คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
สมัยพี่เรียน ตอนนั้น ก็ไม่รู้ว่า ตนเองชอบอะไร ตังแต่ ม 2 3
อาจารย์ก็แนะนำไปมั่ว มาสังเกตคือตัวเองชอบ คอมพิวเตอ สมัยนั้น ยังเป็นจอสีเขียวๆอยู่เลย
ก็ไม่รู้ทำไมชอบ อาจารแนะว่า ให้ไปเรียน ปวช ก็ไปอย่างงงๆ แนะแนวไม่ได้เรื่อง ไม่สามารถค้น google ได้แบบสมัยนี้
ไม่มีชุมชน สมัยนั้น เนทบ้านเราก็ยังไม่มี กว่าจะมีก็เรียนมหาลัยแล้ว
พอไปเรียก ปวช ก็ไปเรียนสาขาอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งมันไม่ได้เกี่ยวกะคอมพ์เลยโว้ย อาจารก็แนะไปมั่วจริงๆ
สมัยนี้ มีช่องทางให้ศึกษาเยอะ ว่าตัวเองชอบอะไร ชอบอะไรทำอันนั้นได้ดี
สรุปพี่มาสอบติดวิศวะในกทม แล้วคิดดูว่า ปวช ต่างจังหวัด เรียนๆหลบๆแล้วก็จบไปเอง ต้องมาเรียนหนัก เป็นมหาลัยปิด
วิชาด้านวิทยาศาสตร์ ไม่มีเลย เอาเกือบตายแทบไม่จบ แต่ว่า สุดท้าย ด้วยความพยายามเร่งเครื่อง อ่านหนังสือหนัก ซึ่งไม่ใชตัวเองเลย ที่วันๆเอาแต่เตะตะกร้อ สมัยปวช สุดท้ายก็จบมาได้ โดยมีเกรดเทอมสุดท้าย 4.00 จากที่ เกรดเทอมแรก คือ 1.50
ดังนั้น มันจะทรมาณมาก ขอให้หนูตั้งใจ มันเรียนได้หมด ทำได้หมด มันจะยากช่วงแรกคือวิชาสามัญ ยากหืดขึ้นคอ
แต่ทุกอย่างมันขึ้นกับเรา แล้วเมื่อไรก็ตามที่เราเริ่มเจอวิชาที่เราถนัด มันจะแทบไม่ต้องเรียนเลย มันจะยากต้น ง่ายตอนท้าย
ให้ย้อนกลับมาดูใจตัวเอง ว่าอยู่กับอะไรแล้วมีความสุข มีความสนใจ ดูตัวเองก็ได้ พฤติกรรม ชอบทำอะไร นั่นล่ะ ไปทางนั้น
อาจารย์ก็แนะนำไปมั่ว มาสังเกตคือตัวเองชอบ คอมพิวเตอ สมัยนั้น ยังเป็นจอสีเขียวๆอยู่เลย
ก็ไม่รู้ทำไมชอบ อาจารแนะว่า ให้ไปเรียน ปวช ก็ไปอย่างงงๆ แนะแนวไม่ได้เรื่อง ไม่สามารถค้น google ได้แบบสมัยนี้
ไม่มีชุมชน สมัยนั้น เนทบ้านเราก็ยังไม่มี กว่าจะมีก็เรียนมหาลัยแล้ว
พอไปเรียก ปวช ก็ไปเรียนสาขาอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งมันไม่ได้เกี่ยวกะคอมพ์เลยโว้ย อาจารก็แนะไปมั่วจริงๆ
สมัยนี้ มีช่องทางให้ศึกษาเยอะ ว่าตัวเองชอบอะไร ชอบอะไรทำอันนั้นได้ดี
สรุปพี่มาสอบติดวิศวะในกทม แล้วคิดดูว่า ปวช ต่างจังหวัด เรียนๆหลบๆแล้วก็จบไปเอง ต้องมาเรียนหนัก เป็นมหาลัยปิด
วิชาด้านวิทยาศาสตร์ ไม่มีเลย เอาเกือบตายแทบไม่จบ แต่ว่า สุดท้าย ด้วยความพยายามเร่งเครื่อง อ่านหนังสือหนัก ซึ่งไม่ใชตัวเองเลย ที่วันๆเอาแต่เตะตะกร้อ สมัยปวช สุดท้ายก็จบมาได้ โดยมีเกรดเทอมสุดท้าย 4.00 จากที่ เกรดเทอมแรก คือ 1.50
ดังนั้น มันจะทรมาณมาก ขอให้หนูตั้งใจ มันเรียนได้หมด ทำได้หมด มันจะยากช่วงแรกคือวิชาสามัญ ยากหืดขึ้นคอ
แต่ทุกอย่างมันขึ้นกับเรา แล้วเมื่อไรก็ตามที่เราเริ่มเจอวิชาที่เราถนัด มันจะแทบไม่ต้องเรียนเลย มันจะยากต้น ง่ายตอนท้าย
ให้ย้อนกลับมาดูใจตัวเอง ว่าอยู่กับอะไรแล้วมีความสุข มีความสนใจ ดูตัวเองก็ได้ พฤติกรรม ชอบทำอะไร นั่นล่ะ ไปทางนั้น
แสดงความคิดเห็น
จะไปต่อ หรือ พอแค่นี้!?
1 ต่อที่โรงเรียนจิตรดาวิชาชีพดีไหมคะ (สถาบันเทคโนโลยีจิตรดา)
2 วิทยาลัยเทคโนโลยีสยาม (สยามเทค)
3 เรียน Homeschool ที่บ้าน
4 ปรับพื้นฐาน โดยการดรอปเรียน (เรียนเสริมก่อนมหาลัยสัก 1-2 ปี)
โดยตัวหนูสนใจที่จะเรียนมหาลัยต่อแน่ๆ แต่เป็นคณะวิศวกรรม (เอาจริงๆยังหาตัวเองไม่เจอค่ะ) ตอนนี้รู้ว่าพื้นฐานตัวของตัวเอง =0 ภาษาอังกฤษ ระดับต่ำ(มากๆเลยค่ะ) พวก วิทยาศาสตร์ (ฟิสิกข์ เคมี ชีวะ) คณิตศาสตร์ ภาษาอังกฤษ ก็แย่มาก
คือตอนนี้รู้ว่าตัวเองไม่สามารถสอบเข้ามหาลัยแข่งกับสายสามัญ ม.ปลาย ได้แน่นอนค่ะ
อยากทราบว่า ในตัวเลือก 4 ทางนี้ อันไหนดีสุดคะ แล้ว
โรงเรียนจิตราดาวิชาชีพ ถ้าจะต่อ ปวส ต่อ ข้อสอบยากประมาณไหนคะ ใช้วิชาอะไรบ้างในการเข้าสอบบ้าง แล้วก็ในส่วนของค่าเทอมบอกคร่าวๆได้ค่ะ
สนใจในระบบ รถไฟความเร็วสูง การบินและอวกาศ วิศวกรรมป้องกันประเทศ
อาจจะตั้งกระทู้ถามเรื่องเรียนเยอะนิดนึง เพราะแต่ละปีความคิดของหนูมันเปลี่ยนไปเลยค่ะ ทีแรกคิดว่าจะเรียนได้ดี ที่ไหนได้เก่งแค่ในห้อง แต่ในสังคมจริงๆ หนูระดับต่ำสุด แบบหางแถว ปลายแถวเลยค่ะ