พี่ชายเราเขาทำงานราชการ แม่เราเวลาหาหมอก้จะใช้สิทธิเบิกจ่ายตรง เขาบอกว่าแม่เอาเงินเขาไปเยอะแยะแล้ว เพราะถ้าไม่มีเขาก้เบิกเงินไม่ได้ เพราะฉะนั้นเขาควรได้รับมรดกมากกว่าคนอื่น ทั้งๆที่เขาไม่เคยมาดูแลแม่เลย แม่ขอให้ พาไป รพ ,เฝ้าตอนเข้า รพ เขาไม่เอาทั้งสิ้น ทุกอย่างโยนให้เราทำ พอแม่เราบอกว่า แล้วที่โตจนทำงานข้าราชการเนี่ย เงินใคร เขาก้จะบอกว่าแม่เราลำเลิกบุญคุณ
เขามาบอกว่าให้แม่เราขายที่ดินแห่งหนึ่งที่แม่เคยบอกว่าจะยกให้เขาเป็นมรดก เพราะเขาบอกต้องการความสุขในปัจจุบัน ทั้งๆที่เงินเดือนเมียเขาและตัวเขารวมกันเกือบสองแสนบาท เราอยู่กับแม่ก้ใช้กลางๆ ไม่ได้ฟุ่มเฟือย
เขามาบอกว่า เขาจะสอนแม่เราถึงการใช้ชีวิต แม่เราก้บอกว่า แม่จะสอนเขา ไม่ใช่เขาาสอนแม่ เขาก้โกรธ ไม่มาบ้านเป็นเดือนแล้ว เราบอกเขาให้มาเบิกค่ารักษาของแม่ก้ไม่มา คือโกรธ
ในการใช้อะไรเขา ต้องให้ค่าใช้จ่ายเขา ไม่มีคำว่าฟร◌ี
เวลาเราพูด เขาก้บอกว่า ใครให้เมิงพูด เราเพียงอยากจะให้เขาเข้าใจหน้าที่ของลูก ที่ควรจะดูแลพ่อแม่บ้าง พ่อเราเป็นอัมพฤกษ์นอนติดเตียง เราทำทุกอย่าง เช็ดขี้เช็ดเยี่ยว แม่เราว่าเขาว่า เขาไม่เคยมาดูแลพ่อเลย เขาก้ตอบเรื่องของเรา ไม่เกี่ยวกับเขา
เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงถึงจะเปลี่ยนเขาได้ เพราะกลัวว่าเขาจะต้องรับผลที่เขาทำต่อพ่อแม่อย่างนี้
ถ้าคุณมีพี่นิสัยแบบนี้ คุณจะบอกเขายังไงให้เขาเข้าใจหน้าที่ของลูกต่อพ่อแม่
เขามาบอกว่าให้แม่เราขายที่ดินแห่งหนึ่งที่แม่เคยบอกว่าจะยกให้เขาเป็นมรดก เพราะเขาบอกต้องการความสุขในปัจจุบัน ทั้งๆที่เงินเดือนเมียเขาและตัวเขารวมกันเกือบสองแสนบาท เราอยู่กับแม่ก้ใช้กลางๆ ไม่ได้ฟุ่มเฟือย
เขามาบอกว่า เขาจะสอนแม่เราถึงการใช้ชีวิต แม่เราก้บอกว่า แม่จะสอนเขา ไม่ใช่เขาาสอนแม่ เขาก้โกรธ ไม่มาบ้านเป็นเดือนแล้ว เราบอกเขาให้มาเบิกค่ารักษาของแม่ก้ไม่มา คือโกรธ
ในการใช้อะไรเขา ต้องให้ค่าใช้จ่ายเขา ไม่มีคำว่าฟร◌ี
เวลาเราพูด เขาก้บอกว่า ใครให้เมิงพูด เราเพียงอยากจะให้เขาเข้าใจหน้าที่ของลูก ที่ควรจะดูแลพ่อแม่บ้าง พ่อเราเป็นอัมพฤกษ์นอนติดเตียง เราทำทุกอย่าง เช็ดขี้เช็ดเยี่ยว แม่เราว่าเขาว่า เขาไม่เคยมาดูแลพ่อเลย เขาก้ตอบเรื่องของเรา ไม่เกี่ยวกับเขา
เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงถึงจะเปลี่ยนเขาได้ เพราะกลัวว่าเขาจะต้องรับผลที่เขาทำต่อพ่อแม่อย่างนี้