ประสบการณ์จริงที่เกิดกับตัวเองเมื่อเดือน Oct 2025 ผมและทีมงานมีกิจกรรมไปเที่ยวที่ริมชายหาดแห่งหนึ่งใน จ.ระยอง เป็นที่พักที่มีทั้ง บ้านพักติดริมหาดและบ้านพักที่ห่างจากชายหาด ในส่วนบ้านพักที่อยู่ห่างจากตัวหาดเป็นเหมือนหมู่บ้านร้างที่เคยมีคนอยู่แต่ตอนนี้ มีทั้งปล่อยขายและร้างเก่าตามกาลเวลา บ้านพักที่ผมอยู่นั้นห่างจากชายหาดมากที่สุด จะมีติดกันอยู่ 4 หลัง (ถ้าทุกคนดูใน Map ของรีสอร์ทจะรู้ทันทีว่าคือส่วนไหน) ลักษณะเป็นบ้านพัก 2 ชั้น ข้างล่างมี 2 ห้องนอน หลังบ้านมีต้นไม้ใหญ่และห้องเก็บของที่มีเตียงเก่าๆอยู่ในนั้น ไฮไลท์คือส่วนข้างบนจะมีอยู่ 4 ห้องด้วยกัน ดูจากการตกแต่งของบ้านแล้ว น่าจะเป็นบ้านที่สร้างขึ้นเพื่ออยู่อาศัยมากกว่าที่จะปล่อยเช่าแนวพลูวิลล่า เพราะเฟอร์นิเจอร์ส่วนใหญ่เป็นไม้เคลือบเงาแนวสมัยก่อน
แจ็คพอตก็มาตกที่ผมกับน้อง เพราะไปถึงช้าที่สุดเรา 2 คนไม่มีสิทธิเลือกห้องเลยได้ห้องชั้นสอง ที่มีวิวหน้าต่างเห็นต้นไม้ใหญ่หลังบ้าน ตั้งแต่เข้าห้องก็ไม้ได้รู้สึกว่ามันผิดปกติอะไร แต่สิ่งที่ดูเตะตามากที่สุดคือตู้เสื้อผ้าไม้สมัยก่อนกับเก้าอี้ไม้โทรมๆ 1 ตัว (มองแล้วดูขนลุกชอบกล) เราสองคนก็ต่างคิดในใจว่าแอ๊ะทำไมห้องนี้ไม่มีคนเลือกเลย ผมก็เลยบอกน้องไป (อย่าไปสนใจ เรามาเที่ยวไม่มีไรหรอก) เวลาผ่านไปจนถึงช่วงค่ำพวกเราก็มีการดื่มกันข้างล่าง พอถึงช่วงประมาณ 4 ทุ่มก็ขอขึ้นมาอาบน้ำก่อนและจะลงไปใหม่ น้องผมอาบน้ำเสร็จก็ถึงคิวผมอาบบ้างเข้าไปแค่เปิดฟักบัวได้ไม่ถึงสองนาที เสียงในหัวที่ผมคิดก็เกิดขึ้น ไฟห้องน้ำดับ ทุกอย่างมืดสนิทได้ยินแค่เสียงน้ำจากฟักบัวผมพยายามตั้งสติคิดว่าน้องมันคงแกล้งปิดแต่... มันนานผิดปกติเลยคิดได้อยากเดียวต้องรีบออกจากห้องน้ำ ในหัวคิดว่าไฟคงดับทั้งบ้านด้วยความที่ข้างในมืดสนิทผมต้องคลำหาวาล์วใช้มือรูดตั้งแต่ฟักบัวลงมาที่สายเพื่อปิดน้ำแต่คลำยังไงก็ก็ปิดไม่ได้ เลยใช้มือค่อยๆรูดกำแพงห้องน้ำเพื่อหาลูกบิดประตูและในที่สุดก็เจอแต่บิดยังไงก็เปิดประตูไม่ออก เจ้ากรรมผมลืมไปว่ามันมีกลอนประตูอีกอันใช้มือรูดหาอีกจนปลดล็อคออกได้ ผมรู้สึกโล่งใจในที่สุดก็ได้ออก แต่ผมพยายามดึงประตูเพื่อออกจากห้องน้ำ ดึงสองทีแรกเหมือนกับว่าเราดึงแต่เหมือนมีอีกแรงที่ผลักปิด เราดึงออกเขาผลักปิดจนครั้งที่สามผมดึงสุดแรงจนได้ออกมาจากห้องน้ำได้ สิ่งแรกที่เห็นคือน้องผมใช้แฟลชจากมือถือส่องเราที่เดินออกจากห้องน้ำด้วยความมึนงง แต่ที่งงกว่าคือไฟดับแค่ห้องนี้ห้องเดียวผมอึ่งและคิดในแง่ดีว่าไฟมันคงตกและสิ่งที่มันดูแปลกมากๆ คือเห็นน้องผมมันเดินไปเดินมาอยู่หน้าห้องเหมือนกลัวอะไรสักอย่าง จากนั้นทุกคนก็ขึ้นมาด้วยความที่มีเสียงแตกตื่นจากข้างบนทุกคนพยายามเข้าไปดูว่ามันมีอะไร สุดท้ายก็คิดกันไปว่าไฟมันคงตก *สิ่งเดียวที่สงสัยในตอนนี้อยากรู้ว่าบ้านหลังนี้มันเคยมีประวัติอะไรมาก่อนหรือป่าว ???
บ้านพักหลอน ริมทะเล จังหวัดระยอง
แจ็คพอตก็มาตกที่ผมกับน้อง เพราะไปถึงช้าที่สุดเรา 2 คนไม่มีสิทธิเลือกห้องเลยได้ห้องชั้นสอง ที่มีวิวหน้าต่างเห็นต้นไม้ใหญ่หลังบ้าน ตั้งแต่เข้าห้องก็ไม้ได้รู้สึกว่ามันผิดปกติอะไร แต่สิ่งที่ดูเตะตามากที่สุดคือตู้เสื้อผ้าไม้สมัยก่อนกับเก้าอี้ไม้โทรมๆ 1 ตัว (มองแล้วดูขนลุกชอบกล) เราสองคนก็ต่างคิดในใจว่าแอ๊ะทำไมห้องนี้ไม่มีคนเลือกเลย ผมก็เลยบอกน้องไป (อย่าไปสนใจ เรามาเที่ยวไม่มีไรหรอก) เวลาผ่านไปจนถึงช่วงค่ำพวกเราก็มีการดื่มกันข้างล่าง พอถึงช่วงประมาณ 4 ทุ่มก็ขอขึ้นมาอาบน้ำก่อนและจะลงไปใหม่ น้องผมอาบน้ำเสร็จก็ถึงคิวผมอาบบ้างเข้าไปแค่เปิดฟักบัวได้ไม่ถึงสองนาที เสียงในหัวที่ผมคิดก็เกิดขึ้น ไฟห้องน้ำดับ ทุกอย่างมืดสนิทได้ยินแค่เสียงน้ำจากฟักบัวผมพยายามตั้งสติคิดว่าน้องมันคงแกล้งปิดแต่... มันนานผิดปกติเลยคิดได้อยากเดียวต้องรีบออกจากห้องน้ำ ในหัวคิดว่าไฟคงดับทั้งบ้านด้วยความที่ข้างในมืดสนิทผมต้องคลำหาวาล์วใช้มือรูดตั้งแต่ฟักบัวลงมาที่สายเพื่อปิดน้ำแต่คลำยังไงก็ก็ปิดไม่ได้ เลยใช้มือค่อยๆรูดกำแพงห้องน้ำเพื่อหาลูกบิดประตูและในที่สุดก็เจอแต่บิดยังไงก็เปิดประตูไม่ออก เจ้ากรรมผมลืมไปว่ามันมีกลอนประตูอีกอันใช้มือรูดหาอีกจนปลดล็อคออกได้ ผมรู้สึกโล่งใจในที่สุดก็ได้ออก แต่ผมพยายามดึงประตูเพื่อออกจากห้องน้ำ ดึงสองทีแรกเหมือนกับว่าเราดึงแต่เหมือนมีอีกแรงที่ผลักปิด เราดึงออกเขาผลักปิดจนครั้งที่สามผมดึงสุดแรงจนได้ออกมาจากห้องน้ำได้ สิ่งแรกที่เห็นคือน้องผมใช้แฟลชจากมือถือส่องเราที่เดินออกจากห้องน้ำด้วยความมึนงง แต่ที่งงกว่าคือไฟดับแค่ห้องนี้ห้องเดียวผมอึ่งและคิดในแง่ดีว่าไฟมันคงตกและสิ่งที่มันดูแปลกมากๆ คือเห็นน้องผมมันเดินไปเดินมาอยู่หน้าห้องเหมือนกลัวอะไรสักอย่าง จากนั้นทุกคนก็ขึ้นมาด้วยความที่มีเสียงแตกตื่นจากข้างบนทุกคนพยายามเข้าไปดูว่ามันมีอะไร สุดท้ายก็คิดกันไปว่าไฟมันคงตก *สิ่งเดียวที่สงสัยในตอนนี้อยากรู้ว่าบ้านหลังนี้มันเคยมีประวัติอะไรมาก่อนหรือป่าว ???