ทำไมรู้สึกว่า “ชีวิตตอนนี้ก็โอเคนะ” แต่กลับไม่รู้สึกมีความสุขจริงๆ เลย...

สวัสดีค่ะ ช่วงนี้รู้สึกเหมือนใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ ทุกอย่างดูปกติ ไม่มีอะไรพัง ไม่มีอะไรขาดหาย
แต่ข้างในกลับรู้สึก “ไม่เต็ม” อยู่ตลอด เหมือนกำลังยิ้มทั้งที่หัวใจมันเฉยๆ ยังไงก็ไม่รู้

ตื่นเช้ามาก็ทำสิ่งเดิมๆ กินข้าวกับคนเดิมๆ คุยเรื่องเดิมๆ บางทีก็หัวเราะจริง แต่พอกลับมาคนเดียว ความเงียบมันดังขึ้นเรื่อยๆ
เคยคิดว่าถ้าเรามีทุกอย่างครบแล้ว แค่ไม่มีลูก ชีวิตมันน่าจะมีความสุขโดยอัตโนมัติ
แต่พอถึงจุดนี้กลับรู้ว่าความสุขไม่ได้มาพร้อม “ความพร้อม” อย่างที่คิดเลย
บางวันอยากหนีไปอยู่ที่ไหนสักที่ ไม่ต้องรีบ ไม่ต้องเปรียบเทียบ ไม่ต้องพยายามอะไรเลย
แค่อยากอยู่เฉยๆ แบบที่ใจมันสงบจริงๆ สักครั้ง