“รอหน่อยนะคนดี”

วันนี้ฉันยังยืนอยู่ตรงนี้
บนทางฝันที่ยังมีขวากหนาม
แม้ลำบากแต่ใจยังงดงาม
เพราะทุกความพยายามมีเธอรอ

ไม่ใช่เพียงคำรักที่พูดง่าย
แต่คือหมายจะสร้างฝันให้พอ
ให้เธอได้ยิ้มอย่างสุขสอ
เมื่อวันหนึ่งที่เราสองอยู่เคียงกัน

ขอเวลาอีกไม่นานเท่านั้น
จะปั้นฝันด้วยสองมือที่สั่น
เก็บแรงใจทุกหยาดจากคืนวัน
เพื่อให้เธอมั่นว่าฉันไม่เปลี่ยนไป

อย่าเพิ่งท้อกับทางที่ยังห่าง
แม้บางอย่างยังคล้ายฟ้าหม่นไหว
แต่ในใจของฉันยังมีเธอเสมอไป
ทุกลมหายใจ…มีชื่อเธอเป็นแรงเดิน