สวัสดีค่ะ วันนี้จะขอมาแชร์ประสบการณ์ทำงาน
เราทำงานนิติบุคคลมาตั้งแต่อายุ 17 คอนโดที่แรกเพื่อนร่วมงาน หัวหน้างาน ประธานคณะกรรม หรือแม้แต่ลูกบ้าน ที่แรกคือดีมาก ทุกคนเหมือนครอบครัว เป็นที่ทำงานที่แรกที่ทำแล้วรู้สึกไม่ต้องกังวลเรื่องงานเลย มีปัญหาทุกคนช่วยกันแก้ไขและหาทางออกได้เป็นอย่างดี ประธานและคณะกรรมการใจดี ลูกบ้านก็เช่นกัน เวลาเขามาพักผ่อนเขาจะนึกถึงพนักงานทุกคนจะมีของมาฝากจะเลี้ยงข้าวพนักงานทุกคนไม่มียกเว้นตลอดระยะเวลา 6 ปี 7 เดือนที่ทำมาคือที่นี่ให้ความรู้ให้ประสบการณ์หลายๆอย่างมาก แต่ที่ต้องออกเพราะด้วยค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้น จึงต้องตัดสินใจออกมาจากที่แรก
ที่ทำงานที่ 2 เพื่อนร่วมงานดี ทำงานก็อยู่ในส่วนที่ตัวเองรับผิดชอบไม่วุ่นวายกับใคร แต่ที่ต้องออกเพราะ ความรู้สึกว่าเราเกิดปัญหาจากการถูกลูกบ้านจะดึงขึ้นห้องและจุดๆนั้นเรานั้งทำงานคนเดียว ยังดีช่วงนั้นมีลูกบ้านท่านอื่นลงลิฟต์มาถึงได้ไม่เกิดเหตุอะไรมาก ซึ่งเราแจ้งต่อหัวหน้าแล้ว แต่ไม่มีการได้รับควการช่วยเหลือใดๆ และเราต้องพบเจอกับลูกบ้านคนนี้ในทุกๆวัน ซึ่งเรามีอาการสั่นและกลัวทุกครั้งที่เจอเขาเราก็จะเลี่ยงหลบออกไป และเมื่อเราแจ้งลาออกออกเราถึงได้รับการช่วยเหลือแต่ก็นั่นแหละค่ะ เรารู้สึกว่ามันช้าเกินไป 1 เดือนที่ผ่านมาเราไม่ได้รับการช่วยเหลืออะไรเลยจะมาช่วยเราตอนที่เราตัดสินใจลาออกแล้ว
ที่ทำงานที่ 3 ช่วงแรกที่เราเข้ามาคือดีมากงานดี เพื่อนร่วมงานดี เงินเดือนดี แต่ก็ไม่คิดว่าพอทำมาได้ 1 ปีจะมีปัญหาช่วงจะใกล้ประชุม เรามาต่องานจากพนักงานคนก่อนๆที่เขาลาออกไปซึ่งเอกสารบางอย่างเราต้องมานั่งหาเองทั้งหมด และระบบงานบางอย่างเราก็ไม่รู้อะไรเลย เราทำในตำแหน่งแอดมินบัญชี และทำอยู่ในนิติคนเดียว ไม่มีผู้จัดการ พอถึงช่วงที่ต้องทำปิดงบประจำปีเอกสารที่ต้องเตรียมให้กับผู้จัดทำบัญชีก็เตรียมไม่ถูก พอสอบถามไปก็ได้คำตอบว่าใช้ทั้งหมด แล้วทั้งหมดที่เขาต้องการคือเราเตรียมไม่ถูกเลย ขอรายการไป 3 ครั้งไม่ได้เลยสักครั้ง มีแต่บอกขอเอกสารอันนั้นอันนี้ พอเราส่งไปให้บอกเราทำผิดทั้งๆที่ก่อนจะจัดทำส่งเราสอบถามแล้วว่าทำแบบไหน แต่เขากลับไปแจ้งผู้บริหารว่าเราทำงานผิดไปให้ไม่ได้รับเอกสารอะไรเลย เราโดนด่าซ้ำๆอยู่2-3 วัน สภาพจิตใจไม่โอเคเลย ทำงานไปร้องไห้ไป แล้วยิ่งเงินเดือนออกแบบนี้อีก ขนาดเราบอกว่าเรามีค่าใช้จ่ายหลายอย่างเขาก็ไม่สนใจ จนต้องไปเป็นหนี้นอกระบบ แล้วตอนนี้ก็ลาออกมาแล้ว แต่ก็ได้เงินเดือนแค่ครึ่งนึงอยู่ดี เงินประกันก็ยังต้องโดนหัก ที่นี่เป็นที่แรกที่ทำให้เรารู้สึกไม่อยากทำงานอีกต่อไปเลย
การทำงานที่นิติบุคคลคอนโด
เราทำงานนิติบุคคลมาตั้งแต่อายุ 17 คอนโดที่แรกเพื่อนร่วมงาน หัวหน้างาน ประธานคณะกรรม หรือแม้แต่ลูกบ้าน ที่แรกคือดีมาก ทุกคนเหมือนครอบครัว เป็นที่ทำงานที่แรกที่ทำแล้วรู้สึกไม่ต้องกังวลเรื่องงานเลย มีปัญหาทุกคนช่วยกันแก้ไขและหาทางออกได้เป็นอย่างดี ประธานและคณะกรรมการใจดี ลูกบ้านก็เช่นกัน เวลาเขามาพักผ่อนเขาจะนึกถึงพนักงานทุกคนจะมีของมาฝากจะเลี้ยงข้าวพนักงานทุกคนไม่มียกเว้นตลอดระยะเวลา 6 ปี 7 เดือนที่ทำมาคือที่นี่ให้ความรู้ให้ประสบการณ์หลายๆอย่างมาก แต่ที่ต้องออกเพราะด้วยค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้น จึงต้องตัดสินใจออกมาจากที่แรก
ที่ทำงานที่ 2 เพื่อนร่วมงานดี ทำงานก็อยู่ในส่วนที่ตัวเองรับผิดชอบไม่วุ่นวายกับใคร แต่ที่ต้องออกเพราะ ความรู้สึกว่าเราเกิดปัญหาจากการถูกลูกบ้านจะดึงขึ้นห้องและจุดๆนั้นเรานั้งทำงานคนเดียว ยังดีช่วงนั้นมีลูกบ้านท่านอื่นลงลิฟต์มาถึงได้ไม่เกิดเหตุอะไรมาก ซึ่งเราแจ้งต่อหัวหน้าแล้ว แต่ไม่มีการได้รับควการช่วยเหลือใดๆ และเราต้องพบเจอกับลูกบ้านคนนี้ในทุกๆวัน ซึ่งเรามีอาการสั่นและกลัวทุกครั้งที่เจอเขาเราก็จะเลี่ยงหลบออกไป และเมื่อเราแจ้งลาออกออกเราถึงได้รับการช่วยเหลือแต่ก็นั่นแหละค่ะ เรารู้สึกว่ามันช้าเกินไป 1 เดือนที่ผ่านมาเราไม่ได้รับการช่วยเหลืออะไรเลยจะมาช่วยเราตอนที่เราตัดสินใจลาออกแล้ว
ที่ทำงานที่ 3 ช่วงแรกที่เราเข้ามาคือดีมากงานดี เพื่อนร่วมงานดี เงินเดือนดี แต่ก็ไม่คิดว่าพอทำมาได้ 1 ปีจะมีปัญหาช่วงจะใกล้ประชุม เรามาต่องานจากพนักงานคนก่อนๆที่เขาลาออกไปซึ่งเอกสารบางอย่างเราต้องมานั่งหาเองทั้งหมด และระบบงานบางอย่างเราก็ไม่รู้อะไรเลย เราทำในตำแหน่งแอดมินบัญชี และทำอยู่ในนิติคนเดียว ไม่มีผู้จัดการ พอถึงช่วงที่ต้องทำปิดงบประจำปีเอกสารที่ต้องเตรียมให้กับผู้จัดทำบัญชีก็เตรียมไม่ถูก พอสอบถามไปก็ได้คำตอบว่าใช้ทั้งหมด แล้วทั้งหมดที่เขาต้องการคือเราเตรียมไม่ถูกเลย ขอรายการไป 3 ครั้งไม่ได้เลยสักครั้ง มีแต่บอกขอเอกสารอันนั้นอันนี้ พอเราส่งไปให้บอกเราทำผิดทั้งๆที่ก่อนจะจัดทำส่งเราสอบถามแล้วว่าทำแบบไหน แต่เขากลับไปแจ้งผู้บริหารว่าเราทำงานผิดไปให้ไม่ได้รับเอกสารอะไรเลย เราโดนด่าซ้ำๆอยู่2-3 วัน สภาพจิตใจไม่โอเคเลย ทำงานไปร้องไห้ไป แล้วยิ่งเงินเดือนออกแบบนี้อีก ขนาดเราบอกว่าเรามีค่าใช้จ่ายหลายอย่างเขาก็ไม่สนใจ จนต้องไปเป็นหนี้นอกระบบ แล้วตอนนี้ก็ลาออกมาแล้ว แต่ก็ได้เงินเดือนแค่ครึ่งนึงอยู่ดี เงินประกันก็ยังต้องโดนหัก ที่นี่เป็นที่แรกที่ทำให้เรารู้สึกไม่อยากทำงานอีกต่อไปเลย