ถ้าพ่อแม่ไม่ส่งเรียนจริงๆ คุณจะทิ้งฝันหรือหาวิธีสู้?

เป็นเด็กอายุ 19ปีมันต้องเครียดขนาดนี้เลยเหรอคะเราจบ ม. 6 แต่พ่อไม่มีเงินให้เรียนต่อมหาลัยเราเลยดอปก่อนหนึ่งปีเพื่อมาทำงานเก็บตังเนื่องจากพ่อเราไม่ค่อยมีรายได้เราเลยต้องแบ่งตังค์ส่วนนึงมาให้พ่อเป็นค่าใ

ตามคำถามครับ ทำไมผู้หญิงปัจจุบัน ถึงทำกับเราแบบนี้นะ... ดูใจกันมาก็นาน ตกลงคบกันคุยเรื่องอนาคตกัน ถึงขั้นแต่งงาน ไม่เกินอายุ 30เพื่อให้เราสามารถดูแลลูกได้ยามที่ผมยังมีกำลังและยังทำงานไหว ส่งเสียให้ลูก

นี่ไม่ใช่ซีรีส์ขนส่งพัสดุธรรมดา — แต่มันคือ “สนามประลองของนักล่าฝัน” ที่เดิมพันคือชีวิต จากเด็กบ้านนอกบนดอยวาวีที่ไม่มีอะไรเลย “สันติ” ปะทะกับทุนใหญ่ นักธุรกิจเทา ผู้ทรยศ

ขอบคุณครับเจ้านายเจนจิรา ปีหน้ามาไม่เจอเจ้านายแล้ว ผลงานที่ตัวทาสเคยบอกแนว เสียงอ่อนแผ่วแว่วหวานไม่จางหาย เป็นเจ้านายจริงใจที่เจอมา ทาสที่ว่าเจ้านายแพงเหลือหลาย สู้ราคานี้ไม่ได้อย่าวุ้นวาย คนพร้อมจ่า

ตอนนี้เราตัดสินใจ ปิดกิจการที่ประคับประคองมาตลอดมาตั้งแต่ช่วงโควิดแล้วค่ะ เพราะแบกภาระไม่ไหว เนื่องจากทุ่มเทจนสุดตัว หมดตัว ก็สู้ไม่ชนะ ก็จึงตัดสินใจหยุดดีกว่า แล้วปล่อยให้เป็นไปตามขั้นตอน เหลือหนี้สิ