ทำไมพ่อเเม่ไม่เคยเห็นค่าเราหรอคะ

ต่อให้เราจะพยายามทำดีเเค่ไหน ก็ไม่มีประโยชน์ เพราะพ่อเเม่ไม่เคยเห็นค่ากับสิ่งที่เราพยายาม เวลาพูดกับน้อง เรียก น้องนั่น น้องนี่  เเต่พอกับเราล่ะ มีเเต่อี เเต่ไอ้  น้อยใจจััังเนาะ ทำไงใด้เราไ

ตามหัวข้อเลยค่ะ ทำไงได้บ้างคะ

เกริ่นก่อนว่าเราอายุ 18 ย่าง 19 ที่ผ่านมาพ่อเเม่ไม่เคยให้เรามีเเฟนเราพยายามพูดให้เขาเข้าใจเขาด่าเราเรื่องนี้ตลอดเราทำเกรดดีไม่เคยนอกลู่นอกทางเราเข้าใจเขานะที่เป็นห่วงเราเเต่เราอึดอัดมากเราคบกับเเฟนมา1

ปัญหาเราก็คือเมื่อเวลาเราทำอะไรนอกกรอบที่พ่อเเม่ตีไว้ อย่างเช่นเรื่องเรียนต่อมหาลัย เราก็จะได้คำถามที่ว่า ทำได้หรอ? ความสามารถเเค่นี้? เเละก็ตามมาด้วยคำดูถูกต่างๆซึ่งจริงๆเราอยากจะได้กำลังใจจากพวกเค้า

เคยมั้ยครับ เเบบพ่อเเม่ไม่เคยถามอะไรเลย บางทีชอบคิดกันเองทั้งนั้น คนเป็นลูกอย่างเราบางทีก็ไม่อยากอธิบายอะไรๆทั้งนั้นปล่อยให้เข้าใจผิดไปเลย ทุกคนเคยเป็นเหมือนกันมั้ยครับ

เราเป็นลูกคนเเรก ก็จะต่างคนละอย่างกับน้องสาวเลยคือไม่รู้เพราะอะไร พยายามหาคำตอบมาหลายครั้งเเล้วว่าเราทำอะไรผิดรึเปล่า  เราทำอะไรพ่อเเม่ไม่เคยให้ความสนใจเราสนใจอะไร เรารู้สึกอยู่คนเดียวตลอดเวลา เร

ตอนนี้เราเสียใจมากๆเราโดนทิ้งขว้างตั้งเเต่เด็กยันปัจุบันตอนนี้เราเหนื่อยไม่ว่าพี่น้องพ่อเเม่ไม่เคยมีใครฟังเราเลย เรารู้สึกเหมือนยิ่งโตยิ่งเจ็บปวด เขาไม่เคยจะทดเเทนสิ่งที่เคยทำกับเราไว้สักนิดเลย ตอนนี้

คือเเฟนเราอึดอัดที่พ่อเเม่เราโทรหาเรา ถ้าถามว่าบ่อยไหมก็ไม่บ่อยเกินเหตุขนาดนั้น เเละเขาว่าอยากเรื่องส่วนตัวอะไรบ้าง เเต่ความคิดเราพ่อเเม่ไม่เคยมาก้าวก่ายอะไร ตอนนี้เครียดมาก