ด้วยชื่นชอบในรายละเอียดของภาพที่ได้จากเซนเซอร์แบบ Foveon (เซนเซอร์แบบสามชั้น RGB) ซึ่ง Sigma SD1 Merrill ทำออกมาได้ถูกใจ การถ่ายภาพวิวทิวทัศน์ให้ความคมชัดระดับดีเยี่ยม สีสันอิ่มสดใสสมจริง นั้นเป้นแรงผลักดันให้อยากเอาไปถ่ายภาพในอีกแบบที่มีความยากขึ้นอีกระดับ คือการถ่ายภาพนก
ความยากของการถ่ายภาพแนวนี้ ก็ต้องพึ่งพาอุปกรณ์อย่างมาก สปีดไวพอจะจับภาพนกที่เคลื่อนไหว หรือมาให้เห็นเพียงไม่กี่อึดใจ สภาพแสงในธรรมชาติที่ไม่ได้เอื้ออำนวย ระยะความห่างจากตัวนก และขนาดนกที่เล็ก หลายๆเหล่านี้ ล้วนท้าทายเจ้ากล้องที่ถือว่ากินแสงสุดๆ และมีระบบโฟกัสที่ไม่ได้ดีสักเท่าไหร่ สปีดยังมีเพียง 5 เฟรมต่อวินาที แถมบัฟเฟอร์น้อย เขียนไฟล์ลงการ์ดก็ช้า และเหนืออื่นใด เจ้าของกระทู้ยังมีเลนส์ Super Tele แบบ เมนวลโฟกัสอีก นั้นคือปัจจัยให้คนบ้าเอาออกไปถ่ายภาพพยายามใช้มันให้ได้ภาพดีๆมาเชยชม
กระทู้อยากบอกเล่ากึ่งระบายความให้ได้ฟังพอรำคาญ น่าจะมีหลายท่านสบถอยู่บ้างว่า เจ้าของกระทู้จะทำไปทำไม ซึ่งเจ้าของกระทู้เองก็ตอบตัวเองได้เพียงว่า พออยู่กับมันได้ใช้ความพยายามกับมัน เจ้าของกระทู้มีความสุขน่ะ แปลกใจตัวเองเช่นกัน
เมื่อคนบ้าพยายามใช้งานกล้องที่ไม่เหมาะกับการใช้งาน (Sigma SD1 Merrill)