อย่างนี้เค้าเรียกว่าปมรึป่าวคะ??

คือเราชอบมีปัญหากับครอบครัวฝั่งทางพ่อ พอได้ระบายออกมาก็รู้สึกดีแต่พอพูดถึงทีไรน้ำตาจะชอบไหลตลอดเลยรู้สึกไม่อยากพูดถึงหรือนึกถึงเลยอย่างเช่นตอนนี้ที่เรากำลังพิมอยู่อยูาน้ำตาก็ไหลอัตโนมัดเลย ตอนที่เรายังอยู่กับแม่แบบครอบครัวเราไม่เคยเป็นมาก่อนเลยพอได้ย้ายมาอยู่กับญาติฝั่งทางพ่อของเราเราก็โดนคำด่าแรงๆตั้งแต่อายุ13เราเคยอธิไปบางครั้งเขาก็ไม่ฟังแล้วด่าเราต่อโดยที่ไม่สนใจความรู้สึกเราเลยเราทำได้แต่รับฟังโดยไม่พูดอะไรเราคิดว่าเราเงียบจะดีที่สุดแต่ไม่เลยนับวันเขายิ่งด่ารุนแรงขี้นจนเราทนไม่ไหวเราก็เลยคิดอากจะปิดชีพตัวเอง แบบนี้นับว่าปมเราหนักรึป่าวเราไม่เคยสังเกตตัวเองเลย...แล้วเราคิดว่าการที่ไม่ได้อยู่กับญาติฝั่งทางพ่อมันทำให้เรารู้สึกโอเคขึ้นมากไม่ต้องมานั่งคิดว่าจะโดนด่าอีกไหมหรือโดนอย่างอื่นอีก เราเคยคิดว่าเราไม่เหมาะสมกับที่ไหนเลยจนถึงตอนนี้ก็ยังคิด เราไม่รู้จะแก้ปัญหาตรงนี้ยังไงเราทนตั้งแต่อายุ13จนตอนนี้15เรายังแก้ปัญหาตรงนี้ไม่ได้เลย มันคือปมรึป่าวพอเรามาพิมแบบนี้น้ำตาเรากะไหลไม่หยุดเลย..😭😭