พลายประตูผากับพลายศรีณรงค์ทำไมถึงยังไม่ได้กลับไทย ทั้งที่เรายกเลิกการทูตแบบนำช้างไปเจริญสัมพันธไมตรีแล้ว??

ตอนนี้พลายประตูผาที่อายุ 51 ปี อยู่ศรีลังกามา 46 ปี มีแผลเต็มตัวมาก ดูอ่อนแรง งวงลากพื้นแทบไม่มีแรงยก กินทางมะพร้าว กินท่อนไม้ฉีกกินเอง  กินน้ำในถังขึ้นสนิมเก่า ๆ  เลยอยากรู้ว่าทำไมเรายกเลิกการทูตแบบพระราชทานช้างไปเพื่อเจริญสัมพันธไมตรีไปแล้วแต่ไม่เรียกช้างพวกนี้กลับไทยให้ครบ ช้างไทยให้ไว้เพื่อการทูต เป็นทรัพย์สินของรัฐไทย  ไม่ได้ยกให้ไปเลยถูกมั้ยคะ  เรามีสิทธิ์ขอคืนได้สิ  

ส่วนพลายศรีณรงค์เปลี่ยนผู้ดูแลไปอยู่ที่วัดนึงในศรีลังกา มีลำธารให้ลงเล่น โชคดีกว่าพลายประตูผาเยอะที่แก่กว่ามาก ควรมีวิถีชีวิตได้นอนเล่น กินกล้วย กินอ้อย หรือกินอะไรที่ดีกว่ากินน้ำเน่า ๆ ฉีกท่อนไม้ ทางมะพร้าวกินรึเปล่า

มีข่าวนึงบอกว่าเรายกให้เขาไปแล้วขอคืนไม่ได้เพราะส่งสัตวแพทย์ไปช่วยดูแลระยะยาว  เลยว่ามันใช่หรอ  ปีนั้นปี 2566 ปีนี้ 2568 สภาพทุเรศมากในงานแห่พระเขี้ยวแก้ว งวงห้อยลากพื้น  และการส่งกลับมันอันตรายยังไงไม่ทราบเอามันใส่กรงขึ้นเครื่องบิน  เครื่องบินทหารเอาเครื่องบินเฮลิคอปเตอร์ใส่ยังได้เลยเหอะ  แค่ช้าง 2 ตัวสบายมาก เลิกมโนได้แล้วมั้ยว่าเอากลับไม่ได้  คนเขาไปถ่ายมาเจอมันโดนขอสับขา 5 ครั้ง  ถือหอกคุมมันตลอดเวลา แปลว่ามันถูกแทงด้วย  นี่ช้างพระราชทานจากในหลวงรัชกาลที่ 9 เพื่อการทูตแต่ดูแลใช้งานเหมือนทาส  แบบนี้สมควรให้อยู่ต่อเหรอคะ??