พ่อแม่ของเราท่านไปทำงานที่ต่างจังหวัด เราอยู่กับพี่ ซึ่งพี่ก็ทำงาน บางครั้งกลับบ้าน บางครั้งไม่กลับ แล้วช่วงนี้ปิดเทอมด้วย เราเลยนอนอยู่บ้านทั้งวัน เราเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูง มีเพื่อนก็น้อยมาก แต่ทุกคนที่เรียกว่าเพื่อนจะสนิทด้วยสุดๆ เพื่อนบ้านเราพูดจากับเราดีมาก แบบมากๆ ถ้าเขาเจอหน้าเราก็จะถามสารทุกข์สุกดิบตลอด แม่เราก็เป็นคนเข้าสังคมกว่าเรา พอท่านกลับมาก็มาบอกเราว่า เพื่อนบ้านคนนั้นนินทาว่าเราขี้เกียจ วันๆไม่ทำอะไร ตอนเราได้ยินคือเราเจ็บมาก คือเราอยู่บ้านคนเดียว เพื่อนก็น้อย ไม่มีอะไรที่เป็นเพื่อนเรานอกจากโทรศัพท์กับห้องสี่เหลี่ยม ตอนนี้เราอยากรีบเรียนจบเร็วๆจะได้ไปเรียนมหาลัยที่อื่น ไม่รู้ว่าคนแถวบ้านเรามีความคิดแบบนี้กับเรากี่คน ทั้งที่เขาพูดจาดีกับความขนาดนั้น เราไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขาจะไปนินทาให้คนอื่นฟังจนแม่เราได้ยิน
เพื่อนบ้านนินทาเราในทางที่ไม่ดี