ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ คือเราตัดสินใจมาสักพักแล้ว ว่าถ้าหาความรักดีๆไม่เจอ หรือไอ้คนที่ใช่ที่มาในเวลาที่เหมาะสม จังหวะชีวิตหรือความรักดีๆคนดีๆจะไม่ต้องเปลี่ยนอะไรเลยนั่นน่ะ เราเริ่มจะไม่เชื่อละ เหมือนคนหมดศรัทธาในความรัก เลยคิดว่าถ้าจบรักครั้งล่าสุดไป จะไม่มีความรัก จะไม่มีคนรักแล้ว อยากอยู่โสดยาวไปตลอดชีวิตเลย คิดว่าเป็นความคิดที่บ้ามากไหมคะ ถ้าอยากมีลูกอยากรับเลี้ยงเอาเพราะเรามีโรคประจำตัวมีลูกไม่ได้ ถึงมีได้ลูกก็จะเป็นโรคที่เราเป็นอยู่คือโรคทางพันธุกรรมธาลัสซีเมีย ไม่อยากให้ลูกใช้ชีวิตเหมือนเรา อยากมีลูกนะแต่คิดว่าคงเป็นแม่ที่ดีให้เขาไม่ได้ ไม่อยากสร้างบาดแผลในใจเขาเหมือนที่ผู้ใหญ่ใกล้ตัวเราสร้างบาดแผลให้เราค่ะ พูดง่ายๆคืออยากเป็นสาวพรหมจรรย์ค่ะ 😁
ถ้าแท็กห้องผิดขอโทษล่วงหน้าด้วยค่ะ
ถ้าเราคิดจะไม่มีคู่รักไปตลอดชีวิตมันแปลกไหม
ถ้าแท็กห้องผิดขอโทษล่วงหน้าด้วยค่ะ