O ก่อนวสันต์สิ้น .. O

0 เอียงเทอย่างช้าช้า .. องศาเศร้า
ให้เปลี่ยวเปล่าเหงาเงียบมาเทียบข้าง
คลื่นอาดูรที่รอรับการอับปาง
คงแผ่กว้างวงกระเพื่อมอย่างเอือมระอา
0 ทุกเวลานาทีไม่มีเว้น
ต้องกระเพื่อมวงเต้น เมื่อเห็นว่า
หัวใจคนยังเต้นคงเส้นคงวา
พร้อมสัญญาดูจะผุด .. ไม่หยุดยั้ง
0 ถ้วนประเมินโดยประมาณปรุงผ่านจริต
พิเคราะห์-คิด, กระบวนถ้อย .. ต้องคอยหยั่ง
รวมคุณค่าที่ยกชู .. ที่รู้ฟัง
และชิงชังที่โดดเด่นคอยเน้นชู
0 ด้วยต่างหมู่ต่างมีสิ่งที่ชอบ
ทั้งต่างเกณฑ์ต่างกรอบที่ครอบอยู่
โลกแวดล้อมรึที่ควร .. ทบทวนดู ?
ย่อมต้องรู้แก่ใจและใจดี
0 กรอบติฉินสรรเสริญประเมินหมาย
งามเบื้องต้นก็เป็นร้ายที่ปลายวิถี
ทับแถบเสียงคีตะพาทย์, วิภาษวิธี
ค่อยถมที่งามลออให้งอพับ
0 แตกต่างพาสัมพันธ์เข้ากันยาก
เสแสร้งปากลิ้นพลอยจะคอยกระหยับ
โน่นนี่ล้วนกลั่นกรองไว้รองรับ
ความกระชับก็เริ่มอ้อมเพื่อล้อม-วน
0 สิ้นแล้วสูรย์เคยทอ .. ไม่ขอเชื่อม
ด้วยกระเพื่อมเหลื่อมพื้นจากคลื่นฝน
งามสุดงามเคยเวียนวกในอกคน
ก็ร่วงคว้างคว้างหล่นกับฝนนี้
.
.
.
ขออนุญาตคนในภาพนะขอรับ
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=sdayoo&month=24-10-2025&group=222&gblog=10