ด้วยความที่เรากำลังเรียน ป.โท ภาคปกติ ซึ่งลักษณะการเรียนจะต้องเรียนในเวลาราชการเหมือน ป.ตรี เลยค่ะ แต่จำนวนวิชา จำนวนวันที่ต้องไปเรียนน้อยกว่า
ทีนี้ในคลาสจะมีอยู่คนนึง ไม่ค่อยมาเรียน โผล่มาแค่งานกลุ่มและสอบ ซึ่งธุรกิจเขารัดตัวมากๆ ทั้งเป็นเจ้าของ start up เป็นอาจารย์วิทยากรของมหาลัยอื่น (คนละมหาลัยกับที่ จขกท เรียน) แถมไปสืบมาเขายังแอบไปสอบเข้า ติด ป.ตรี มอดัง เรียนเพิ่มอีกใบ (ยอมใจในความเก่ง จับปลาสิบมือ)
คนๆ นี้เราไม่ค่อยชอบ ไม่ได้ว่าอิจฉาเขานะคะ แต่แค่รู้สึกว่าคนๆ นี้บริหารเวลาไม่เป็น ตอนทำงานกลุ่มก็ไม่ค่อยมีเวลามาประชุม ทุกคนในกลุ่มก็ต้องรอเขาอยู่คนเดียว ไม่เคยมีเวลาว่าง ก็งงว่าจะมาเรียนภาคปกติทำไม แต่ก็มารู้อีกว่าที่มอเรามีหลักสูตรตรีควบโท ซึ่งเขาเรียนหลักสูตรนี้อยู่เป็นรุ่นก่อนหน้าเราปีนึง เลยเรียนรวมกับเราบางวิชา แต่ก็มีไปทำอย่างอื่นมากมาย เวลาสอบก็ไม่ค่อยเกรงใจคนอื่น ไม่ยอมปิดเสียงมือถือ เวลาคุยงานกันก็มักจะเอางานตัวเองขึ้นมาทำด้วย ประชุมทั้งงานกลุ่มเรา และประชุมบริษัทตัวเองพร้อมกัน รู้สึกไม่มีมารยาทค่ะ
แต่อยู่ๆ ช่วงใกล้สอบปลายภาค ทำงานกลุ่มด้วยกันครั้งสุดท้ายเสร็จ เขาก็เริ่มพยายามผูกมิตรกับทุกคน เอาขนมมาขอโทษที่ไม่ค่อยได้มาประชุมกลุ่ม (ปกติจะเป็นบุคคลลึกลับ ไม่ได้อะไรกับในคลาส หรืองานกลุ่ม) แต่ยอมรับค่ะว่าเขาเป็นคนพรีเซนต์งานเก่งมาก สนุก มุขแพรวพราว พูดเก่ง เพราะงานของเขาก็ต้องพูดอยู่แล้ว ไม่แปลกที่จะรู้วิธีการพูด
แล้วเขาก็พยายามผูกมิตรมากขึ้น เป็นตัวตั้งตัวตีชวนทุกคนรวมรุ่น ชวนกินข้าว ชวนออกทริป คือนี่คิดในใจ คุณน้องว่างจริงหรอ ตกลงกับตัวเองก่อนมั้ย ธุรกิจรัดตัวเหลือเกิน แล้วจริงๆ เขาก็อยู่คนละรุ่นค่ะ ต้องเรียกว่ารุ่นพี่ถึงจะถูก แค่เพราะหลักสูตรควบ เลยต้องหั่นแบ่งบางวิชามาเรียนรวมกับเรา (แต่เขาอายุน้อยกว่าเรา เลยเป็นน้องเรา) ทำไมรู้สึกไม่อิน เขาเป็นผู้ชายไม่กี่คนที่เราอคติ ต่อให้อยู่ๆ เขาจะเฟรนลี่ รู้สึกเหมือนเขาเสแสร้ง ทำไปเพื่อหวังอะไรสักอย่าง ถ้าเดาไม่ผิด หรืออาจจะเรื่องวิจัย เพราะช่วงนี้ปี 2 ป.โท เขาน่าจะมีปั่นวิจัยค่ะ
จริงๆ ถ้ากิจกรรมหรือทริปที่เขาชวน แล้วคนทั้งคลาสตกลง เราก็คงไปด้วย แต่ลึกๆ ก็ยังอคติเขาอยู่ดี
บุคคลลึกลับ
ทีนี้ในคลาสจะมีอยู่คนนึง ไม่ค่อยมาเรียน โผล่มาแค่งานกลุ่มและสอบ ซึ่งธุรกิจเขารัดตัวมากๆ ทั้งเป็นเจ้าของ start up เป็นอาจารย์วิทยากรของมหาลัยอื่น (คนละมหาลัยกับที่ จขกท เรียน) แถมไปสืบมาเขายังแอบไปสอบเข้า ติด ป.ตรี มอดัง เรียนเพิ่มอีกใบ (ยอมใจในความเก่ง จับปลาสิบมือ)
คนๆ นี้เราไม่ค่อยชอบ ไม่ได้ว่าอิจฉาเขานะคะ แต่แค่รู้สึกว่าคนๆ นี้บริหารเวลาไม่เป็น ตอนทำงานกลุ่มก็ไม่ค่อยมีเวลามาประชุม ทุกคนในกลุ่มก็ต้องรอเขาอยู่คนเดียว ไม่เคยมีเวลาว่าง ก็งงว่าจะมาเรียนภาคปกติทำไม แต่ก็มารู้อีกว่าที่มอเรามีหลักสูตรตรีควบโท ซึ่งเขาเรียนหลักสูตรนี้อยู่เป็นรุ่นก่อนหน้าเราปีนึง เลยเรียนรวมกับเราบางวิชา แต่ก็มีไปทำอย่างอื่นมากมาย เวลาสอบก็ไม่ค่อยเกรงใจคนอื่น ไม่ยอมปิดเสียงมือถือ เวลาคุยงานกันก็มักจะเอางานตัวเองขึ้นมาทำด้วย ประชุมทั้งงานกลุ่มเรา และประชุมบริษัทตัวเองพร้อมกัน รู้สึกไม่มีมารยาทค่ะ
แต่อยู่ๆ ช่วงใกล้สอบปลายภาค ทำงานกลุ่มด้วยกันครั้งสุดท้ายเสร็จ เขาก็เริ่มพยายามผูกมิตรกับทุกคน เอาขนมมาขอโทษที่ไม่ค่อยได้มาประชุมกลุ่ม (ปกติจะเป็นบุคคลลึกลับ ไม่ได้อะไรกับในคลาส หรืองานกลุ่ม) แต่ยอมรับค่ะว่าเขาเป็นคนพรีเซนต์งานเก่งมาก สนุก มุขแพรวพราว พูดเก่ง เพราะงานของเขาก็ต้องพูดอยู่แล้ว ไม่แปลกที่จะรู้วิธีการพูด
แล้วเขาก็พยายามผูกมิตรมากขึ้น เป็นตัวตั้งตัวตีชวนทุกคนรวมรุ่น ชวนกินข้าว ชวนออกทริป คือนี่คิดในใจ คุณน้องว่างจริงหรอ ตกลงกับตัวเองก่อนมั้ย ธุรกิจรัดตัวเหลือเกิน แล้วจริงๆ เขาก็อยู่คนละรุ่นค่ะ ต้องเรียกว่ารุ่นพี่ถึงจะถูก แค่เพราะหลักสูตรควบ เลยต้องหั่นแบ่งบางวิชามาเรียนรวมกับเรา (แต่เขาอายุน้อยกว่าเรา เลยเป็นน้องเรา) ทำไมรู้สึกไม่อิน เขาเป็นผู้ชายไม่กี่คนที่เราอคติ ต่อให้อยู่ๆ เขาจะเฟรนลี่ รู้สึกเหมือนเขาเสแสร้ง ทำไปเพื่อหวังอะไรสักอย่าง ถ้าเดาไม่ผิด หรืออาจจะเรื่องวิจัย เพราะช่วงนี้ปี 2 ป.โท เขาน่าจะมีปั่นวิจัยค่ะ
จริงๆ ถ้ากิจกรรมหรือทริปที่เขาชวน แล้วคนทั้งคลาสตกลง เราก็คงไปด้วย แต่ลึกๆ ก็ยังอคติเขาอยู่ดี