เราขี้เกียจขนาดนั้นเลยเหรอ

เรื่องมีอยู่ว่าเราชอบทะเลาะกับที่บ้านเพราะเเม่บอกว่าเราขี้เกียจมากไม่ช่วยทำงานบ้านเลย ทั้งที่เราเเค่เรียนก็เหนื่อยเเล้ว เราเรียนวิทย์พลังสิบมันเรียนหนักมากเรียนเสร็จเราก็ไปทำพาร์ทไทม์ต่ออีกจนถึง1ทุ่มครึ่งเพราะอยากมีเงินของตัวเองเยอะๆ เสาร์อาทิตย์ก็ไปบ่าย3จนถึง4ทุ่ม ไหนจะมีงานการบ้านอื่นๆอีกค่ะ ชีวิตเราไม่ค่อยได้ใช้งานที่บ้านเท่าไหร่ สมมุติจานชามที่บ้านก็ไม่ใช้ค่ะตอนเช้า-เที่ยงกินที่รร. ส่วนตอนเย็นก็ซื้อกินข้างนอก อยู่บ้านเราก็ใช้ชีวิตแค่ในห้องค่ะ ทำความสะอาดห้องเราก็ทำเองของเราทำเองหมดค่ะ ส่วนของคนอื่นในบ้านเราไม่ทำค่ะ หน้าที่เลยไปตกที่แม่ เรามีน้องอีก1คนค่ะยังไม่ถึง1ขวบแม่ชอบบ่นว่าเราไม่ช่วยเลี้ยงน้องเลย แต่เรารู้สึกว่าทำไมต้องเลี้ยงลูกใครก็เลี้ยงเองสิ เราไม่ได้อยากมีน้องสักหน่อย งานบ้านใครใช้ใครทำก็จัดการเองสิ ทุกวันนี้เรารำคาญแม่มากค่ะ เราไม่รู้หรอกว่างานแม่หนักแค่ไหนไม่ได้อยากรู้ด้วย งานเราก็หนักเหมือนกันเรายังไม่เคยพูดให้แม่ฟังเลย ทำไมเอาแต่บ่นหนักหนา เรื่องน้องก็เหมือนกัน บอกให้เราช่วยเลี้ยงทั้งที่ตัวเองก็ทำลูกออกมาเองทำไมถึงให้คนอื่นช่วยเลี้ยง ทั้งที่เราไม่อยากมีน้องตั้งเเต่เเรก ไม่ชอบเด็กค่ะ รู้อยู่เเล้วยังบอกใ้ห้ไปช่วยเลี้ยง