[CR] [#Review] ลักกันวันตาย Everybody Loves Me When I’m Dead – เมื่อความรับผิดชอบต่อครอบครัว นำพามาซึ่งความหลงผิด

กระทู้รีวิว

ลักกันวันตาย (ภาพยนตร์ไทย) ภาพยนตร์ชีวิต ภาพยนตร์ ภาพยนตร์ระทึกขวัญ ภาพยนตร์ไทย

[img]https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/tdf/1/16/1f4b5.png[/img][img]https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/tdf/1/16/1f4b5.png[/img][img]https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/tdf/1/16/1f4b5.png[/img]

[img]https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/t2d/1/16/1f3ac.png[/img] นานๆ ทีจะมี หนังไทยแนวดราม่า–ทริลเลอร์ ที่กล้าเล่าเรื่องราวหนัก ๆ ของความรับผิดชอบในหน้าที่ของความเป็น “มนุษย์ครอบครัว” ออกมาอย่างเข้มข้นและไม่ประนีประนอมทางอารมณ์ “ลักกันวันตาย (Everybody Loves Me When I’m Dead)” คือหนึ่งในนั้น หนังที่เต็มไปด้วย ความลับ ความผิดบาป และแรงกดดันทางอารมณ์ ที่สะสมจนระเบิดเป็นเรื่องราวใหญ่โต

[img]https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/t9e/1/16/1f4d6.png[/img] หนังเล่าเรื่องของ "โต" และ "เพ็ชร" พนักงานธนาคารสองคนที่คิดจะขโมยเงินจากบัญชีของลูกค้าหญิงที่เสียชีวิต ก่อนจะหลงเข้าไปพัวพันกับโลกอาชญากรรมใต้ดินของพัทยา

[img]https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/tb/1/16/1f300.png[/img] การดำเนินเรื่อง : ดราม่าที่กดดันทุกลมหายใจ หนังเลือกใช้วิธีการเล่าเรื่องที่ ค่อย ๆ ขยายภาพจากเหตุการณ์เล็ก ๆ ไปสู่ความหายนะ จุดเด่นของหนังคือ “การเล่าที่ไม่รีบ” แต่ไม่อืด ด้วยจังหวะที่ค่อย ๆ กดดันคนดูผ่านความเงียบ แววตา และบทพูดที่แฝงความรู้สึกผิด หนังพาเราเข้าไปสำรวจ สภาพจิตใจของตัวละครแต่ละคน ที่ต่างก็มีเหตุผลของการกระทำของตัวเองไม่มีใครดีหมด หรือเลวหมด ทุกคนอยู่ในจุดที่ “ต้องเลือก” และทุกการเลือกก็นำไปสู่ผลลัพธ์ที่ไม่มีใครหนีได้ ความกดดันค่อย ๆ ถูกเพิ่มขึ้นผ่านฉากดราม่าเข้มข้น การปะทะทางอารมณ์ และสถานการณ์ที่ดูเหมือนจะควบคุมได้ แต่สุดท้ายก็ “หลุดมือ” ไปทีละน้อย จากเรื่องผิด กลายเป็น ห่วงโซ่แห่งความผิดที่ลากทุกคนลงเหวไปด้วยกัน

[img]https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/t3e/1/16/1f4a3.png[/img] จุดเด่น : เข้มข้นจากต้นจนจบ ไม่มีคำว่าหลุดโฟกัส สิ่งที่ทำให้ “ลักกันวันตาย” แตกต่างจากหนังไทยทั่วไปคือ “โทนของหนัง” ที่หนักแน่นและมีทิศทางชัดเจน หนังขยายเรื่องจากเล็กไปใหญ่ได้อย่างเป็นระบบ ตัวละครทุกตัวมีมิติ มีแรงจูงใจที่ชัด ไม่รู้สึกว่ามาเพื่อสร้างดราม่าเฉย ๆ งานภาพและโทนสีหม่น ๆ สื่อถึงอารมณ์ความรู้สึกผิดได้ดีมาก โดยรวมมันคือหนังที่ “บีบหัวใจ” ได้จริง และทำให้คนดูรู้สึกเหมือนกำลังแบกรับความผิดไปพร้อมกับตัวละคร

[img]https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/tdc/1/16/26a0.png[/img] จุดด้อยของหนังก็ยังพอมีอยู่คือ ความหนักแน่นแต่ยังไม่สุดบางช่วงของหนังยัง ขาดความเข้มข้นในพาร์ทไคลแม็กซ์ เหมือนจะไปสุดแต่ยังอั้นอยู่การเล่าเรื่องแบบ non-linear หรือเล่นกับเวลา ทำให้บางคน ตามไม่ทันหรือรู้สึกสับสน หนังใช้บรรยากาศและการแสดงทางอารมณ์เยอะ จนอาจทำให้คนดูทั่วไป รู้สึกช้าและเครียดเกินไป บางประเด็นที่ถูกปูไว้ในตอนต้น ไม่ได้ถูกปิดจบอย่างสมบูรณ์ในตอนท้าย แต่ถึงอย่างนั้น หลายเสียงก็ยังชื่นชมว่า นี่คือหนึ่งในหนังไทยที่ “จริงจังและกล้าเล่า” มากที่สุดในรอบปี

[img]https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/t0/1/16/1f5a4.png[/img] “ลักกันวันตาย” คือหนังที่พูดถึง “ความผิดและการให้อภัย” ได้อย่างลึกซึ้งมันไม่ได้พยายามสอนศีลธรรม แต่มันสะท้อนให้เห็นว่า ทุกการกระทำมีราคาที่ต้องจ่าย หนังจบแบบไม่ปลอบใจคนดู แต่ทิ้งความรู้สึกอึ้ง เงียบ และเจ็บในใจเล็ก ๆ แบบที่หนังดีจริง ๆ มักจะทำได้

ชอบอ่านรีวิวหนัง แวะมาพูดคุยกันได้นะครับ >>> https://www.facebook.com/DooNangGunMai