กระทู้สุดท้ายละครับ คงไม่น่ามีอะไรอีกแล้ว

01  วันเปิดเทอมวันแรก สวัสดีเราชื่อโลมาน้อย นามสมมติของเราเองนะคะ เราเป็นเด็กบ้านนอกที่บ้านอยู่ห่างจากตัวเมืองเกือบๆ 60 โลได้ เราสอบแข่งขันเข้ามาเรียนในโรงเรียนประจำจังหวัดแห่งหนึ่ง เป็นโรงเรีย

คือคนที่เราชอบเขามักจะชวนเราเล่นเกมอยู่หลายครั้งตอนเล่นด้วยกันเราเปิดไมค์คุยกับเขานะคะเเต่เขาพูดน้อยมาก เเต่พอเจอกันที่โรงเรียนเขาไม่เคยทักเราเลยคะเเล้วพอเราคุยกับเขา เขาก็จะพูดเเบบไม่เคยสบตามองทางอื่

เพื่อนบอกว่าเวลาเรามองหน้าเพื่อนเราชอบทำตาเหล่ แต่จริงๆเราไม่ได้ทำน่ะ ไม่รู้มันเกิดได้ยังไงเพราะตอนเด็กตาเราก็ปกติ เพื่อนชอบทักว่า อย่าทำตาเหล่ดิ่ , มองใคร , คุยกับใคร บลาๆ จนเวลาที่เราพูดกับครูหรือใ

สวัสดีค่ะ เกริ่น ก่อนว่าเราอายุ 20 เป็นสิว+รอยสิวมาตั้งแต่อายุ 15 เริ่มมาเป็นหนักตอน 18 ปมคือที่บ้านไม่มีใครเป็นสิวเลย พอเราเป็น คนที่บ้านก็ทัก โดยเฉพาะแม่ ไปทำอะไรมา กดสิวทำไม(สิวหัวหนองยังไงก็ต้องกด

สวัสดีค่ะ พี่ๆ และเพื่อนๆชาวพันทิป เราอยู่ ม.1 เรียนอยู่ห้องต้นๆ ของโรงเรียนชื่อดังในจังหวัดหนึ่งค่ะ เหตุการณ์คือ… มีเพื่อนห้องปลายๆ คนหนึ่งเหมือนเข้าใจว่าเรามองแรงใส่เขา ทั้งๆ ที่เราไม่เคยรู้

คือช่วยเราด้วยค่ะพี่ๆ คือมีผู้ชายคนหนึ่งอยู่รัดับชั้นเดียวกันหนูอยู่ห้อง7เขาอยู่ห้อง5คือตอนทำกิจกรรมรวมกันเขาเวลาหนูหันไปมองห้องเขาหนูจะสบตากับเขาตลอดแต่พอสบตาเขาชอบหลบหน้าหนี แล้วหนูกับเขาไม่ได้รู้จั

คือในบทสนทนาเราชวนคุยเก่งมากอะ แต่พอไปเจอหน้ากันที่โรงเรียน เราก็จะหลบหน้าเค้าตลอดเลย เค้าก็มาส่องเราอยู่บ่อยๆ แต่เราก็หลบหน้าเค้าอะ เพื่อนก็บอกแหละว่าอย่าหลบหน้าเค้า แต่เราทำไม่ได้ไง ก็คนมันเขินอะ จะ

เรามีเพื่อนชายคนนึงในห้องเพิ่งมาสนิทแบบเราชวนคุยบ่อยๆ เวลาเขาคุยกับเราจะไม่สบตาแบบไม่เลย แต่ถ้าคุยกะเพื่อนเรานี่สบตาเลย เรายังไม่คิดไรแต่แบบเขาดูไม่ค่อยอยากคุยกะเราอ่ะ ขนาดเรานั่งข้างๆเขายังข้ามเราไปถ