หนูกลัวความตายมากๆ ทำยังไงดี

เเต่ก่อนตอนที่เกิดมาหนูก็ยังไม่ได้คิดอะไรพวกนี้มาคิดเอาจริงก็ตอนป.5 ดูหนังเเม่นาคมีฉากขุดศพมาเเล้วหนูก็นึกคิดขึ้นมาว่า เเล้วถ้าเราตายจะเป็นยังไง  หนูก็บอกพ่อกับเเม่ตลอดพ่อกับเเม่ก็ปลอบหนู ตอนนี้หนูอายุ17ปี หนูพึ่งจะมากลัวมากๆ ประมาณ 2-3 อาทิตย์ ได้เเล้วค่ะ หนูกลัวการสูญเสีย กลัวเสียพ่อกับเเม่ไป คิดถึงตอนเราเเก่ว่าเเต่เราเกิดมายังไงก็ต้องตาย ทุกคนต้องตายเเต่นี่ชีวิตเรา เราจะเป็นยังไงจะรู้สึกยังไง มันจะดับไปเลยมั้ย หรือว่านรก สวรรค์มันมีจริงๆ หนูเป็นคนเชื่อว่าโลกนี้มีผี หนูก็เคยเห็นค่ะ เเต่หนูก็คิดว่าเเล้วเราจะเป็นผีรึป่าว หรือดับไปเฉยๆ หนูกลัวการนอนในโลง กลัวโดนเผาเเล้วต้องรอคนอื่นมาเก็บกระดูก กลัวความรู้สึกนั้น หนูคิดเเต่เเบบนี้ จนใช้ชีวิตไม่ได้ตามปกติ ไม่มีเอนเนอร์จี จากปกติเป็นอินโทรเวิดอยู่เเล้ว ก็เป็นหนักกว่าเก่า จากเคยยิ้มเคยหัวเราะกับพ่อเเม่ก็ยิ้มไม่ได้ หัวเราะไม่ออก ไม่อยากกินข้าว ทั้งวันอยู่ได้โดยไม่รู้สึกหิว นอนหลับต้องเปิดซีรีย์ฟัง หลับเเปปๆ ตื่นมากลัวอีก ก็นอนไม่ได้ต้องรอให้ง่วงจัดๆ ถึงจะนอนได้ เเล้วก็ตื่นขึ้นมากลัวอีก ในใจหนูก็ไม่อยากกลัว หนูเหนื่อยที่จะกลัวมัน เเต่มันห้ามความคิดไม่ได้ หนูกลัวการตาย เเต่หนูก็ไม่อยากเกิดใหม่ เป็น สัตว์หรือเป็นอะไรต่างๆ หนูอยากได้คำปลอบใจที่ทำให้หนูอ่านเเล้วพอจะปลอบใจตัวเองได้ หนูยังไม่ได้ ไปหาหมอเพราะอยู่ในช่วงปิดเทอม หนูไม่ได้ คุยกับใคร ไม่รู้ ว่าเกิดจากสมองมัน ว่างเกินไปเลยคิด รึป่าวเเม่บอกว่ารอไปโรงเรียน ก่อนดีมั้ยถ้าเจอเพื่อนเเล้วหายก็โอเค ถ้าไม่หายเเม่จะพาไปหาหมอ เเต่ตอนนี้หนูกลัวมากจริงๆ มันคิดว่าเเบบเเต่นี่ชีวิตเรา ปกติหนูดูดาราหนูก็โอเคขึ้น เเต่ตอนนี้ ดูไปก็ไม่ได้ยิ้มไม่ได้ อะไร รู้ว่าโลกหลังความตายมันไม่มีใครสามารถตอบได้ มันก็เลยทำให้หนูกลัว ดีใจที่ได้เกิดมาเเต่ไม่ดีใจถ้าเกิดมาเเล้วต้องตาย รู้สึกไม่อยากตายอยากใช้ชีวิตบนโลกนี้ อยากรู้ว่าในวันข้างหน้า โลกจะมีการพัฒนายังไงบ้าง มันจุกในอกทั้งวันอยากร้องให้ก็ร้องไม่ออก นั่งมองหน้าพ่อกับ เเม่ก็อยาก ร้อง ให้ หนูรักครอบครัว ของหนูมาก เเละไม่อยากให้ทุก คนจากไปเช่น กัน ​หนูควรจัดการกับความคิดตัวเองยังไง พ่อกับเเม่ก็บอกว่า อยู่กับเขาจะกลัวอะไร เรายังอยู่ได้อีกหลาย10ปี เเต่พอคิดไปตอนเราเเก้เเล้วต้องตายก็กลัวขึ้นมาทุกที