สวัสดีครับผม อายุ 24 ปี ทำงานเป็นพนักงานราชการ สรรพากร ผมทำงานปกติครับ ผมมีเป้าหมายที่จะสอบเป็นนักวิชาการภาษีอยู่แล้วแต่ผมไปติดเป็นนักวิชาการของศาลปกครองแทน
ขอบอกก่อนนะครับผมมีปัญญากับพ่อตัวเองซึ่งเป็นพ่อให้กำเนิดแต่ไม่ได้เลี้ยงผมเขาส่งผมไปอยู่มูลนิธิตั้งแต่ก่อนเข้า อ.1 พอผมโตก็ได้ติดต่อเขาคุยบ้างอะไรบ้าง เหตุการณ์แรกที่ทำให้มีการทะเลาะคือผม โหลดแอพwhatcall ให้เขาเพราะกลัวเขารับสายคอลเซ็นเตอร์ที่จะมาหลอกเอาเงินเพราะแอพจะแจ้งเตื่อนก่อน แต่เขาโทรมาด่าผมว่าทำอะไรกับเครื่องของเขา เขาติดต่อขนส่งไม่ได้ พอเคลียร์แล้วทำเมินเฉยแต่ไม่ได้แคร์ความรู้สึกผมเลย (ผมต้องการคำว่าขอโทษเฉยๆ) เหตุการณ์ที่สอง ตอันนั้นผมทำงานอยู่ในกรมสรรพากรอยู่แล้ว ผู้ใหญ่ที่เป็นข้าราชการแนะนำว่าอยากเป็นข้าราชการแลบไหนผมเลยบอกว่า เป็นสรรพากรอำเภอหรือชำนาญการพิเศษ เขสเลยแนะนำผมว่าให้เอาป.ตรีสอบแล้วไปสอบเลื่อนขั้นจะได้ไม่ต้องสอบหลายรอบ แบบ ปวส ป.ตรี เลื่อนตำแหน่ง จะได้มีเวลาอ่านหนังสือแบบเต็มที่ตั้งใจไปเลยเพราะยังไงก็เป็นพนักงานราชการอยู่แล้ว แต่พ่อผมไม่ได้เป็นข้าราชการนะครับ เคยแต่เป็นพนักงานบริษัทที่สรรพากรเหมาจ้างเท่านั้นเอง บอกให้ผมสอบแบบที่เขาอยากได้แต่ผมบอกผมกลัวล้มเลิกเพราะได้เป็นข้าราชการแล้วจะไม่สอบต่อทำให้ตำแหน่งใหญ่ๆที่ผมวาดฝันใว้ไปไม่ถึง แล้วเข้าก็ว่าผมหลายอย่างว่าไม่ยอมเชื่อฟังเขาฟังคนอื่นฟังคนที่ทำงานมากกว่าครอบครัว ผมแยกประเภทก่อน 1 คนอื่นที่หมายถึงเขาเป็นข้าราชการเข้ามีประสบการณ์ในการสอบ แต่พ่อไม่มี
2 ถ้าเรียกเป็นครอบครัวทำไมเอาผมไปทิ้งให้มูลนิธิแล้วไปมีลูกใหม่กับอีกคน
ผมเลยทะเลาะกับพ่อจนพูดแบบนี้ไป พ่ออาจไม่ได้ตั้งใจให้ผมเกิดแต่น้องที่อยู่กับแม่ใหม่ตั้งใจเพราะเตรียมความพร้อมกับผมไม่ได้เตรียมความพร้อมอะไรหรอกผมเลยย้ายที่อยู่ให้ห่างจากบ้านมากที่สุดแล้วไม่ติดต่ออีกเลย ทุกท่านคิดว่าเป็นไงผมทำนิสัยแย่ไปใช่มั้ย
คุณคิดเห็นยังไงกับการกระทำของผมครับ
ขอบอกก่อนนะครับผมมีปัญญากับพ่อตัวเองซึ่งเป็นพ่อให้กำเนิดแต่ไม่ได้เลี้ยงผมเขาส่งผมไปอยู่มูลนิธิตั้งแต่ก่อนเข้า อ.1 พอผมโตก็ได้ติดต่อเขาคุยบ้างอะไรบ้าง เหตุการณ์แรกที่ทำให้มีการทะเลาะคือผม โหลดแอพwhatcall ให้เขาเพราะกลัวเขารับสายคอลเซ็นเตอร์ที่จะมาหลอกเอาเงินเพราะแอพจะแจ้งเตื่อนก่อน แต่เขาโทรมาด่าผมว่าทำอะไรกับเครื่องของเขา เขาติดต่อขนส่งไม่ได้ พอเคลียร์แล้วทำเมินเฉยแต่ไม่ได้แคร์ความรู้สึกผมเลย (ผมต้องการคำว่าขอโทษเฉยๆ) เหตุการณ์ที่สอง ตอันนั้นผมทำงานอยู่ในกรมสรรพากรอยู่แล้ว ผู้ใหญ่ที่เป็นข้าราชการแนะนำว่าอยากเป็นข้าราชการแลบไหนผมเลยบอกว่า เป็นสรรพากรอำเภอหรือชำนาญการพิเศษ เขสเลยแนะนำผมว่าให้เอาป.ตรีสอบแล้วไปสอบเลื่อนขั้นจะได้ไม่ต้องสอบหลายรอบ แบบ ปวส ป.ตรี เลื่อนตำแหน่ง จะได้มีเวลาอ่านหนังสือแบบเต็มที่ตั้งใจไปเลยเพราะยังไงก็เป็นพนักงานราชการอยู่แล้ว แต่พ่อผมไม่ได้เป็นข้าราชการนะครับ เคยแต่เป็นพนักงานบริษัทที่สรรพากรเหมาจ้างเท่านั้นเอง บอกให้ผมสอบแบบที่เขาอยากได้แต่ผมบอกผมกลัวล้มเลิกเพราะได้เป็นข้าราชการแล้วจะไม่สอบต่อทำให้ตำแหน่งใหญ่ๆที่ผมวาดฝันใว้ไปไม่ถึง แล้วเข้าก็ว่าผมหลายอย่างว่าไม่ยอมเชื่อฟังเขาฟังคนอื่นฟังคนที่ทำงานมากกว่าครอบครัว ผมแยกประเภทก่อน 1 คนอื่นที่หมายถึงเขาเป็นข้าราชการเข้ามีประสบการณ์ในการสอบ แต่พ่อไม่มี
2 ถ้าเรียกเป็นครอบครัวทำไมเอาผมไปทิ้งให้มูลนิธิแล้วไปมีลูกใหม่กับอีกคน
ผมเลยทะเลาะกับพ่อจนพูดแบบนี้ไป พ่ออาจไม่ได้ตั้งใจให้ผมเกิดแต่น้องที่อยู่กับแม่ใหม่ตั้งใจเพราะเตรียมความพร้อมกับผมไม่ได้เตรียมความพร้อมอะไรหรอกผมเลยย้ายที่อยู่ให้ห่างจากบ้านมากที่สุดแล้วไม่ติดต่ออีกเลย ทุกท่านคิดว่าเป็นไงผมทำนิสัยแย่ไปใช่มั้ย