สวัสดีค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าเรามักจะขนลุกและรู้สึกอยากร้องไห้ทุกครั้งที่ดูมโนราห์ ไม่ว่าจะเป็นช่องทางออนไลน์และดูสด เริ่มมีอาการแบบนี้ตั้งแต่อายุ 24 ย่างเข้า 25 ช่วงอายุ 25 ปี มักจะฝันแปลกๆ เช่น ฝันเห็นโรงมโนราห์ ฝันเห็นพิธีกรรม ฝันเห็นตาสวมชุดโนราห์ (ตาเสียตั้งแต่เรายังไม่เกิด) ไม่กล้าไปดูมโนราห์เลย เลี่ยงมาตลอด จนตอนนี้อายุ 26 แล้ว แต่ยังรู้สึกอยู่ตลอด
เราเป็นเชื้อสายโนราห์ ตั้งแต่รุ่นทวดทำโรงโนราห์มาตลอด รับรู้มาจากยายว่าตาเป็นนายโรงโนราห์ แต่เพราะตาเสียเร็ว เลยไม่มีลูกหรือหลานสืบทอดต่อ เคยมีตาหลวงทักแม่ว่าให้รับโนราห์โรงครู แต่แม่ไม่เคยเชื่อเรื่องพวกนี้เลย เลยไม่รับ ไม่เคยตั้งไหว้ เพราะไม่ศรัทธา เป็นไปได้ไหมที่จะตกทอดมาถึงเราที่เป็นลูกคนโต?
และมีเรื่องแปลก อย่างที่บอกไปว่าตาเสียไปตั้งแต่เรายังไม่เกิด เราไม่เคยเห็นหน้าตาเลย มีแค่รูปเก่าๆ ขาวดำ ดูใบหน้าก็ไม่ชัด อยู่แค่ใบเดียวทั้งบ้าน แต่เรากลับฝันเห็นตาอยู่หลายครั้ง เราไม่แน่ใจว่าใช่ไหม เลยวาดภาพออกมา ยายบอกว่าใช่ เรารู้สึกว่าตาอยู่กับเรามาตลอด เวลาไปไหนมักจะมีคนทักว่ามากัน 2 คน เวลาไปกินข้าวร้านข้าวก็จะทัก 2 ท่านนะคะ เป็นแบบนี้อยู่นาน จนรู้สึกว่าไม่ใช่เรื่องปกติแล้ว เคยได้คุยกับยายจนรู้ว่า ก่อนตาจะเสียเคยพูดไว้ว่าจะอยู่กับหลานสาวคนแรกจนกว่าจะเรียนจบแล้วได้ทำงานที่มั่นคง และแปลกมากจากที่เคยรู้สึกว่าอุ่นใจ จนวันนึงที่เรียนจบ ได้งาน ความรู้สึกนั้นกลับหายไป เป็นความว่างเปล่าที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน จากที่เคยจุดธูปปักบนข้าวแล้วควันขึ้นตรง ตอนนี้กลับไร้ทิศทาง ตอนนี้กลับโหยหาความรู้สึกอบอุ่นนั้นมากๆ แปลกนะคะ
ทำไมดูมโนราห์ แล้วขนลุก
เราเป็นเชื้อสายโนราห์ ตั้งแต่รุ่นทวดทำโรงโนราห์มาตลอด รับรู้มาจากยายว่าตาเป็นนายโรงโนราห์ แต่เพราะตาเสียเร็ว เลยไม่มีลูกหรือหลานสืบทอดต่อ เคยมีตาหลวงทักแม่ว่าให้รับโนราห์โรงครู แต่แม่ไม่เคยเชื่อเรื่องพวกนี้เลย เลยไม่รับ ไม่เคยตั้งไหว้ เพราะไม่ศรัทธา เป็นไปได้ไหมที่จะตกทอดมาถึงเราที่เป็นลูกคนโต?
และมีเรื่องแปลก อย่างที่บอกไปว่าตาเสียไปตั้งแต่เรายังไม่เกิด เราไม่เคยเห็นหน้าตาเลย มีแค่รูปเก่าๆ ขาวดำ ดูใบหน้าก็ไม่ชัด อยู่แค่ใบเดียวทั้งบ้าน แต่เรากลับฝันเห็นตาอยู่หลายครั้ง เราไม่แน่ใจว่าใช่ไหม เลยวาดภาพออกมา ยายบอกว่าใช่ เรารู้สึกว่าตาอยู่กับเรามาตลอด เวลาไปไหนมักจะมีคนทักว่ามากัน 2 คน เวลาไปกินข้าวร้านข้าวก็จะทัก 2 ท่านนะคะ เป็นแบบนี้อยู่นาน จนรู้สึกว่าไม่ใช่เรื่องปกติแล้ว เคยได้คุยกับยายจนรู้ว่า ก่อนตาจะเสียเคยพูดไว้ว่าจะอยู่กับหลานสาวคนแรกจนกว่าจะเรียนจบแล้วได้ทำงานที่มั่นคง และแปลกมากจากที่เคยรู้สึกว่าอุ่นใจ จนวันนึงที่เรียนจบ ได้งาน ความรู้สึกนั้นกลับหายไป เป็นความว่างเปล่าที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน จากที่เคยจุดธูปปักบนข้าวแล้วควันขึ้นตรง ตอนนี้กลับไร้ทิศทาง ตอนนี้กลับโหยหาความรู้สึกอบอุ่นนั้นมากๆ แปลกนะคะ