ผมกับเเฟนเนี่ย อยู่ห้องเดียวกันตัวติดกันตลอด เเละเขาเป็นรักเเรกของผม เราคบกันมา 1ปี3เดือน ช่วงที่ผมคบกับเขาเขาคอยถามผมตลอดว่า "ถ้าเกิดเขาโฟกัสมาหลัยมากๆ อาจจะลืมผม"เพราะทางบ้านนั้นเคร่งเรื่องคณะเเละมหาลัยกับเเฟนผมมาก ผมก็ตอบเขาตลอดว่า "รอได้ทำให้เต็มที่ก็พอ" พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆ มาจนถึงปิดเทอม เขาก็บอกจะอ่านหนังสืออาจไม่มีเวลาให้ผม
ผมก็ตอบตกลงไม่เป็นไรไป จากนั้น ผ่านมาเกือบๆ2เดือนเราไม่ได้โทรกัน
เเละไม่ค่อยได้ทักกันบ่อยๆ เพราะทางนั้นก็มีงานที่บ้านให้ทำเเละอ่านหนังสือ พอมาวันนึงเขาทักมา
บอกผมช่วงนี้มีเรื่องคิดเยอะ ผมเลยบอกมีอะไรก็บอกนะจะได้ไม่เครียด เขาเลยถามผมว่า "เอ็งรู้สึกยังไง ที่เป็นฝ่ายรอ" ผมก็ตอบ"ข้าไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายรอเลย เราเดินไปพร้อมกันต่างหาก"
เเล้วเขาถามอีกว่า "ยังรู้สึกกับเรายังไง" ผมตอบ
"รักมากๆ" จากนั้นเขาบอก "เราไม่อยากให้เอ็งรอเราเเล้วมันเหมือนข้าให้เอ็งรออยู่คนเดียว"
ผมตอบต่อว่า "ช่วงนี้อ่านหนังสือเหมือนกัน"
อยู่ๆเขาก็บอก "เรารู้สึกกับเอ็งไม่เหมือนเดิมเเล้ว
เราไม่อยากให้เอ็งมารอเรามาทุกข์กับเรา
เราเลิกกันเถอะ" ผมก็พยามยื้อบอก "รอถึงเป◌ิดเทอมก่อนได้ไหม ความรู้สึกอาจจะเหมือนเดิมก็ได้เมื่อเราเจอกัน" เเต่เขาบอกไม่อยากให้โอกาสผมเพราะกลัวผมจะหวัง เเล้วเขาก็บล็อกผมทุกช่อง
ไม่สามารถติดต่อได้ สิ่งที่ผมเสียใจสุดๆคือ เราพูดเรื่องอนาคตกันเอาหลายเรื่องมากไว้ใกลม◌าก เพราะมั่นใจสุดๆว่าอยู่ด้วยกันนานเเน่ๆ อีกอย่างผมกับเขาไม่เคยเที่ยวกันสองคนเลย ก่อน บล็อก เขา ก็มี พูดเรื่อง ไปเที่ยว อยู่ว่ายังไม่ม◌ีโอกาสได้เที่ยวกันเลย เเล้วก◌็ผมลองท◌ักไปอีกเฟสว่า เป็นไงบ้าง ก็บล็อกผมเรียบร้อย ตอนเปิดเทอม ผมว่าเขาคงตีต◌ัวออกห่างเเละไม่คุยกับผมเเน่ๆ ซึ่งผมไม่เข้าใจว่าเพราะอะไร เเต่ผมก็ไม่โกรธเขาเรื่องหมดรักนะ
เเถมย◌ังรักเเละคอยเป็นห่วงอยู่ ตลอดด้วย🥹
เเฟนบอกเลิกเพราะ โฟกัสเรื่องมหาลัยจนไม่มีความรู้สึกกับผมเหมือนเดิม
ผมก็ตอบตกลงไม่เป็นไรไป จากนั้น ผ่านมาเกือบๆ2เดือนเราไม่ได้โทรกัน
เเละไม่ค่อยได้ทักกันบ่อยๆ เพราะทางนั้นก็มีงานที่บ้านให้ทำเเละอ่านหนังสือ พอมาวันนึงเขาทักมา
บอกผมช่วงนี้มีเรื่องคิดเยอะ ผมเลยบอกมีอะไรก็บอกนะจะได้ไม่เครียด เขาเลยถามผมว่า "เอ็งรู้สึกยังไง ที่เป็นฝ่ายรอ" ผมก็ตอบ"ข้าไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายรอเลย เราเดินไปพร้อมกันต่างหาก"
เเล้วเขาถามอีกว่า "ยังรู้สึกกับเรายังไง" ผมตอบ
"รักมากๆ" จากนั้นเขาบอก "เราไม่อยากให้เอ็งรอเราเเล้วมันเหมือนข้าให้เอ็งรออยู่คนเดียว"
ผมตอบต่อว่า "ช่วงนี้อ่านหนังสือเหมือนกัน"
อยู่ๆเขาก็บอก "เรารู้สึกกับเอ็งไม่เหมือนเดิมเเล้ว
เราไม่อยากให้เอ็งมารอเรามาทุกข์กับเรา
เราเลิกกันเถอะ" ผมก็พยามยื้อบอก "รอถึงเป◌ิดเทอมก่อนได้ไหม ความรู้สึกอาจจะเหมือนเดิมก็ได้เมื่อเราเจอกัน" เเต่เขาบอกไม่อยากให้โอกาสผมเพราะกลัวผมจะหวัง เเล้วเขาก็บล็อกผมทุกช่อง
ไม่สามารถติดต่อได้ สิ่งที่ผมเสียใจสุดๆคือ เราพูดเรื่องอนาคตกันเอาหลายเรื่องมากไว้ใกลม◌าก เพราะมั่นใจสุดๆว่าอยู่ด้วยกันนานเเน่ๆ อีกอย่างผมกับเขาไม่เคยเที่ยวกันสองคนเลย ก่อน บล็อก เขา ก็มี พูดเรื่อง ไปเที่ยว อยู่ว่ายังไม่ม◌ีโอกาสได้เที่ยวกันเลย เเล้วก◌็ผมลองท◌ักไปอีกเฟสว่า เป็นไงบ้าง ก็บล็อกผมเรียบร้อย ตอนเปิดเทอม ผมว่าเขาคงตีต◌ัวออกห่างเเละไม่คุยกับผมเเน่ๆ ซึ่งผมไม่เข้าใจว่าเพราะอะไร เเต่ผมก็ไม่โกรธเขาเรื่องหมดรักนะ
เเถมย◌ังรักเเละคอยเป็นห่วงอยู่ ตลอดด้วย🥹