การโตเป็นผู้ใหญ่มันยากขนาดนี้เลยหรอ

มีไรจะเล่า ฉันรู้สึกอึดอัด, กังวลใจกับที่ฝึกงาน ระยะเวลาการฝึกตั้ง1ปี//จะฝึกรอดไหมน้ออ ฉันเข้ามาฝึกงานที่โลตัสได้14วันแล้ว เป็นคนเงียบๆพูดไม่เป็น เข้าสังคมไม่เก่ง แถมชอบอยู่บ้านอีกด้วย พอออกมาจากเซฟโซนตัวเองทำให้เห็นโลกมากขึ้น  ไม่คิดว่าวันนี้ตัวฉันเองจะร้องไห้ ฉันรู้สึกปรับตัวยาก กดดันตัวเอง และมีความคิดแบบนี้อยู่ด้วย "คนนี้จะชอบฉันไหม เขาจะบ่นฉันหรือปล่าวเวลาทำงานผิด เขารำคาญฉันแน่เลย จะอยู่ที่นี่ได้ไหม" ความคิดต่างๆนาๆก็เริ่มผุดขึ้นมาเต็มไปหมด มันเป็นตั้งแต่วันแรกที่เข้าแล้วไปแหละ อีกความคิดหนึ่ง "สิ่งที่เราทำในวันนี้ ถึงมันจะฝืนหน่อย ต้องอดทนไว้นะเพื่ออนาคตของเรา พ่อแม่จะได้สบายสักที" ตอนนี้สับสนกับตัวเองมากไม่รู้จะเอายังต่อ ภาพในวัยผู้ใหญ่ของตัวเองเรายังจินตนาการไม่ออก แต่ตอนนี้ฉันจะพยายามทำสิ่งที่อยู่ตรงหน้าให้ดี ถ้าฉันก้าวผ่านความรู้สึกแบบนี้ไปได้ ฉันจะเติบโตขึ้นแน่นอน ฉันเชื่ออย่างนั้น //แต่ก็กลัวววอยู่ดี😅

*ตอนที่คุณอยู่ในวัยนี้คุณเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้างไหม แล้วก้าวผ่านมันไปยังไง?
มาแชร์ให้ฟังหน่อยค่ะ