ผิดมากไหมที่เกลียดพ่อแม่ อยากให้เขาตายไปซะ

เราเกิดมาในครอบครัวฐานะปานกลาง พ่อทำงานรัฐวิสาหกิจ แม่ออกจากงานมาเป็นแม่บ้านเพื่อเลี้ยงดูเรา ครอบครัวมีความสุขดี แต่เรื่องมันเกิดขึ้นตอนเราเรียนอยู่ระดับชั้น ป.4 ที่บ้านจ้างบริษัทมาฉีดยากำจัดปลวก พ่อแพ้สารเคมีจนต้องย้ายออกไปเช่าห้องอยู่ที่อื่น ส่งเพียงแต่เงินมาให้เราโดยไม่ได้ติดต่อกันเลยเป็นระยะเวลา 10 ปี  แม่เลี้ยงดูเรามาอย่างลำบากมาก ไม่เคยออกไปเดินห้าง เดินแต่ตลาดนัด ไม่เคยมีข้าวของเครื่องใช้ดี ๆ ของใช้ทั้งหมดแม่ซื้อจากในตลาดนัด จนเราไปโรงเรียนในระดับชั้นมัธยมก็โดนเพื่อนล้อว่า “ที่บ้านกระจอกขนาดนั้นเลย” (เราสอบเข้าได้ที่โรงเรียนมัธยมชั้นนำของประเทศไทย) ซึ่งเด็กที่มาเรียนส่วนใหญ่แทบทั้งหมดก็มีความพร้อมในทุก ๆ ด้าน วันหนึ่งแม่เราจับได้ว่าพ่อมีเมียน้อย ทุก ๆ วัน ก็จะมาลงกับเรา มาพูดใส่ว่า “พ่อมันเลx มันเหี้x ติดxี” จนเรากลายเป็นเด็กที่มีความเครียดสะสม มีปัญหาในด้านการใช้ชีวิตประจำวัน ทุกวันนี้เราโตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่ คนภายนอกมองว่าชีวิตเราดีมาก เพรียบพร้อมไปด้วยทุกอย่าง หน้าที่การงาน เงินทอง แต่ลึก ๆ แล้วเราไม่มีความสุขในชีวิตเลย เราอยากให้พ่อกับแม่ตาย ๆ ไปซะ คุยกันแต่ละครั้งก็มีแต่เรื่องทะเลาะกัน        เป็นต้นเหตุที่ทำให้เราเครียด ไม่มีความสุข มีปัญหาในการใช้ชีวิต เราไม่กลัวบาปกรรม ถ้าตกลงในนรกเราจะไปถามยมบาลว่าส่งเรามาเกิดกับพ่อแม่แบบนี้ เราก็ต้องเป็นคนแบบนี้แหละ มีหลายคนบอกให้เราให้อภัย แต่เราก็ทำไม่ได้ เราไม่ผิดที่อยากอาฆาตแค้นในสิ่งที่พวกเขาทำ ถ้าใครจะมาแสดงความคิดเห็นว่าเราเป็นลูกอกตัญญู เราก็พร้อมน้อมรับแต่โดยดี เราจะไม่โกรธเลย แต่อยากให้รู้ว่าบางอย่างถ้าไม่เจอด้วยตนเอง คุณก็ไม่มีทางเข้าใจหรอก 😂