ลีอา (ลิลี่ แมคอินเนอร์นี) สาวน้อยวัย 17 ปี ที่อาศัยอยู่ในชานเมืองแคลิฟอร์เนียตอนใต้
ใช้เวลาช่วงสองสามสัปดาห์สุดท้ายของฤดูร้อนไปกับการอาบแดดในสวนหลังบ้านกับเพื่อนรักของเธอ
และรวมกลุ่มกับแก๊งเพื่อนในโรงเรียนอีก 4-5 คนปาร์ตี้ในแต่ละวัน กับบทสนทนาที่ไร้จุดหมาย
ทางด้านครอบครัวนั้น ลีอา อยู่กับกับ ซานดร้า แม่เลี้ยงเดี่ยวของเธอ
ส่วนพ่อนั้นอาศัยอยู่ที่แอริโซนากับครอบครัวใหม่ของเขา ความสัมพันธ์ของลีอากับแม่ไม่ค่อยดีนัก
เมื่อแม่มักนัดผู้ชายมากหน้าหลายตา มากินข้าวที่บ้าน ซึ่งทำให้ลีอา รู้สึกเสมอว่าแม่ไม่ให้ความสำคัญกับตัวเธอ
ระหว่างที่ลีอา กำลังรู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิต เธอก็บังเอิญพบกับทอม (โจนาธาน ทักเกอร์) ชายที่อายุมากกว่าเธอเท่าตัว
ทอม เข้ามาในช่วงเวลาที่ลีอาหวั่นไหว และเธอเลือกที่จะยึดผู้ชายคนนี้เป็นที่พึ่งพิงใจเพื่อหนีจากปัญหาต่างๆ ที่มีเข้ามา
ทอม เริ่มมีอิทธิพลต่อชีวิตของสาวน้อยมากขึ้นไปทุกที
ลีอาเริ่มมองว่าเพื่อนๆ ของเธอทำให้เธอเสียเวลาในชีวิต มองว่าแม่ของเธอทำตัวไม่เหมาะสม
สาวน้อยเริ่มแยกตัวจากคนรอบข้าง เพื่อที่จะได้อยู่กับทอม ชายที่เธอรักและคิดว่าจะฝากชีวิตไว้
จนกระทั่งวันหนึ่งเธอถึงได้พบว่า จริงๆแล้วภายใต้ความเป็นผู้ใหญ่และความเป็นสุภาพบุรุษนั้น
ทอมมีจุดประสงค์บางอย่างที่แฝงเร้นอยู่ ...
Palm Trees and Power Lines ถูกขยายความขึ้นจากหนังสั้นฝีมือของ Jamie Dack
ที่เป็นผู้กำกับหนังเรื่องนี้เองเมื่อปี 2018 ซึ่งเนื้อเรื่องทั้งหมดถ่ายทำในแคลิฟอร์เนียตอนใต้บ้านเกิดของเธอเอง
และกำกับภาพโดย ชนานันต์ โชติรุ่งโรจน์ ผู้กำกับภาพหญิงไทยระดับฮอลลีวูดที่ฝากผลงานเอาไว้มากมาย
อาทิ สาวคาราโอเกะ (2013) และ Pop Aye (2017)
ไปจนถึงงานที่ทำให้เธอได้เข้าชิงรางวัลในเวที Independent Spirit Awards กับหนังเวียดนามเรื่อง The Third Wife (2019)
สาระสำคัญของภาพยนตร์เรื่องนี้ คือการตีแผ่ปัญหาสังคมเกี่ยวกับการล่วงละเมิดทางเพศ
โดยเฉพาะในวัยที่บอบบางทางอารมณ์ที่สุดคือช่วงวัยรุ่น
ลีอา สาวน้อยวัย 17 ปีเป็นตัวแทนของเหยื่อที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังจะถูกกระทำอะไรต่อไป
ความไร้เดียงสาที่เธอมีนั้น พื้นฐานส่วนหนึ่งมาจากครอบครัวที่แตกแยก
พ่อกับแม่ไปคนละทางทำให้เธอไม่มีผู้ใหญ่สักคนที่จะเป็นที่ปรึกษาให้ได้
แม้ว่าตัวซานดร้า แม่ของเธอนั้นจะพยายามเข้าหาลูกสาวด้วยการถามไถ่เรื่องราวในแต่ละวันก็ตาม
แต่ก็ยิ่งเป็นการผลักให้ลีอาหนีห่างออกไป เนื่องจากว่าตัวแม่ของเองนั้นก็โหยหาความรักจากชายคนอื่นเพื่อทดแทนสามีที่แยกทาง
สิ่งเหล่านี้เลยทำให้ตัวของลีอาเชื่อในใจอยู่เสมอว่า เธอไม่สามารถพึ่งพาแม่ได้อีก..
ดังนั้นเมื่อใครคนนึงเข้ามา ลีอา เลยยึดเขาคนนั้นไว้เหมือนโลกทั้งใบของเธอ
ถึงแม้ว่าเราจะพอรู้ว่าตัวหนังจะเป็นไปในทิศทางใด แต่ใน 30 นาทีสุดท้ายก็ทำให้ผู้ชมอย่างเราสะเทือนใจอยู่ดี
และที่สำคัญคือหลังจากคลายปมปัญหาไปได้แล้ว ทุกอย่างทำท่าเหมือนว่าจะคลี่คลาย (ตามสูตรหนังแนวนี้)
แต่กลายเป็นว่าผู้กำกับ Jamie Dack กลับสร้างฉากจบปลายเปิด
แบบทิ้งบอมบ์ลูกใหญ่ให้กับคนดูในช่วงนาทีสุดท้ายของหนังอย่างคาดไม่ถึง
แต่สำหรับชีวิตจริง ผมก็เชื่อครับว่าส่วนใหญ่มันต้องจบแบบนี้ ....
เพราะหนังมันฝังใจ
=== ทิ้งท้ายครับ หนังที่ดีสำหรับตัวเรา แน่นอนว่าอาจจะไม่ได้ดีและไม่ได้ถูกใจสำหรับใคร
ซึ่งอยู่ที่ความชอบของแต่ละบุคคล ภาพยนตร์ก็เหมือนอาหารล่ะครับ อยู่ที่เราเลือกที่จะอยากชิมรสชาติแบบไหนเท่านั้นเอง ===
== Palm Trees And Power Lines (2022) แค่หวังให้ใครสักคนมาเข้าใจ...==
ลีอา (ลิลี่ แมคอินเนอร์นี) สาวน้อยวัย 17 ปี ที่อาศัยอยู่ในชานเมืองแคลิฟอร์เนียตอนใต้
ใช้เวลาช่วงสองสามสัปดาห์สุดท้ายของฤดูร้อนไปกับการอาบแดดในสวนหลังบ้านกับเพื่อนรักของเธอ
และรวมกลุ่มกับแก๊งเพื่อนในโรงเรียนอีก 4-5 คนปาร์ตี้ในแต่ละวัน กับบทสนทนาที่ไร้จุดหมาย
ทางด้านครอบครัวนั้น ลีอา อยู่กับกับ ซานดร้า แม่เลี้ยงเดี่ยวของเธอ
ส่วนพ่อนั้นอาศัยอยู่ที่แอริโซนากับครอบครัวใหม่ของเขา ความสัมพันธ์ของลีอากับแม่ไม่ค่อยดีนัก
เมื่อแม่มักนัดผู้ชายมากหน้าหลายตา มากินข้าวที่บ้าน ซึ่งทำให้ลีอา รู้สึกเสมอว่าแม่ไม่ให้ความสำคัญกับตัวเธอ
ระหว่างที่ลีอา กำลังรู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิต เธอก็บังเอิญพบกับทอม (โจนาธาน ทักเกอร์) ชายที่อายุมากกว่าเธอเท่าตัว
ทอม เข้ามาในช่วงเวลาที่ลีอาหวั่นไหว และเธอเลือกที่จะยึดผู้ชายคนนี้เป็นที่พึ่งพิงใจเพื่อหนีจากปัญหาต่างๆ ที่มีเข้ามา
ทอม เริ่มมีอิทธิพลต่อชีวิตของสาวน้อยมากขึ้นไปทุกที
ลีอาเริ่มมองว่าเพื่อนๆ ของเธอทำให้เธอเสียเวลาในชีวิต มองว่าแม่ของเธอทำตัวไม่เหมาะสม
สาวน้อยเริ่มแยกตัวจากคนรอบข้าง เพื่อที่จะได้อยู่กับทอม ชายที่เธอรักและคิดว่าจะฝากชีวิตไว้
จนกระทั่งวันหนึ่งเธอถึงได้พบว่า จริงๆแล้วภายใต้ความเป็นผู้ใหญ่และความเป็นสุภาพบุรุษนั้น
ทอมมีจุดประสงค์บางอย่างที่แฝงเร้นอยู่ ...
Palm Trees and Power Lines ถูกขยายความขึ้นจากหนังสั้นฝีมือของ Jamie Dack
ที่เป็นผู้กำกับหนังเรื่องนี้เองเมื่อปี 2018 ซึ่งเนื้อเรื่องทั้งหมดถ่ายทำในแคลิฟอร์เนียตอนใต้บ้านเกิดของเธอเอง
และกำกับภาพโดย ชนานันต์ โชติรุ่งโรจน์ ผู้กำกับภาพหญิงไทยระดับฮอลลีวูดที่ฝากผลงานเอาไว้มากมาย
อาทิ สาวคาราโอเกะ (2013) และ Pop Aye (2017)
ไปจนถึงงานที่ทำให้เธอได้เข้าชิงรางวัลในเวที Independent Spirit Awards กับหนังเวียดนามเรื่อง The Third Wife (2019)
สาระสำคัญของภาพยนตร์เรื่องนี้ คือการตีแผ่ปัญหาสังคมเกี่ยวกับการล่วงละเมิดทางเพศ
โดยเฉพาะในวัยที่บอบบางทางอารมณ์ที่สุดคือช่วงวัยรุ่น
ลีอา สาวน้อยวัย 17 ปีเป็นตัวแทนของเหยื่อที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังจะถูกกระทำอะไรต่อไป
ความไร้เดียงสาที่เธอมีนั้น พื้นฐานส่วนหนึ่งมาจากครอบครัวที่แตกแยก
พ่อกับแม่ไปคนละทางทำให้เธอไม่มีผู้ใหญ่สักคนที่จะเป็นที่ปรึกษาให้ได้
แม้ว่าตัวซานดร้า แม่ของเธอนั้นจะพยายามเข้าหาลูกสาวด้วยการถามไถ่เรื่องราวในแต่ละวันก็ตาม
แต่ก็ยิ่งเป็นการผลักให้ลีอาหนีห่างออกไป เนื่องจากว่าตัวแม่ของเองนั้นก็โหยหาความรักจากชายคนอื่นเพื่อทดแทนสามีที่แยกทาง
สิ่งเหล่านี้เลยทำให้ตัวของลีอาเชื่อในใจอยู่เสมอว่า เธอไม่สามารถพึ่งพาแม่ได้อีก..
ดังนั้นเมื่อใครคนนึงเข้ามา ลีอา เลยยึดเขาคนนั้นไว้เหมือนโลกทั้งใบของเธอ
ถึงแม้ว่าเราจะพอรู้ว่าตัวหนังจะเป็นไปในทิศทางใด แต่ใน 30 นาทีสุดท้ายก็ทำให้ผู้ชมอย่างเราสะเทือนใจอยู่ดี
และที่สำคัญคือหลังจากคลายปมปัญหาไปได้แล้ว ทุกอย่างทำท่าเหมือนว่าจะคลี่คลาย (ตามสูตรหนังแนวนี้)
แต่กลายเป็นว่าผู้กำกับ Jamie Dack กลับสร้างฉากจบปลายเปิด
แบบทิ้งบอมบ์ลูกใหญ่ให้กับคนดูในช่วงนาทีสุดท้ายของหนังอย่างคาดไม่ถึง
แต่สำหรับชีวิตจริง ผมก็เชื่อครับว่าส่วนใหญ่มันต้องจบแบบนี้ ....
เพราะหนังมันฝังใจ
=== ทิ้งท้ายครับ หนังที่ดีสำหรับตัวเรา แน่นอนว่าอาจจะไม่ได้ดีและไม่ได้ถูกใจสำหรับใคร
ซึ่งอยู่ที่ความชอบของแต่ละบุคคล ภาพยนตร์ก็เหมือนอาหารล่ะครับ อยู่ที่เราเลือกที่จะอยากชิมรสชาติแบบไหนเท่านั้นเอง ===