ย่อมเกิดความปรารถนาขึ้น
ว่า
“โอหนอ ! ขอเราไม่พึงเป็นผู้มีความตายเป็นธรรมดา และความตายเล่า ก็อย่าพึงมีมาถึงเราเลย” ดังนี้,
ข้อนี้ ไม่ใช่สิ่งที่สัตว์จะบรรลุได้ด้วยความปรารถนา ; แม้นี้ ฉันใด,
....
ชีวิตัง เม อะนิยะตัง,
(ชีวิตของเรา เป็นของไม่เที่ยง) ;
มะระณัง เม นิยะตัง,
(ความตายของเรา เป็นของเที่ยง) ;
....
🪦
“บัดนี้เราจักเตือนท่านทั้งหลาย : สังขารทั้งหลาย มีความเสื่อมเป็นธรรมดา พวกเธอจงยังประโยชน์ตนประโยชน์ท่าน ให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเถิด”
.
สัตว์ทั้งหลายผู้มีความตายเป็นธรรมดา....
(ความตายของเรา เป็นของเที่ยง) ;