เจตนาที่ต้องกระทู้นี้เพื่อเราอยากเรียนรู้ความเป็นเขา…ผมกับแฟนคุยกันก็เป็นปกติซึ่งวันนั้นที่คุยกันที่บ้านผมมีแขกซึ่งเป็นแขกของที่สาวเราที่พึ่งกลับมาจากต่างจังหวัด ที่บ้านก็ได้มีการเตรียมอาหารอะไรกันเป็นปกติซึ่งครอบครัวอื่นบ้านอื่นไม่รู้เป็นแบบไหนนะครับ จากที่ผมโตๆมาถ้ามีแขกมาบ้านมาพักอาศัยเราก็จะเตรียมเอาจริงมันก็เหนื่อยนะครับ ไหนจะอาหาร ที่พักหรือแม้แต่ความสะอาด
ซึ่งวันนี้แม่กับพี่สาวคนโตก็ได้ช่วยทำอาหารมียายพอช่วยๆบ้าง เตรียมทำอะไรที่ครัวเราเองที่ทำอาหารกับข้าวได้ แม่ก็เลยขอให้ผมไปเตรียมผัดผัก ผมโอเคไม่ได้คิดอะไรเลย แต่ผมกับแฟนจะตกลงกันว่าเวลานี้เราจะคุยกันซึ่งมันเป็นเพียงเวลาเดียวที่มันสะดวกคุยกันสุดๆเราก็พักทำอาหารไว้คุยกับแฟนก่อนเพราะคิดว่าคุยเสร็จก็จะได้มาช่วยแม่ต่อ….ผมกับแฟนคุยกันปกตินะครับจนแฟนผมถึงบ้านผมก็เลยจะขอตัวไปทำกับข้าว…แฟนผมถามว่าทำไมต้องไป…จากนั้นก็เกิดความรู้สึกไม่พอใจ(ความคิดของผมที่ไม่เข้าใจ)…จากนั้นก็ตัดสายโทรกลับไม่รับตัดๆ แชทเพียงอย่างเดียว….
ต้องบอกก่อนว่าสิ่งที่ผมพูดไม่ได้ต้องการให้มอฃแฟนผมไม่ดี ผมต้องการเข้าใจเขา…. ผมก็พยายามอธิบายๆว่าที่เราต้องไปผัดผักคือไปช่วยแม่นะ ไปทำในสิ่งที่แม่เราขอให้เราช่วย นางก็บอกว่าทำไมต้องไป อยากไปก็ไปอบากทำก็ทำ อยากเอาใจก็ไปทำ แล้วแขกมีแต่ผู้หญิงจะให้เข้าใจยังไง(ก็ใช่ไงมันต้องมีแต่ผู้หญิงที่เป็นเพื่อนๆพี่สาวและครอบครัวของเขา) ต้องบอกก่อนเรากับแฟนแฟนเราบอกกับเราว่าเรื่อง ผญ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรเขาก็ไม่สน ผมตกลง(ด้วยสิ่งที่เราเคยทำกับเขา)….นั่นแหละครับยิ่งทำให้ผู้ชายอย่างผมสงสัยหนักว่าเราจะต้องไปเอาใจใคร เราไปช่วย นางตอบมาอีกว่าเชิญไปทำหน้สที่ที่ดีกับคนอื่น..ผมยิ่งสงสัยหนักเลยต้องอธิบาย(แต่ก็รู้นะอธิบายไปยังไงก็ไม่ฟัง) ผมก็ดันที่จะอธิบายแต่ก็ไม่เป็นผลดี ซึ่งสิ่งที่เขาคิดและตอบมาคือ ตอนที่นางมาบ้านผม ไม่เคยทำ พาไปข้างนอกอย่างเดียว ทีงี้เอาใจเขา ผมต้องเล่าว่าทำไมถึงไม่ทำให้แฟนตอนที่แฟนมาบ้าน ที่บ้านผมไม่ได้ทำอาหารเตรียมไว้ ไม่ได้อยู่พร้อมกันส่งนมากต่างคนต่างทำกิน ตอนที่นางเคยๆมาบ้านผม ผมก็ไม่รู้จะทำอะไรกินด้วยแหละ ไม่ได้เตรียมไว้ และการไปกินข้างนอกง่ายกว่า แต่ก็มีที่ที่บ้านมีอาหารที่ทำให้เพื่อนเรากับแฟนกินกัน ถึงตรงนี้เขาเอาความรู้สึกนี้มาเทียบกันซึ่งผมไม่รู้ว่าเขาคิดหรือรู้สึกยังไง ส่วนตัวจากใจเราไม่ได้เอาใจและที่บ้านก็ไม่ได้ต้องการเอาใจแขก ผมที่ทำอาหารได้ ทำอะไรได้ผมก็แค่ช่วย ช่วยเสร็จก็จะได้พัก…ผมก็ไม่รัต้องทำอย่างไรกับแฟนจะพูดอถไรก็ทำให้สถานกานณ์แย่ลงๆด้วยความที่ผมเองอยากอธิบาย ในความที่เขาคิดเข้าใจแบบนั้น ซึ่งผมเองอยากเข้าใจเขานะ
เราต้องเข้าใจเขาแบบไหน
ซึ่งวันนี้แม่กับพี่สาวคนโตก็ได้ช่วยทำอาหารมียายพอช่วยๆบ้าง เตรียมทำอะไรที่ครัวเราเองที่ทำอาหารกับข้าวได้ แม่ก็เลยขอให้ผมไปเตรียมผัดผัก ผมโอเคไม่ได้คิดอะไรเลย แต่ผมกับแฟนจะตกลงกันว่าเวลานี้เราจะคุยกันซึ่งมันเป็นเพียงเวลาเดียวที่มันสะดวกคุยกันสุดๆเราก็พักทำอาหารไว้คุยกับแฟนก่อนเพราะคิดว่าคุยเสร็จก็จะได้มาช่วยแม่ต่อ….ผมกับแฟนคุยกันปกตินะครับจนแฟนผมถึงบ้านผมก็เลยจะขอตัวไปทำกับข้าว…แฟนผมถามว่าทำไมต้องไป…จากนั้นก็เกิดความรู้สึกไม่พอใจ(ความคิดของผมที่ไม่เข้าใจ)…จากนั้นก็ตัดสายโทรกลับไม่รับตัดๆ แชทเพียงอย่างเดียว….
ต้องบอกก่อนว่าสิ่งที่ผมพูดไม่ได้ต้องการให้มอฃแฟนผมไม่ดี ผมต้องการเข้าใจเขา…. ผมก็พยายามอธิบายๆว่าที่เราต้องไปผัดผักคือไปช่วยแม่นะ ไปทำในสิ่งที่แม่เราขอให้เราช่วย นางก็บอกว่าทำไมต้องไป อยากไปก็ไปอบากทำก็ทำ อยากเอาใจก็ไปทำ แล้วแขกมีแต่ผู้หญิงจะให้เข้าใจยังไง(ก็ใช่ไงมันต้องมีแต่ผู้หญิงที่เป็นเพื่อนๆพี่สาวและครอบครัวของเขา) ต้องบอกก่อนเรากับแฟนแฟนเราบอกกับเราว่าเรื่อง ผญ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรเขาก็ไม่สน ผมตกลง(ด้วยสิ่งที่เราเคยทำกับเขา)….นั่นแหละครับยิ่งทำให้ผู้ชายอย่างผมสงสัยหนักว่าเราจะต้องไปเอาใจใคร เราไปช่วย นางตอบมาอีกว่าเชิญไปทำหน้สที่ที่ดีกับคนอื่น..ผมยิ่งสงสัยหนักเลยต้องอธิบาย(แต่ก็รู้นะอธิบายไปยังไงก็ไม่ฟัง) ผมก็ดันที่จะอธิบายแต่ก็ไม่เป็นผลดี ซึ่งสิ่งที่เขาคิดและตอบมาคือ ตอนที่นางมาบ้านผม ไม่เคยทำ พาไปข้างนอกอย่างเดียว ทีงี้เอาใจเขา ผมต้องเล่าว่าทำไมถึงไม่ทำให้แฟนตอนที่แฟนมาบ้าน ที่บ้านผมไม่ได้ทำอาหารเตรียมไว้ ไม่ได้อยู่พร้อมกันส่งนมากต่างคนต่างทำกิน ตอนที่นางเคยๆมาบ้านผม ผมก็ไม่รู้จะทำอะไรกินด้วยแหละ ไม่ได้เตรียมไว้ และการไปกินข้างนอกง่ายกว่า แต่ก็มีที่ที่บ้านมีอาหารที่ทำให้เพื่อนเรากับแฟนกินกัน ถึงตรงนี้เขาเอาความรู้สึกนี้มาเทียบกันซึ่งผมไม่รู้ว่าเขาคิดหรือรู้สึกยังไง ส่วนตัวจากใจเราไม่ได้เอาใจและที่บ้านก็ไม่ได้ต้องการเอาใจแขก ผมที่ทำอาหารได้ ทำอะไรได้ผมก็แค่ช่วย ช่วยเสร็จก็จะได้พัก…ผมก็ไม่รัต้องทำอย่างไรกับแฟนจะพูดอถไรก็ทำให้สถานกานณ์แย่ลงๆด้วยความที่ผมเองอยากอธิบาย ในความที่เขาคิดเข้าใจแบบนั้น ซึ่งผมเองอยากเข้าใจเขานะ