เราเพิ่งเสียแมว ไปเมื่อสองวันที่แล้ว เราไม่เข้าใจว่าเราทำอะไร พลาดตรงไหนทั้งที่เราระวังมาก
(เรารักสัตว์มาก เมตตาขี้สงสาร แล้วก็อยากเลี้ยงแมวมาก)
เริ่มแรก 7ปีที่แล้ว หาแมวจรมาเลี้ยง จำไม่ได้ว่าเอามายังไงแต่จำได้ว่าเก็บมา น้องตัวเล็กแล้วเลี้ยงเขาตายเค้าอาจจะร่างกายไม่แข็งแรงอยู่แล้วเราทุกเย็น จะพาไปหาหมอหลังเลิกเรียน รักษามาเรื่อยๆเป็นแบบนี้มาสักพักไปโรงเรียนปกติแม่เราเอาออกมาจากห้องเพื่อให้มันออกมาข้างนอกบ้าง(ข้างนอกคือในบ้าน) แต่ไม่รู้ทำไม มันโดนมากัด เราเสียใจมากรีบออกจากโรงเรียนกลับบ้านมาดูมันร้องไห้หนัก แล้วระยะเวลาก็ผ่านไป หลายเดือนเราก็เริ่มทำใจได้แล้วก็อยากเลี้ยงแมวตัวใหม่
แมวตัวที่2 เราก็ไปหามา ตัวนี้เป็นเชื้อราขนน้อง ไม่ค่อยมี หน้าตาไม่สะอาดแต่เป็นแมวมีเจ้าของเค้าไม่ค่อยดูแล เราก็เลยขอมาเลี้ยงช่วงที่เอามาก็รู้แล้วว่าเค้าเป็นเชื้อราเลยไปถามร้านขายยาว่ามียาที่ช่วยเรื่องเชื้อราแมวมั้ย เป็นเชื้อราเค้าก็ให้ยาตัวนึงมาฉีด กลับบ้านมาก็ให้พ่อฉีดให้หลังจากนั้นมันก็ตายเราไม่ได้อยากให้มันตาย เราเสียใจมากที่เราเป็นต้นเหตุที่ทำให้ตาย ไม่ได้พาไปหาหมอเพราะ เพราะคลินิกสัตว์ อยู่ไกลเคยรักษาแมวตัวเก่าที่เป็นเชื้อราแล้วไม่หายเลยหาทางอื่นแต่สรุปแล้วมันก็ตาย แล้วก็ผ่านเข้าช่วงหกปีนับจากปัจจุบัน
มีแมวตัวที่3,4 รอบนี้เลี้ยงสองตัวเอามาจากคนละที่น้องอีกตัวเป็นเชื้อราสีขาว ส่วนอีกตัวเป็นแมวแข็งแรงปกติสีเทาลายสลิดของบ้านยายคนนึง เราเลี้ยงสองตัวนี้อยู่ด้วยกันเค้ามีความสุข ร่าเริง อีกตัวที่เป็นเชื้อราเราสั่งยาในเน็ตมาเป็นยาทาผิวหนังซึ่งมันดีมากแมวเราหายเราจำไม่ได้แล้วว่ามันเป็นแบบไหน ตั้งแต่โซเชียลยังไม่มากมายขนาดนี้ เราเลี้ยงสองตัวนี้โตขึ้นเต็มที่ตัวผู้ทั้งคู่ซึ่งแน่นอนว่าหลังจากที่มันโตมันจะกัดกัน เราเลี้ยงแบบระบบเปิดเพราะบ้านเราไม่มีบ้านคนเยอะไม่ติดกัน ห่สงกันมากกว่าจะมีบ้านคน อยู่ติดธรรมชาติมากๆ ตัวสีขาวชอบกิน อาหารเม็ดมากซึ่งยากมากที่จะเจอแมวกินแต่อาหารเม็ด(คหสต) ตัวสีเทา ไม่ชอบกินอาหารเม็ดชอบหากินเอง เราหาอาหารทุกอย่างให้เขา ให้อาหารเปียกอาหารเม็ดหรืออะไรเค้าไม่ชอบ กินไม่หมดเค้าอยากออกไปเพราะที่บ้านยายที่เราไปเอามาเค้าเลี้ยงให้หากินเองให้เศษอาหาร น้องอาจจะติดนิสัยแบบนั้นมา(เล่าจากความคิดตอนนั้น) เราก็เลี้ยงด้วยความรักและความยังเด็ก เริ่มตอน ม. 4 พอเด็กๆโตก็ ม.5 ตีกันหนักมากเราก็พยายามแยก จนตัวเราเจ็บเองแต่เราไม่ซีเรียสเรารักมากเลี้ยงแบบนี้มาเรื่อยๆแมวเราไม่ค่อยอยู่บ้านชอบออกไปเล่นแล้วกลับมากิน แมว ตัวสีขาวเค้ารักเรามาก ไม่ว่าเค้าจะอยู่ไกลแค่ไหนถ้าเราตะโกนเรียก เค้าจะมาถ้าเค้าได้ยินรักมากแต่สรุปแล้วเค้าก็หายไป เลี้ยงได้แค่ประมาณหนึ่งปีกว่าๆ อีกตัวสีเทายังอยู่เค้าเก่งมากเค้าใช้ชีวิตข้างนอกเก่งมาก เลี้ยงระบบเปิดให้เค้าออกไป เล่นเค้าชอบที่ได้ออกไปแต่กินอาหารที่บ้านเราเลี้ยงมา4ปี เราเริ่มโตแล้วเรากะว่าจะเลี้ยงเค้าให้อยู่ในบ้าน เพราะว่าเค้ามีแผลตีกับแมวข้างนอกมาบ่อยมีแผลจนเราทำใจไม่ได้ เราพาไปหาหมอบ่อย หมอบอกให้เราทำหมัน เค้าจะได้ไม่หนีเราไปหาแมวสาวที่ไหนแล้วเค้าจะอยู่กับเรา เราก็วางแผนไว้ พาเค้าเอาไปทำหมัน วันแรกที่ทำหมัน เค้าก็นอนอยู่ที่บ้าน มีกระบะทรายให้แต่เหมือนเค้าไม่เข้าเราเลยพาเค้าไปข้างนอกไปฉี่หรืออึเพราะว่าเราเลี้ยงระบบเปิดมาตลอด เค้าอาจจะไม่อยากอึในบ้านเลยพาไปเพราะว่าน้องร้องตอนดึกเราพาออกไปเราอยุ่ด้วยตรงนั้น แค่แป๊บเดียวแป๊บเดียวคือแค่หันหน้าไปดูรอบๆ หันมาอีกทีก็ไม่เห็นแล้วมันดึกมากเราเลยคิดว่าเดี๋ยวเค้าก็กลับมาในใจเราก็กลัวด้วยเราออกมาตอนดึกแล้วบ้านเรา บ้านเดียวในละแวกนั้นเราก็เลยคิดว่าเดี๋ยวเค้าก็กลับมาเหมือนทุกทีเรารอแล้วรออีกยังไม่กลับมา เราคิดว่าเค้าน่าจะกลับดาวแล้ว เราเสียใจมากเราเลี้ยงมานานมากเราก็คิดว่ามันไม่น่าเกิดขึ้น เราเสียใจมากที่พาเค้าออกมา มันเป็นความผิดของเราเอง เสียใจเศร้าตามหาทุกวันไม่เจอเราทำใตอยู่นาย แล้วระยะเวลาก็ผ่านมาหลายเดือนเรายังเศร้า รู้สึกไม่ดีขึ้น อยู่ไม่ได้ที่ไม่มีแมวที่เรารัก
แมวตัวที่5 ตัวนี้เราสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ให้เค้าเป็นอะไร เราหาเเมวมาสักพักนึง แต่ เหมือนยังไม่ถูกชะตาตัวไหนก็ยังไม่ใช่ส่วนวันนึงป้าทักมาหาว่ามีลูกแมวเพื่อนจะให้ เค้าไม่เลี้ยงเราก็ปฏิเสธไม่ได้ยังไม่เคยเห็นไม่เคยไปดูเค้าบอกเอาตอนนี้เลยไหมซึ่งตอนนั้นมันยังไม่ลืมตา มันพึ่งจะออกได้หนึ่งวันเองมั้ง เราบอกว่าให้มันครบเดือนก่อนเราจะรอแล้ววันนั้นก็มาถึงหนึ่งเดือนเป๊ะ ป้าทักมาว่าเพื่อนเค้าถามว่าจะเอาเลยไหมครบหนึ่งเดือนแล้วเลยซึ่งระยะทางมันก็ไม่ได้ใกล้แล้วก็ไม่ได้ไกลมาก แต่ก็ไปรับด้วยมอเตอร์ไซค์ วันแรกที่ได้เราได้ซื้อ ปลอกคอนมขวดนมเพราะว่ารู้ว่าเค้าจะต้องกินนมเขาแค่หนึ่งเดือนหัวใจเรากลับมามีชีวิตอีกครั้ง เราเลี้ยงเขาดีมาตลอดอาหารแพงมากที่เคยเลี้ยงมาให้กินน้ำพุแมว ซื้อกระบะทรายใหญ่ทรายอย่างดีไม่ใช่ทรายถูกคือทุกอย่างมันดีมากเท่าที่เราจะหา เงินซื้อได้เราทุ่มทุกอย่างแล้วผลมันก็ดีเค้าโตขึ้นทุกเดือนเค้าตัวใหญ่มากเนื้อแน่นขนสวยหน้าตาสะอาด เราก็ไม่รู้ทำไม เค้าโตได้8เดือน 28 วัน เค้าตายตอนที่เรา คาดสายตาเขาแค่ไม่ถึง 2 นาทีเค้าไม่ได้โดนหมากัดไม่ได้เป็นอะไรไม่มีแผลแต่เค้าตาย เราอ่ะเพิ่งพาเค้าออกไปเล่นข้างนอกแต่ในสายตาเราเราดูตลอดแล้วเราพาออกไปเล่นบ่อยวันไหนที่เราซักผ้าเราตากผ้าเราจะพาเค้าไปแล้วเค้าเข้ามา ไม่รู้ทำไมมันออกทางหน้าต่างที่เราบอกให้น้องปิดหน้าบ้านแต่บ้านเราอ่ะ เค้าออกบ่อยๆไม่มีไรหน้ากังวนเพราะบ้านเราไม่มีอะไร ที่ให้เข้าบ้านเพราะกลัวจะหนีไปไกล น้องเราก็เห็นแล้วก็รีบวิ่งไปเอามาแต่หลังจากนั้นมันตายตอนที่น้องเอาเข้ามา เรา ดูกล้องวงจรปิดที่ไม่ได้จับภาพตรงนั้นแต่ได้ยินเสียง ก่อนตายมันร้องตอนที่น้องเราเอาเข้าบ้านแล้วร้องแบบขาดใจตาย (น้องตัวเล็กอุ่มไม่ค่อยไหว) เราไม่เข้าใจก็เราทำอะไรพลาดตรงไหน เราเห็นลูกเราตายโดยที่เราไม่รู้ว่าตายเพราะอะไรเสียใจมากช็อคมากสติแตกแล้วตอนนี้ก็ยังทำใจไม่ไดั เสียมาสามวันแล้ว ที่น้องจากไปเรารู้สึกน้อยใจชีวิตเราคิดว่าตัวนี้จะจัไม่ตายเราระวังมาก เราจะเลี้ยงเขาให้อยู่ยืนยาวเพราะว่าเราตั้งใจที่สุดแต่มันเหนือความคาดหมาย น้องสุขภาพดีมากตัวแน่นมากหน้าตาสะอาดแข็งแรงเพิ่งจะพาไปเล่นน้องปีนต้นไม้เล่นได้ เราไม่เข้าใจว่าตายได้ยังไง ในสมองเราคิดตลอดเวลาว่าเราพลาดตรงไหนมันป่วยหรือเปล่ามันป่วยตรงไหนทั้งทั้งที่เราก็สังเกตมันตลอด เมื่อก่อนเรายังเช็ดหูให้มันอยู่เลย สรุปแล้วนั่นแหละมันก็ยังตาย
(ลืมบอกตัวสุดท้ายเราเลี้ยงระบบปิดเรารักมากๆที่สุด เหมือนลูกคนหนึ่ง)
สุดท้ายแล้วโลกก็ไม่ใจดีกับเราเลยเราควรหยุดมั้ยแต่เรารักแมวมากไม่ตีไม่ว่าไม่ดูไม่ทำร้ายรักเค้ามากทุกตัว ตัวล่าสุดเสียใจมากอยู่ด้วยกันแค่เวลาสั้นๆแต่เราเต็มที่ให้ทั้งใจทั้งทรัพย์ที่มึ ทำไมเราไม่มีโอกาสได้พาเค้าไปรักษาบ้าง เราอิจฉาคนที่เค้ามีโอกาสได้รู้ทันอาการได้พาเค้าไปหาหมอทัน
เราเหมือนคนมีกรรมหรอทำไมต้องโดนพากจากสิ่งที่รักสุดขั้วชีวิตไป ทำใจไม่ได้ไม่รู้จะอยู่ยังไง ควรทำย้งไง
ทำไมเราเลี้ยงอะไรก็ตาย ทั้งที่เลี้ยงดีสุดเท่าที่จะทำได้
(เรารักสัตว์มาก เมตตาขี้สงสาร แล้วก็อยากเลี้ยงแมวมาก)
เริ่มแรก 7ปีที่แล้ว หาแมวจรมาเลี้ยง จำไม่ได้ว่าเอามายังไงแต่จำได้ว่าเก็บมา น้องตัวเล็กแล้วเลี้ยงเขาตายเค้าอาจจะร่างกายไม่แข็งแรงอยู่แล้วเราทุกเย็น จะพาไปหาหมอหลังเลิกเรียน รักษามาเรื่อยๆเป็นแบบนี้มาสักพักไปโรงเรียนปกติแม่เราเอาออกมาจากห้องเพื่อให้มันออกมาข้างนอกบ้าง(ข้างนอกคือในบ้าน) แต่ไม่รู้ทำไม มันโดนมากัด เราเสียใจมากรีบออกจากโรงเรียนกลับบ้านมาดูมันร้องไห้หนัก แล้วระยะเวลาก็ผ่านไป หลายเดือนเราก็เริ่มทำใจได้แล้วก็อยากเลี้ยงแมวตัวใหม่
แมวตัวที่2 เราก็ไปหามา ตัวนี้เป็นเชื้อราขนน้อง ไม่ค่อยมี หน้าตาไม่สะอาดแต่เป็นแมวมีเจ้าของเค้าไม่ค่อยดูแล เราก็เลยขอมาเลี้ยงช่วงที่เอามาก็รู้แล้วว่าเค้าเป็นเชื้อราเลยไปถามร้านขายยาว่ามียาที่ช่วยเรื่องเชื้อราแมวมั้ย เป็นเชื้อราเค้าก็ให้ยาตัวนึงมาฉีด กลับบ้านมาก็ให้พ่อฉีดให้หลังจากนั้นมันก็ตายเราไม่ได้อยากให้มันตาย เราเสียใจมากที่เราเป็นต้นเหตุที่ทำให้ตาย ไม่ได้พาไปหาหมอเพราะ เพราะคลินิกสัตว์ อยู่ไกลเคยรักษาแมวตัวเก่าที่เป็นเชื้อราแล้วไม่หายเลยหาทางอื่นแต่สรุปแล้วมันก็ตาย แล้วก็ผ่านเข้าช่วงหกปีนับจากปัจจุบัน
มีแมวตัวที่3,4 รอบนี้เลี้ยงสองตัวเอามาจากคนละที่น้องอีกตัวเป็นเชื้อราสีขาว ส่วนอีกตัวเป็นแมวแข็งแรงปกติสีเทาลายสลิดของบ้านยายคนนึง เราเลี้ยงสองตัวนี้อยู่ด้วยกันเค้ามีความสุข ร่าเริง อีกตัวที่เป็นเชื้อราเราสั่งยาในเน็ตมาเป็นยาทาผิวหนังซึ่งมันดีมากแมวเราหายเราจำไม่ได้แล้วว่ามันเป็นแบบไหน ตั้งแต่โซเชียลยังไม่มากมายขนาดนี้ เราเลี้ยงสองตัวนี้โตขึ้นเต็มที่ตัวผู้ทั้งคู่ซึ่งแน่นอนว่าหลังจากที่มันโตมันจะกัดกัน เราเลี้ยงแบบระบบเปิดเพราะบ้านเราไม่มีบ้านคนเยอะไม่ติดกัน ห่สงกันมากกว่าจะมีบ้านคน อยู่ติดธรรมชาติมากๆ ตัวสีขาวชอบกิน อาหารเม็ดมากซึ่งยากมากที่จะเจอแมวกินแต่อาหารเม็ด(คหสต) ตัวสีเทา ไม่ชอบกินอาหารเม็ดชอบหากินเอง เราหาอาหารทุกอย่างให้เขา ให้อาหารเปียกอาหารเม็ดหรืออะไรเค้าไม่ชอบ กินไม่หมดเค้าอยากออกไปเพราะที่บ้านยายที่เราไปเอามาเค้าเลี้ยงให้หากินเองให้เศษอาหาร น้องอาจจะติดนิสัยแบบนั้นมา(เล่าจากความคิดตอนนั้น) เราก็เลี้ยงด้วยความรักและความยังเด็ก เริ่มตอน ม. 4 พอเด็กๆโตก็ ม.5 ตีกันหนักมากเราก็พยายามแยก จนตัวเราเจ็บเองแต่เราไม่ซีเรียสเรารักมากเลี้ยงแบบนี้มาเรื่อยๆแมวเราไม่ค่อยอยู่บ้านชอบออกไปเล่นแล้วกลับมากิน แมว ตัวสีขาวเค้ารักเรามาก ไม่ว่าเค้าจะอยู่ไกลแค่ไหนถ้าเราตะโกนเรียก เค้าจะมาถ้าเค้าได้ยินรักมากแต่สรุปแล้วเค้าก็หายไป เลี้ยงได้แค่ประมาณหนึ่งปีกว่าๆ อีกตัวสีเทายังอยู่เค้าเก่งมากเค้าใช้ชีวิตข้างนอกเก่งมาก เลี้ยงระบบเปิดให้เค้าออกไป เล่นเค้าชอบที่ได้ออกไปแต่กินอาหารที่บ้านเราเลี้ยงมา4ปี เราเริ่มโตแล้วเรากะว่าจะเลี้ยงเค้าให้อยู่ในบ้าน เพราะว่าเค้ามีแผลตีกับแมวข้างนอกมาบ่อยมีแผลจนเราทำใจไม่ได้ เราพาไปหาหมอบ่อย หมอบอกให้เราทำหมัน เค้าจะได้ไม่หนีเราไปหาแมวสาวที่ไหนแล้วเค้าจะอยู่กับเรา เราก็วางแผนไว้ พาเค้าเอาไปทำหมัน วันแรกที่ทำหมัน เค้าก็นอนอยู่ที่บ้าน มีกระบะทรายให้แต่เหมือนเค้าไม่เข้าเราเลยพาเค้าไปข้างนอกไปฉี่หรืออึเพราะว่าเราเลี้ยงระบบเปิดมาตลอด เค้าอาจจะไม่อยากอึในบ้านเลยพาไปเพราะว่าน้องร้องตอนดึกเราพาออกไปเราอยุ่ด้วยตรงนั้น แค่แป๊บเดียวแป๊บเดียวคือแค่หันหน้าไปดูรอบๆ หันมาอีกทีก็ไม่เห็นแล้วมันดึกมากเราเลยคิดว่าเดี๋ยวเค้าก็กลับมาในใจเราก็กลัวด้วยเราออกมาตอนดึกแล้วบ้านเรา บ้านเดียวในละแวกนั้นเราก็เลยคิดว่าเดี๋ยวเค้าก็กลับมาเหมือนทุกทีเรารอแล้วรออีกยังไม่กลับมา เราคิดว่าเค้าน่าจะกลับดาวแล้ว เราเสียใจมากเราเลี้ยงมานานมากเราก็คิดว่ามันไม่น่าเกิดขึ้น เราเสียใจมากที่พาเค้าออกมา มันเป็นความผิดของเราเอง เสียใจเศร้าตามหาทุกวันไม่เจอเราทำใตอยู่นาย แล้วระยะเวลาก็ผ่านมาหลายเดือนเรายังเศร้า รู้สึกไม่ดีขึ้น อยู่ไม่ได้ที่ไม่มีแมวที่เรารัก
แมวตัวที่5 ตัวนี้เราสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ให้เค้าเป็นอะไร เราหาเเมวมาสักพักนึง แต่ เหมือนยังไม่ถูกชะตาตัวไหนก็ยังไม่ใช่ส่วนวันนึงป้าทักมาหาว่ามีลูกแมวเพื่อนจะให้ เค้าไม่เลี้ยงเราก็ปฏิเสธไม่ได้ยังไม่เคยเห็นไม่เคยไปดูเค้าบอกเอาตอนนี้เลยไหมซึ่งตอนนั้นมันยังไม่ลืมตา มันพึ่งจะออกได้หนึ่งวันเองมั้ง เราบอกว่าให้มันครบเดือนก่อนเราจะรอแล้ววันนั้นก็มาถึงหนึ่งเดือนเป๊ะ ป้าทักมาว่าเพื่อนเค้าถามว่าจะเอาเลยไหมครบหนึ่งเดือนแล้วเลยซึ่งระยะทางมันก็ไม่ได้ใกล้แล้วก็ไม่ได้ไกลมาก แต่ก็ไปรับด้วยมอเตอร์ไซค์ วันแรกที่ได้เราได้ซื้อ ปลอกคอนมขวดนมเพราะว่ารู้ว่าเค้าจะต้องกินนมเขาแค่หนึ่งเดือนหัวใจเรากลับมามีชีวิตอีกครั้ง เราเลี้ยงเขาดีมาตลอดอาหารแพงมากที่เคยเลี้ยงมาให้กินน้ำพุแมว ซื้อกระบะทรายใหญ่ทรายอย่างดีไม่ใช่ทรายถูกคือทุกอย่างมันดีมากเท่าที่เราจะหา เงินซื้อได้เราทุ่มทุกอย่างแล้วผลมันก็ดีเค้าโตขึ้นทุกเดือนเค้าตัวใหญ่มากเนื้อแน่นขนสวยหน้าตาสะอาด เราก็ไม่รู้ทำไม เค้าโตได้8เดือน 28 วัน เค้าตายตอนที่เรา คาดสายตาเขาแค่ไม่ถึง 2 นาทีเค้าไม่ได้โดนหมากัดไม่ได้เป็นอะไรไม่มีแผลแต่เค้าตาย เราอ่ะเพิ่งพาเค้าออกไปเล่นข้างนอกแต่ในสายตาเราเราดูตลอดแล้วเราพาออกไปเล่นบ่อยวันไหนที่เราซักผ้าเราตากผ้าเราจะพาเค้าไปแล้วเค้าเข้ามา ไม่รู้ทำไมมันออกทางหน้าต่างที่เราบอกให้น้องปิดหน้าบ้านแต่บ้านเราอ่ะ เค้าออกบ่อยๆไม่มีไรหน้ากังวนเพราะบ้านเราไม่มีอะไร ที่ให้เข้าบ้านเพราะกลัวจะหนีไปไกล น้องเราก็เห็นแล้วก็รีบวิ่งไปเอามาแต่หลังจากนั้นมันตายตอนที่น้องเอาเข้ามา เรา ดูกล้องวงจรปิดที่ไม่ได้จับภาพตรงนั้นแต่ได้ยินเสียง ก่อนตายมันร้องตอนที่น้องเราเอาเข้าบ้านแล้วร้องแบบขาดใจตาย (น้องตัวเล็กอุ่มไม่ค่อยไหว) เราไม่เข้าใจก็เราทำอะไรพลาดตรงไหน เราเห็นลูกเราตายโดยที่เราไม่รู้ว่าตายเพราะอะไรเสียใจมากช็อคมากสติแตกแล้วตอนนี้ก็ยังทำใจไม่ไดั เสียมาสามวันแล้ว ที่น้องจากไปเรารู้สึกน้อยใจชีวิตเราคิดว่าตัวนี้จะจัไม่ตายเราระวังมาก เราจะเลี้ยงเขาให้อยู่ยืนยาวเพราะว่าเราตั้งใจที่สุดแต่มันเหนือความคาดหมาย น้องสุขภาพดีมากตัวแน่นมากหน้าตาสะอาดแข็งแรงเพิ่งจะพาไปเล่นน้องปีนต้นไม้เล่นได้ เราไม่เข้าใจว่าตายได้ยังไง ในสมองเราคิดตลอดเวลาว่าเราพลาดตรงไหนมันป่วยหรือเปล่ามันป่วยตรงไหนทั้งทั้งที่เราก็สังเกตมันตลอด เมื่อก่อนเรายังเช็ดหูให้มันอยู่เลย สรุปแล้วนั่นแหละมันก็ยังตาย
(ลืมบอกตัวสุดท้ายเราเลี้ยงระบบปิดเรารักมากๆที่สุด เหมือนลูกคนหนึ่ง)
สุดท้ายแล้วโลกก็ไม่ใจดีกับเราเลยเราควรหยุดมั้ยแต่เรารักแมวมากไม่ตีไม่ว่าไม่ดูไม่ทำร้ายรักเค้ามากทุกตัว ตัวล่าสุดเสียใจมากอยู่ด้วยกันแค่เวลาสั้นๆแต่เราเต็มที่ให้ทั้งใจทั้งทรัพย์ที่มึ ทำไมเราไม่มีโอกาสได้พาเค้าไปรักษาบ้าง เราอิจฉาคนที่เค้ามีโอกาสได้รู้ทันอาการได้พาเค้าไปหาหมอทัน
เราเหมือนคนมีกรรมหรอทำไมต้องโดนพากจากสิ่งที่รักสุดขั้วชีวิตไป ทำใจไม่ได้ไม่รู้จะอยู่ยังไง ควรทำย้งไง