(^....^........Mira Poem) Hello!
credit. Pixabay
ฝนพรำพรูครู่ยามยลต้นเหมันต์ ใจใฝ่ฝันโบยบินสู่ถิ่นไกล อยากเหาะเหินเดินเมฆาพาฤทัย ฝากดวงใจลอยลิ่วสู่แดนฝัน
หลับตาลงยังคงคิดคะนึงหา ภาพใบหน้าผู้ที่อยู่ข้างในนั้น คิดถึงครั้งเก่าเราเคยสุขร่วมกัน ความผูกพันมิเคยเลือนจากเรือนใจ
ลมโชยชายคล้ายไอเย็นแทรกกายา อากาศพาจับจิตใจให้ไหวหวั่น อยากโบยบินลอยไปในคืนวัน ปล่อยใจนั้นพักผ่อนคลายจากเรื่องราว
ความเหนื่อยล้าเหือดหายไปในเมฆขาว ทิ้งเรื่องราววุ่นวายให้พัดหนาว ขอพักพิงอิงแอบในเงาพราว ปล่อยใจเราให้ล่องลอยสู่ห้วงฝัน
Title: A Flight on Winter's Edge
The soft rain sighs as early winter nears, My restless spirit longs for distant spheres. I wish to soar, on wings of subtle grace, To find a far-off, undiscovered space. I cast my heart upon the passing breeze, To float in dreams beyond the darkened trees.
When eyelids close, your image lingers near, The dearest face, the one I hold so dear. I yearn for days when we knew pure delight, Those cherished joys still burn a guiding light.
The cool air bites, a chill upon the soul, I long to fly and lose all self-control. Release the mind, let burdened thoughts all cease, To find a quiet, simple place of peace. Let every worry drift away like snow, And let my spirit wander, soft and slow.
(^....^........Mira Poem) End
"ฝากใจลอยสู่ฝัน...วันเหมันต์".............(^....^........Mira Poem)