เราอดเป็นห่วงไม่ได้จึงแอบไปคุยกับผู้เกี่ยวข้องในโรงเรียนหลายคนทั้งครู เพื่อน รปภ และอื่นๆเพื่อฝากฝังช่วยเป็นหูเป็นตา
พร้อมกำชับว่าอย่าให้เขารู้นะเขาจะคิดมาก
สุดท้ายความลับก็แตกเพราะมันมีคนที่เก็บความลับไม่ได้เอาไปนินทา จนลูกผมรู้จับได้
ตอนนี้เสียใจมากไม่กล้าไปโรงเรียนเลย เพราะผิดหวังที่ผมไม่พยายามทำให้ปกติที่สุดแบบที่เขาหวัง
ทุกสายตามองเขาเป็นเด็กพิเศษ เขารับไม่ได้ซ้ำร้าย เป็นการเปิดเผยเรื่องส่วนตัวให้คนนิสัยไม่ดีรู้จนโดนนินทา จนไม่กล้าไปโรงเรียน
แต่คนส่วนใหญ่เขาก็รักษาความลับเหละเพียงแต่สังคมโรงเรียนมีเป็นพัน เราห้ามปากคนไม่ได้ทั้งหมดอยู่แล้ว
แต่การไปออกตัวก็เหมือนไปเล่าเรื่องส่วนตัวที่เด็กไม่อยากให้รู้ เขาเลยเสียใจไม่กล้าไปโรงเรียน
ขอคำแนะนำหน่อยครับ ผมคิดผิดหรือเปล่าที่ไปฝากลูกที่เป็นออทิสติกให้หลายๆคนรู้จัก
หรือว่าผมควรทำตัวปกติเงียบๆให้คนรู้เรื่องส่วนตัวลูกผมให้น้อยที่สุด ลูกผมจะได้สบายใจ
ลูกเป็นออทิสติกบอกพ่อว่าให้ทำตัวเป็นปกติ อย่าไปออกตัวกับใครในโรงเรียน
พร้อมกำชับว่าอย่าให้เขารู้นะเขาจะคิดมาก
สุดท้ายความลับก็แตกเพราะมันมีคนที่เก็บความลับไม่ได้เอาไปนินทา จนลูกผมรู้จับได้
ตอนนี้เสียใจมากไม่กล้าไปโรงเรียนเลย เพราะผิดหวังที่ผมไม่พยายามทำให้ปกติที่สุดแบบที่เขาหวัง
ทุกสายตามองเขาเป็นเด็กพิเศษ เขารับไม่ได้ซ้ำร้าย เป็นการเปิดเผยเรื่องส่วนตัวให้คนนิสัยไม่ดีรู้จนโดนนินทา จนไม่กล้าไปโรงเรียน
แต่คนส่วนใหญ่เขาก็รักษาความลับเหละเพียงแต่สังคมโรงเรียนมีเป็นพัน เราห้ามปากคนไม่ได้ทั้งหมดอยู่แล้ว
แต่การไปออกตัวก็เหมือนไปเล่าเรื่องส่วนตัวที่เด็กไม่อยากให้รู้ เขาเลยเสียใจไม่กล้าไปโรงเรียน
ขอคำแนะนำหน่อยครับ ผมคิดผิดหรือเปล่าที่ไปฝากลูกที่เป็นออทิสติกให้หลายๆคนรู้จัก
หรือว่าผมควรทำตัวปกติเงียบๆให้คนรู้เรื่องส่วนตัวลูกผมให้น้อยที่สุด ลูกผมจะได้สบายใจ