ผมอยากระบายเฉยๆครับ ผมควรทำยังไง

กระท็นี้ผมเขยนเพื่อเพียงระบายเรื่องของตัวเองเท่านั้นนะครับผมเป็นลูกชายของครอบครัว1ครับตอนนี้ผมอยู๋ ม.ปลายแล้วคือว่าเมื่อวานผมไปเที่ยวกับเพื่อนมาครับแล้วบอกพวกท่านว่าจะกลับพรุ่งนี้แต่เวลาไม่แน่ใจ พอผมไปเทค่ยวกลับมา ในวันถัดไปเวลา 16.00 ผมก็เข้าบ้านอาบน้ำ และไปแต่งตัวในห้อง ผมก็ได้ยินเสียงแม่เคาะประตูดังยิ่งกว่าฟ้าร้องและตะโกน บอกผมว่า ทำไมไม่มาช่วยอะไรเลยเอาแต่อยู่ในห้องมันจะสบายไปแล้วนะ แต่ผมก็ไม่ได้สวนอะไรก็แค่ตอบไว่า โอเคครับแม่ แล้วผมก็ออกจากห้องไปหาแม่ แม่ก็เดินหนีผมไม่คุยกับผมเวลาถามก็ตอบส่งๆ ซักพักยายก็เดินมาหาผมและว่าผมว่า ยิ่งโตยิ่งแย่ไม่ได้มีอะไรพัฒนาเลยทำตัวเป็นลูกเทวดาเขามีคแต่ยิ่งโตยิ่งดีขึ้นแต่นี่ยิ่งโตยิ่งแย่ ผมรู้สึกจุกนะครับ แม่ก็เวียบไม่พูดไม่ทำอะไร ถามว่าผมโกรธมั้ย ไม่ครับไม่โกรธผมเข้าใจท่านคงอยากให้ผมได้ดีถึงแม้ท่านจะดุจะว่าผมก็โอเคแต่ผมสงสัยกับตัวเองว่าผมควรทำไงให้ดีพอสำหรับพวกท่านปกติผมก็ตื่นเช้ามาทำอาหารและเมื่ทำเสร็จก็จะไปทำงานต่อเลิก5โมงเย็น เกรดการเรียนผมก็ไม่ได้ต่ำกว่า3เลย แต่ผมก้ไม่เข้าใจว่าควรทำยังไงตัวเองถึงจะดีพอให้พวกท่าน ผมไม่กล้าแม้แต่ระบายอะไรกับพวกท่านเลยตอนนี้ผมกลัวครับและผมก็คิดว่าตัวเองนี่ควรมีอยู่จริงๆหรอทำไมร็สึกเหมือนตัวเองเป็นความสุขให้พวกท่านไม่ได้ ......ครับ ผมอยากระบายเพียงเท่านี้แหละครับสำหรับพี่น้องที่อ่านจนจบขอบคุณนะครับที่ยอมอ่าสนเรื่องเล็กๆน้อยของเด็กม.ปลายคนหนึ่ง