เราเป็นอยู่ค่ะไม่รู้เลยว่าอะไรพาเราไปบ้านหลังนั้นที่เราเคยอยู่รู้ตัวอีกทียืนหน้าบ้านหลังนั้น เราใช้ข้ออ้างว่าแวะหาลูกสาวค่ะ อดีตสามีไม่ได้มาคุยนะคะมีแค่คนในบ้านเค้ามาคุยด้วย เราอ้างหลายอย่างเพื่อให้ได้เจอหน้า เรายึดติดเองค่ะสามีไม่ได้ให้ความหวังเราซักนิด มีแค่เราที่ไม่จบ เรายังรักเค้าอยู่ค่ะเราขังตัวเองในกรงที่เรียกว่าความทรงจำ เรากินยาโรคซึมเศร้าอยู่มันไม่ช่วยให้เราลืมใครบางคน เรารู้ตัวว่าเราแย่มากที่ทำแบบนี้ เราเริ่มทำกิจกรรมหลายอย่างที่ไม่เคยทำคาดหวังให้ลืม มันไม่ลืมค่ะน้ำตายังไหลทุกครั้งที่ฟังเพลงเศร้า เพลงนี้อดีตสามีเคยส่งให้เราหลายปีก่อนมันกลับมาดังในหัวค่ะ
เคยมั้ย ชีวิตคู่จบไปนานแล้วแต่ใจเราไม่จบ