สมาธิ อาการร่างกายขยับเอง

รบกวนผู้รู้ เรื่องแก้อาการร่างกายขยับเองตอนทำสมาธิครับ ผมฝึกสมาธิมาได้สักพัก ช่วงนี้คิดว่าฝึกค่อนข้างเยอะ วันละ 4-5 ชม ปัญหาที่แก้ไม่ได้จริงๆในตอนนี้คือ ร่างกายขยับไปเองแรงๆทุกครั้ง ทั้งนั่ง ยืน เดิน รายละเอียดอาการที่เด่นๆจะเกิดกับการนั่งคือ พอนั่งได้สัก 20 น จิตเริ่มสงบ มีความสบาย ผ่อนคลาย คำบริกรรมเริ่มเบาลง หรือหายไป (ลมก็หาย) แต่ความคิดยังมีอยู่ ร่างกายจะขยับไปเองเหมือนมีแรงมาดัน หรือมาผลัก เริ่มตั้งแต่หน้าจะตึงเป็นส่วนๆ แต่จะแรงขึ้นเรื่อยๆจนเจ็บหรือปวดหัว เหมือนแรงจะพยายามทะลุออกจากหัวให้ได้ ร่างกายจะเริ่มขยับเองทีละส่วน ขาเกร็งบ้าง ตัวเกร็งบ้าง แต่แรงมากจนเจ็บ หรือขยับจนเป็นท่าดัดตัว เหมือนตอนเรายืดเส้นตอนออกกำลังกาย แล้วดับไป วนแบบนี้เรื่อยๆ ความถี่ทุก 10-20 วิ ถ้าปล่อยไปเรื่อยๆ จะขยับแรงและนานขึ้นเรื่อยๆ ถ้านั่งขัดสมาธิ ก็จะขยับจนทิ้งตัวนอนราบ (แรงๆ) แต่ก็ไม่หยุด ยังขยับเปลี่ยนท่าไปเรื่อยๆ ถ้านั่งบนเก้าอี้ (มีล้อ) พอนานเข้ามันจะเหมือนโดนแกล้ง เท้ามันหมุนเก้าอี้เล่นไปเอง จนสมาธิหลุดทุกครั้ง เวลาเดินจงกรม เดินไปสักพัก ก็จะเดินเซ เหมือนมีแรงมาผลัก ซ้ายที ขวาที เวลายืนสมาธิถ้ายืนต่อจากนั่ง หรือเดิน ก็เหมือนกัน จะค่อยๆโยกตั้งแต่ขา ถึงหัว
วิธีที่เคยลองแก้เองแต่ยังไม่หายคือ
1.บังคับร่างกายให้หยุดเอง แต่หยุดได้แค่ตอนนั้น แล้วอาการกลับมาใหม่เรื่อยๆตลอดการทำสมาธิ
2.สั่งให้หยุดในใจ โดยใช้คำว่า หยุด รู้ (ผลลัพธ์เหมือนข้อ 1)
3.เพิ่มการเพ่งคำบริกรรม (พุธโท) ให้ชัด และถี่ขึ้น จะหยุดได้นานขึ้น แต่สุดท้ายก็จะเอาไม่อยู่
(การแก้ตามข้อ 1-3 ทำให้ความสบาย หรือปิติที่มีอยู่หายไป)
4.เพิ่มการเดินจงกรมเพื่อเพิ่มกำลังสติ ตอนนี้มาเน้นเดินจงกรมมากขึ้นแล้วครับวันละประมาณ 2-3 ชม ทำมาสักพัก แต่อาการก็ยังไม่ดีขึ้น
5.เดินจงกรมสัก 30 น - 1 ชม ก่อนนั่ง อาการจะยิ่งมาเร็ว และแรงขึ้น เคยเป็นว่า นั่งพุธโท ได้ 3 ครั้ง อาการก็มาแรงๆทันที
6.ปล่อยให้มันขยับไป ไม่สนใจ อยู่กับ พุธโท หรือดูลม ต่อ 2 ชม มันก็ไม่ยอมหยุด และสมาธิก็จะหลุดตลอด
(ปกติจะนั่งครั้งละ 1-2 ชม ครับ)
รบกวนผู้รู้ช่วยบอกถึงสาเหตุและวิธีแก้ด้วยครับ รบกวนไม่ขอคำตอบเป็นคำอุปมา หรือยกคำสอนมาทั้งดุ้นนะครับ เพราะผมอาจจะตีความผิดไปครับ รบกวนช่วยเมตตาด้วยครับ