ประสบการณ์การเรียนวิศวะ ที่มน.

ผมได้เข้าเรียนสาขาหนึ่งในวิศวะสาขาโยธา มน. มา3ปีแล้วนะครับวันในกระทู้นี้จะมาแชร์ประสบการณ์เผื่อจะมีประโยชน์ต่อคนรุ่นหลัง ไม่ได้มีเจตนาร้ายต่อมหาลัย ออกตัวเองก่อนผมเป็นที่มองโลกในแง่ความเป็นที่เป็นด้านลบสะส่วนใหญ่ เริ่มที่ปี 1 ไม่มีอะไรมากแฮปปี้ดีมีเพื่อนเก่าไปเรียนด้วย ได้รู้จักคนใหม่ วิชาต่างๆถ้าพื้นฐานกว่า10ปีที่ผ่านดีก็ชิลๆ ปี2เป็นช่วงที่เพื่อนเก่าที่มาเรียนด้วยหรือคนรอบตัวเริ่มรู้ตัวว่าคณะที่ไม่ใช่ด้วยความที่อจ. วิชาต่างๆ กดดันขึ้น ขนาดคนคิดบวกมากๆ ยังทนไม่ไหวลาออกไปเรียนสายอื่น และปี2เป็นช่วงที่รู้จักนิสัยใจคอเพื่อนใหม่มากขึ้นนิสัยจริงเริ่มแสดง บางคนโชคดีเข้ากันได้ บางคนโชคไม่ดีก็เจอคนไม่ดีไปอย่างผมก็ต้องออกห่างเพราะทนพฤติกรรมซ้ำแบบบนั้นไม่ไหว เอาตัวเองก่อนดีไม่ใช่ไม่แคร์มันแต่แคร์จนมันเคยตัวเอาไว้แค่นี้ดีกว่าเดี๋ยวยาวปี3วิชาต่างๆยากขึ้นมากเกรดดรอปไม่ใช่เรื่องแปลกอจ.แคร่งขึ้นได้รู้จักนิสัยอจ.มากขึ้นจุดพีคอยู่ที่ป3นี่แหละจอเล่าประสบการณ์ตรงนี้แบบแน่นๆ มีอจ.คนนึงทัศนคติ การใข้เหตุผล การควบคุมอารมณ์ต่ำมากเข้าสอนสายครึ่งชม.ตอนสอนเขาชอบพูดประจำเลยว่าข้อนี้ทำไงไม่บอกกูไม่สอนทั้งๆที่ไม่เคยพาทำโจทย์แล้วพึ่งสอนแต่ทฤษฎีเสร็จคือมันเป็นวิชาที่ยากมากๆต้องสอนจริงๆในคาบก็ชอบพูดจาหยาบคายดูถูกเช่นผู้ชายหน้าตาขี้เหร่ๆก็มีแฟนสวยได้ที่ไม่มีแฟนเพราะกระจอกไงอันนี้นะส่วนตัวคิดจะคนไม่มีแฟนหรือมีก็ไม่ควรวัดคนตุณค่าคนที่ตรงนั้นมองผญ.เหมือนเป็นวัตถุนิยม แล้วเขาเคยพูดประมาณว่าไปฟ้องอธิการ(ใหญ่สุดในมหาลัย)ได้นะ แต่อย่างมากเขาไม่ไล่ผมออกหรอกใช้คำพูดดูถูกกดขี่มากมายสุดทำอะไรไม่ได้ อจ.บางคนเข้าข้างสักวันตอนไปทำงานต้องเจออันนี้จริงแต่คนเราเลือกทำแต่สิ่งดีๆได้ ในวันนี่ผมรู้สึกได้เลยว่าระบบภายในมน.ล้มเหลวในหลายด้านทั้งวิชามอ การคัดเลือกอจ. นส. จนมีอจ.ที่ไม่มีจรรยาบรรณมาสอน ยังมีคำพูดอื่นๆอีกมากมายแต่เอาแค่นี้
***สุดท้ายที่เขียนมาทั้งหมดแค่อยากให้คนรุ่นหลังที่จะเข้ามาเรียนตระหนักและเข้าใจสถานการณ์วงใน อยากให้คิดดีๆในการเลือกอนาคต หรือบางคนที่เรียนอยู่รู้สึกว่าไม่ใช่ก็ลองทบทวนใหม่การลาออกไปสายอื่นยังไม่สาย (ตัวผมต้นทุนชีวิตไม่ได้จึงไม่สามารถลาออกได้) อยากให้คนรุ่นหลังและรุ่นผมเนี่ยช่วยๆกันเปลี่ยนแปลงระบบสังคมห่วยๆให้มันดี