ห่วงลูก ห่วงทรัพย์ ห่วงภรรยา
องค์สมเด็จพระชินศรีบอกให้รักษากำลังใจให้เป็นฌาน
ด้วย จาคานุสสติกรรมฐาน ด้วยการระงับใจไม่คิดอยากจะโลภ อยากได้ทรัพย์สมบัติของบุคคลอื่น
คิดว่าทรัพย์สมบัติทั้งหลายที่เราหามาได้ เราหวังจะบำรุงกายให้มีความสุข
หวังจะจรรโลงใจให้มีความสุขก็จริงแหล่
แต่ทว่าถ้าเราติดในทรัพย์สมบัติเกินไป
กำลังใจของเราก็มีแต่ความทุกข์ ไม่มีความสุข
เพราะพระพุทธเจ้าท่านบอกว่า
ปุตตัง คีเว ห่วงลูกผูกคอ
ธนัง ปาเท ถ้าห่วงทรัพย์นั้นผูกข้อเท้า
ภริยา หัตเถ ห่วงภรรยาผูกข้อมือ
เอาแค่ ธนัง ปาเท มีทรัพย์มากๆ ออกจากบ้านไม่ได้ กลัวขโมยขโจรมันจะลัก ใช่ไหม จิตใจไม่มีความสุข
แต่เวลานี้ไม่เป็นไร ฝากธนาคารไว้ แต่ใจมันก็ยังเป็นห่วง
แต่การมีทรัพย์พระพุทธเจ้าไม่ทรงติมีมากเท่าไรไม่เคยติใคร
อย่าง นางวิสาขามหาอุบาสิกา มีทรัพย์นับไม่ได้
ท่านก็ยังทำมาหากินอยู่องค์สมเด็จพระบรมครู
ไม่เคยติ นางวิสาขา เพราะว่าทรัพย์สมบัติทั้งหลายเป็นของเขาทั้งหมด
เขาหามาได้โดยธรรม
ทีนี้เราจะใช้วิปัสสนาญาณว่า "จะไปนิพพานต้องทำอย่างไร"
เราก็นั่งดูทรัพย์เทียบกับกาย ข้าวตอนเช้าหุงเต็มหม้อ ใช่ไหม
หุงสุกแล้วเต็มหม้อ ประเดี๋ยวมันก็พร่องไปทีละหน่อยๆ
เพราะอะไร เรากินบ้าง คนอื่นกินบ้าง ดีไม่ดีสัตว์เลี้ยงกินบ้าง
ไอ้ข้าวในหม้อมันก็หมดไป
ก็ต้องคิดว่าข้างในหม้อมีสภาพฉันใด ชีวิตร่างกายเราก็มีสภาพฉันนั้น ใช่ไหมล่ะ.
ที่มาธรรมคำสอน
จากหนังสือ ธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ ๓๘๐ หน้าที่ ๑๕ โดย...หลวงพ่อพระราชพรหมยาน คัดลอกโดย น.ส. ปุณยนุช ขจรนิธิพร
ใึครมีห่วงเยอะพระพุทธเจ้าให้ฝึกจิตแบบนี้
องค์สมเด็จพระชินศรีบอกให้รักษากำลังใจให้เป็นฌาน
ด้วย จาคานุสสติกรรมฐาน ด้วยการระงับใจไม่คิดอยากจะโลภ อยากได้ทรัพย์สมบัติของบุคคลอื่น
คิดว่าทรัพย์สมบัติทั้งหลายที่เราหามาได้ เราหวังจะบำรุงกายให้มีความสุข
หวังจะจรรโลงใจให้มีความสุขก็จริงแหล่
แต่ทว่าถ้าเราติดในทรัพย์สมบัติเกินไป
กำลังใจของเราก็มีแต่ความทุกข์ ไม่มีความสุข
เพราะพระพุทธเจ้าท่านบอกว่า
ปุตตัง คีเว ห่วงลูกผูกคอ
ธนัง ปาเท ถ้าห่วงทรัพย์นั้นผูกข้อเท้า
ภริยา หัตเถ ห่วงภรรยาผูกข้อมือ
เอาแค่ ธนัง ปาเท มีทรัพย์มากๆ ออกจากบ้านไม่ได้ กลัวขโมยขโจรมันจะลัก ใช่ไหม จิตใจไม่มีความสุข
แต่เวลานี้ไม่เป็นไร ฝากธนาคารไว้ แต่ใจมันก็ยังเป็นห่วง
แต่การมีทรัพย์พระพุทธเจ้าไม่ทรงติมีมากเท่าไรไม่เคยติใคร
อย่าง นางวิสาขามหาอุบาสิกา มีทรัพย์นับไม่ได้
ท่านก็ยังทำมาหากินอยู่องค์สมเด็จพระบรมครู
ไม่เคยติ นางวิสาขา เพราะว่าทรัพย์สมบัติทั้งหลายเป็นของเขาทั้งหมด
เขาหามาได้โดยธรรม
ทีนี้เราจะใช้วิปัสสนาญาณว่า "จะไปนิพพานต้องทำอย่างไร"
เราก็นั่งดูทรัพย์เทียบกับกาย ข้าวตอนเช้าหุงเต็มหม้อ ใช่ไหม
หุงสุกแล้วเต็มหม้อ ประเดี๋ยวมันก็พร่องไปทีละหน่อยๆ
เพราะอะไร เรากินบ้าง คนอื่นกินบ้าง ดีไม่ดีสัตว์เลี้ยงกินบ้าง
ไอ้ข้าวในหม้อมันก็หมดไป
ก็ต้องคิดว่าข้างในหม้อมีสภาพฉันใด ชีวิตร่างกายเราก็มีสภาพฉันนั้น ใช่ไหมล่ะ.
ที่มาธรรมคำสอน
จากหนังสือ ธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ ๓๘๐ หน้าที่ ๑๕ โดย...หลวงพ่อพระราชพรหมยาน คัดลอกโดย น.ส. ปุณยนุช ขจรนิธิพร