มีพ่อเจ้าชู้ควรทำไงดีคะ

เริ่มเรื่องด้วยสมัยตอนเด็กๆเราอยุ่ในครอบครัวราชการมีพ่อเป็นราชการ(ทหาร)ส่วนเเม่เป็นพนักงานบริษัทอยุ่ในบ้านพักราชการตอนเเรกก็อยุ่กันดีเเต่ก็มีทะเลาะกันบ้างนิดหน่อยเเต่หลังๆมันเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆคือพ่อเรากำลีงทำงานอยุ่เเล้วเเม่เรากำลังทำความสะอาดบ้านไปค้นเจอถุงยางอนามัยอยุ่ให้รองเท้าคอมเเบทเเล้วเเม่เราก็เลยโทรไปหาพ่อหลังจากนั้นก็ทะเลาะกันยาวเราไม่ชอบตรงที่อยุ่ๆก็มาทะเลาะหน้าเราทั้งที่เราอายุ7-8ขวบซึ้งมันทำให้เราเริ่มคิดมากหลังจากนั้นทะเลาะจนเริ่มทำร้ายกายกันจนเเม่เราทนไม่ไหวไปนอนในรถซึ่งเราก็เอะใจว่าเเม่หายไปไหนเลยออกไปตามหาในรถเห็นเเม่นอนเอนเบาะร้องไห้ตาบวมภาพที่เราเป็นเเม่หน้าสงสารมากเราก็ได้เเต่ปลอบเเม่ว่าไม่เป็นไรพอเเม่เราหยุดร้องก็ให้เราเข้าไปนอนในบ้านส่วนเเม่จะอยุ่ข้างนอกเองเราก็ไม่ยอมไปจนพ่อเรามาตามก็เลยเข้าบ้านหลังจากนั้นก็ทะเลาะมาตลอดก่อนที่เราจะเกิดเคยทะเลาะกันเพราะเรื่องรับปริณญาพ่อเเต่ไม่ให้เเม่เรามาเพราะเเฟนใหม่พ่อก็มางานพ่อเลยบล็อกเบอร์ทุกอย่างกีดกันทุกช่องทางที่ให้มาเจอกันเเต่เเม่ก็ยอมหอบร่างกายตัวเองขึ้นกทม.มาได้เเต่พอถึงงานก็ไม่เจอเเล้วเพราะมาไม่ทันงาน งานจบเเล้วก็ต้องหอบร่างกายลงมาจากกทม.ซึ่งเราได้ฟังก้รุ้สึกเสียใจที่ได้พ่อเเบบนี้ เเต่สุดท้ายก็หย่ากันด้วยดีต่างคนต่างไปเเม่เราก็หน้าจะจำไปตลอดชีวิต ถึงจุดเปลี่ยนของเราตอนเเรกเราก็เลือกจะอยู่กับเเม่เเล้วพ่อเราก็ไปได้ที่ทำงานใหม่ที่อื่นก็พ่อจะมาหาเราเเค่บางครั้ง จนจุดๆหนึ่งเราต้องย้ายไปอยุ่กับพ่อเนื่องจากบ้านราชการอยุ่ไม่ได้เเล้วเพราะเราก็ย้ายออกไปเเล้วเเม่เลยต้องไปหาทีาเช่าบ้านเราก็ต้องไปกับพ่อซึ่งพ่อเป็นคนที่โหดมากขัดขืนจะไม่ไปก็ไม่ได้ พอไปอยุ่ก็ได้ห้องมาอยุ่กับพ่อเเต่มันมีผู้หญิงคนมาอยุ่ก็ไม่ได้เอะใจอะไรเพราะพ่อบอกว่าเค้ามาพักเฉยๆติดช่วงโควิดเลยไปไม่ไหนได้ขอให้นามสมมุติชื่อA Aเขาทำงานในราชการคือเป็นเเม่ครัวอยุ่ในหน่วยงานราชกาลเป็นหน่วยเล็กๆ เขาก็เล่าว่าเขาคบกับพ่อเเล้วก็กันมา4ปีเเล้วจนท้องเราเลยไปนั่งนับดูว่าเเม่อย่ากับพ่อได้กี่ปีสรุปได้สักประมาณปีครึ่งก็=พ่อเราเเอบใจเเม่เเล้วก็ทำเขาท้องตั้งเเต่ยังไม่หย่าระหว่างเราอยู่กับเเม่รู้อย่างงี้เราเเทบช็อคทำอะไรไม่ถูกร้องไห้กับเรื่องนี้ทุกวันจนAก็ได้กลับบ้านเกินไปคลอด พ่อก็อยุ่กับเราเเล้วก็อยู่เรื่อยมาช่วงเเรกก็โทรคุยกับAเเต่หลังๆมานี้ไเเทบจะไม่ พ่อก็เริ่มจะคุยกับผู้หญิงเริ่มหนักขึ้นๆคุยซ้อนไปทั่วใครโชว์หน้าอกก็ทักไปหมดทั้งในไอจีเฟสติ้กตอก เราก็เห็นเเต่ก็พูดอะไรไม่ได้เพราะก็ทำเหมือนเดิมสดๆร้อนๆคือเเอบถ่ายผู้หญิงที่กระโปรงสั้นๆคืออันนี้เราไม่โอเคมากๆเป็นคนจ้าชู้ไม่พอยังเป็นไม่มีมารายาทอีก อยากรู้ว่านิสัยเเบบนี้มันเเก้ไม่หายให้ไหมค่ะคนเเบบนี้ ทำหน้าที่พ่อดีเเต่สามีที่ดีอาจจะยัง เสียใจที่พ่อเป็นอย่างงี้มากค่ะ เนื้อหาอาจจะงงๆหน่อยนะคะเพราะมันคือการเล่าครั้งเเรกของเราอัดอั้นมาเป็นปีๆ เราจะรอจนกว่าปีกจะเเข็งไม่ต้องพึ่งพ่อเรื่องตังจะไม่ไปหาพ่อเเน่ๆถ้ายังทำนิสัยไร้มารยาทเเบบนี้ เเละเราคิดไว้ว่าถ้ายังไม่หยุดทำนิสัยเเบบนี้เราจะบอกAเเละความจริงทุกอย่างเเล้วจะบอกเค้าให้ไปไกลๆจากผู้ชายอย่างพ่อเราค่ะคิดหนักเรื่องนี้ตลอดเหมือนเป็นซึมเศร้าตลอดเวลา เเต่ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงดีกับพ่อเราดี🥹