ชีวิต ความคิด และหนี้สิน

สวัสดีค่ะ เราขอใช้นามปากกาว่า SR นะคะ
มันเป็นเรื่องราว และประสบการณ์ของเราเองค่ะ ไม่ได้แต่งขึ้น หรือใส่สีตีไข่ เป็นเรื่องที่มาจากชีวิตจริง อย่าถ่ายทอด และบอกเล่า ^^

         เราก็เป็นเด็กคนนึง เหมือนคนทั่วๆไปที่ใช้ชีวิตมาอย่างเกือบจะเต็มที่ เรียน ทำงาน เที่ยว(แบบนับครั้งได้) จนเรียนจบ มาอยู่ที่ที่นึง เพื่อทำงาน แรกๆก็ไม่ได้มีปัญหาเรื่องเงิน ไม่ยืมใคร ขอแม่ แต่จนวันนึง ที่ได้รู้ว่าการ " กู้ " เงิน ไม่ได้ยากอย่างที่คิด เราก็เริ่มจากกู้น้อยๆ จาก 2000 เป็น 5000 แล้วกลายเป็นหลักหมื่น วนอยู่แบบนี้ ทำให้ไม่มีเงินมาปิดต้น ยิ่งหา ยิ่งไม่มีทางออก จนวันนึงแฟนรู้ ว่าเราไปกู้มา ก็เกิดการทะเลาะกัน แล้วทำให้เราต้องบอกคนที่บ้าน ในเรื่องหนี้สินที่เกิดขึ้น ซึ่งจำนวนไม่น้อย ทางบ้านเราก็ร้องไห้ ไม่คิดว่าเราจะทำแบบนี้ เขาก็เสียใจ เราเองก็เสียใจ ที่ทำแบบนี้ลงไป เราพยายามจะแก้ปัญหาแล้ว พยายามอย่างถึงที่สุดจริงๆ มันคือความรู้สึกเสียใจที่สุดเลยนะ พอวันนึงที่ครอบครัวเรารู้ เพราะเค้าก็เสียใจเพราะเรา เขาก็หามาช่วยเรา เพื่อไม่ให้เราเป็หนี้ แต่เราก็ไม่ได้บอกเขาทั้งหมด เพราะถ้าปิดหมด เดือนถัดไปเราต้องหาเงินก้อนมาเพื่อคืนเขา ซึ่งเราหาไม่ทัน เราจึงบอกไปแค่จำนวนนึง และยังเหลืออยู่ โดยที่เราโกหก ว่าหมดแล้ว ..

ไว้มาต่อนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่