เห็นไตรลักษณ์ยังกะตาเห็น

การจะสติปัฐฐาน เพื่อการเข้าใจธรรมชาติของรูปนามได้นั้น “ต้องเห็นการดับของรูปนาม”

ให้เห็นได้ยังกะตาเห็น รูปนามดับอย่างไร ดับละลาย ดับแว๊บ  พุ่งขึ้นมาแล้วดับไปอย่างพลุ

ผู้ปฏิบัติที่ไม่เห็นการดับได้จริง จะได้เพียงแต่ คาดเดาเอาว่า  มันดับไปอย่างนั้นอย่างนี้ ”รูปนามดับไปตามตำรา “ ซึ่งไม่ใช่เห็นได้จริง

“เห็นไตรลักษณ์ได้จริง ต้องเห็นการดับได้จริง”