..กาลกัดกร่อนร่อน-ร้อง หลีกแล้วไป่ทัน..

กาลพากัดกร่อนร้าว     หมดขัย
สุขแค่คราหนึ่งวัย        จากนั้น
เวลาพรากเอาชัย         เรากลับ
ทุกข์ก็ชั่วคราครั้น         ด่าวดิ้นดับสูญ

อาดูรเกิดดับทึ้ง          วิญญา
ดีชั่วประทับตรา           ปักให้
เวทมนตร์ต่างต่างนา-   นาหลอก ลวงแม่
นานเนิ่นพาลจับได้      แอบกลิ้งงอหาย

ความตายอุกอาจใกล้   มาถึง
ประหนึ่งเตือนใจพึง      เร่งคว้า
โอกาสหยิบคะนึง         ผลสู่
อนาคตลอยค้างฟ้า      ฤเถ้าดินถม

เพลงพรหมพิโยคฟ้อง    แรงถอย
เคยแต่งงามรูปรอย        แซ่ซ้อง
ความจริงย่อมจะคอย      คืนสู่ สถานเอย
กาลกัดกร่อนร่อน-ร้อง    หลีกแล้วไป่ทัน..