เคยรู้สึกล้มเหลวในชีวิตและไม่สมหวังในทุกๆด้านจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกไหมคะ

มีใครเคยรู้สึกแบบนี้บ้างไหมคะ แล้วจัดการความรู้สึกแบบนี้กันยังไง
ปล.(เคยไปทำอาสา,บริจาคของ,ทำบุญตามมูลนิธิ,ดูแลคนป่วย,ให้อาหารปลา,ไปเจอเพื่อนใหม่ๆ)
ก็ไม่ดีขึ้นเลยค่ะ   


*แต่ละคืนวันไม่รู้อยู่ต่อไปทำไม
เรียนต่อก็ไม่รู้เรียนทำไม
บางวันออกไปเที่ยวช็อปปิ้งกินอะไรหรูๆ  
ก็ไม่รู้ทำไปทำไม  ทำเพื่ออะไร
แม้ในตอนทำและหลังทำมันก็มีความสุขดี
แต่พอสิ้นวันสิ้นคืน ก่อนจะนอนมานอนคิดทุกคืน
รักก็ไม่สมหวัง ครอบครัวก็ล้มเหลว
ความสัมพันธ์ก็ไม่มีทางไหนดีเลย
เป็นคนไม่ชอบวุ่นวายอะไรกับใคร ไม่ชอบมีเพื่อน  
ไม่ชอบเข้าสังคม เป็นแบบนี้มาเกือบจะ10ปีได้แล้ว
ทุกอย่างในชีวิตมันดิ่งและพังไปหมด สักพักใหญ่ๆแล้ว  
แต่ละวันคิดแต่ว่าเดี๋ยวก็ตายแล้ว
และชอบคิดว่า เราจะฆตต.ยังไงดีนะ ไปการุณยฆาตที่ไหนได้บ้าง  

ชีวิตที่ไม่เคยสมหวังในอะไรสักเรื่อง ชีวิตที่ผ่านเรื่องร้ายๆมามากมาย
ทั้งเรื่องที่ผ่านการกระทำของตัวเอง และถูกคนอื่นกระทำมา
เรื่องต่างๆในอดีต เรื่องต่างๆในวันวานมันผุดขึ้นมาในหัวตลอดเวลา
มันเจ็บปวดซ้ำไปซ้ำมา  มันรู้สึกทรมานในใจ รู้สึกรับไม่ได้  รู้สึกไม่อยากอยู่ต่อ
มันเคว้งคว้าง อ้างว้าง  โดดเดี่ยวในใจเหลือเกิน  อยู่ไปก็ไม่มีใคร  
จนบางครั้งอยากพาตัวเองไปอยู่ในที่แคบๆมืดๆ  ทั้งที่เป็นคนกลัวที่แคบกลัวที่มืด

และสิ่งที่มันทำให้เป็นแบบนี้มากที่สุดก็เรื่องความรักที่ไม่สมหวัง
จากที่เคยเป็นคนที่สดใสยิ้มได้กว่านี้… ทุกวันนี้ไม่รู้แล้วว่าตัวเองเป็นใคร ตัวเองคือใคร
เหมือนเรากำลังเป็นใครไม่รู้  แต่ละวัน เฝ้านับวันรอที่จะกลับไปเป็นตัวเองคนเดิม
กลับไปใช้ชีวิตของตัวเองจริงๆ  ทุกวันนี้เหมือนหยุดเวลาตัวเองไปแล้ว10ปี  
เหมือนติดกับ ติดกับดักฝันร้ายอยู่  เสียใจจังที่รู้สึกแบบนี้  ทั้งที่ไม่ได้อยากรู้สึกแบบนี้เลย