สวัสดีค่ะ เราอยากจะมาเล่าประสบการณ์ให้ฟังเกี่ยวกับความรัก มันเป็นเรื่องที่ติดอยู่ในใจเรามานานมาก
ตอนนั้นเราอยู่ม.1เทอม1 เป็นเด็กติดกีฬาวอลเล่มาก กลุ่มเรามี7ครเลยตัดสินใจรวมเงินกันศื้อวอลเล่มาเล่นเป็นวงแล้วก็มักมีรุ่นพี่แวะเล่นด้วยบ่อยมาก จนมีรุ่นพี่กลุ่มนึงเขามาขอเล่นแล้วคุยไปคุยมาสนิทกัน กลุ่มรุ่นพี่นั้นมี4คนแต่เหลือ3(ขอไม่อธิบายว่าทำไม) ขออให้นามสมมุติว่า มายเป็นสาวหล่อ คนที่2ชื่อ โม คนที่3ชื่อเพชร แล้วนี้สนิทกับพี่มายกับโม มากกว่าา ไม่ค่อยสนิทกับพี่เพชร เรารู้จักกันเรื่อยๆแต่ไม่ได้สป๊ากแล้สพอขึ้นม.1เทอมเริ่มไม่ค่อยสนิทกับพี่3คนนี้แล้ว จนมา.2เทอม2มาเจอกันหน้าห้องคอม ปรากฏว่าที่ประจำเขาคือหน้าห้องคอม แล้วตอนนั้นเหมือนมีเรากับเพื่อนอีกหนึ่งคนที่อยู่ด้วยกันอีก5คนอยู่ที่โรงอาหาร ตอนนั้นพอเจอกันก็คุยกันซักจนมีการแกล้งเล่นๆกันแล้วเพื่อนของพี่เพชรแซว คนที่แซวคือพี่โม ส่วนพี่มายไม่อยู่ แล้วคือตอนนั้นคัยกันถูกคอมากจนเริ่มเจอกันบ่อยๆจนมีครั้งนึงพี่เพชรให้พี่โมมาถามว่าสเปคแบบไหนเราก็ตอบไปแต่ก็พอเดาออกว่าพี่เพชรฝากจนมาวันนึงเรากลับมาจากโรงอาหารกับเพื่อนอีกคนที่ชื่ออาม แล้วเห็นพี่เขาร้องมา เราก็เป็นห่วงเลยถามแต่เขาไม่ตอบแล้วอามก็ตัดสินใจไปส่งพี่เขาเราก็งงมากตอนนั้นเลยกลับมาคุยกับเพื่อนอีกคน จนรู้มาว่าเพื่อนบอกพี่เพชรว่าเรามีคนที่แอบบชอบแล้วจนแกร้อง ตอนนั้นคือแบบงงมากไปชอบใครตอนไหนคือเราแค่ชอบทรงผมพี่คนนึง จนสุดท้ายตอนนั่งรอรถเราเบยตัดสินใจทักหาแกว่าเป็นไรมั้ยจนเขายอมเล่าแล้วก็เราบอกเขาว่าเราชอบเขาเลยตัดสินใจคุยกับเขาจนคบกัน แต่แรกๆคืออะไรๆก็ดีไปหมด แต่พอรู้จักซักพักเขาเป็นคนขี้หึงมากแต่เราก็ชอบนะไม่ได้ออะไรแต่จุดเปฃี่ยนคือเหมือนเขาเริ่มอยากเลิกเพราะเ่รื่องที่เคยทะเลาะกันเรื่องดอกไม้วันวาเลนไทน์คือเราซื้อให้แล้วเขาไม่เอากลับดลยนึกว่าไม่เอาตอนนั้นเสียใจมากจนบอกเขาว่าถ้าเขาไม่เอาเราเอาไปรวมกับปัจฉิมนะแล้วเขาก็โกรธพอเราบอกว่าเดียวเอาไปให้วันปัจฉิมเขาก็ยอกว่าไม่เอาของที่จะให้คนอื่นพอบอกว่าวั้นทิ้งนะก็บอกว่าไหนยอกจะให้คืองงมากจนเขาบอกเลิก คือรู้ว่าซื่อบื้อแต่เหมือนเขาอยากเลิกตั้งนานแล้วตั้งแต่ก่อนวาเลนไทน์ เพื่อนเล่าให้ฟังว่าเขามาเล่าให้ฟังว่าอยากเลิกเพราะเขาใกล้จบแล้วจึงอยากเลิก ปล.เพื่อนเล่าตอนเลิกแล้วแล้วเราเสียใจมากจำได้ว่าร้อง3วันติดแล้วคือวันที่3เราตเองเผชิญหน้าโดยตรงเพราะสมถดศิลปะกับสมุดอื่นๆเขาอยู่ที่เราเลยต้องเอาไปให้แล้วคือเราฝากเขาซื้อโค๊กก่อนเลิกกันด้วยตอรเอาไปให้แล้สเขาให้แป๊บซี่มาเพราะโค้กหมด จำได้ว่าร้องกลับมาไม่ใช่เพราะซื้อผิดนะ5555แต่คือมันเสียใจแล้วหลังจากนั้นคือเราทักหาเขาตลอดเหมือนตอนนั้นรับไม่ได้ด้วยมั้งเลยแอบมีคำพูดแรงๆหลุดไปจนเขาบล็อค แต่แบบเลิกกันไม่ถึงสัปดาห์เขาไปง้อคนคุยเก่า🥲 เราเลยเขียนกระทู้นี้มาเพื่ออยากทราบว่าถ้าวันนั้นไม่เจอกันมันจะเกิดอะไรขึ้นนะ แล้วเราจะยังเสียใจอยู่มั้ย?
หากวันนั้นไม่เจอ
ตอนนั้นเราอยู่ม.1เทอม1 เป็นเด็กติดกีฬาวอลเล่มาก กลุ่มเรามี7ครเลยตัดสินใจรวมเงินกันศื้อวอลเล่มาเล่นเป็นวงแล้วก็มักมีรุ่นพี่แวะเล่นด้วยบ่อยมาก จนมีรุ่นพี่กลุ่มนึงเขามาขอเล่นแล้วคุยไปคุยมาสนิทกัน กลุ่มรุ่นพี่นั้นมี4คนแต่เหลือ3(ขอไม่อธิบายว่าทำไม) ขออให้นามสมมุติว่า มายเป็นสาวหล่อ คนที่2ชื่อ โม คนที่3ชื่อเพชร แล้วนี้สนิทกับพี่มายกับโม มากกว่าา ไม่ค่อยสนิทกับพี่เพชร เรารู้จักกันเรื่อยๆแต่ไม่ได้สป๊ากแล้สพอขึ้นม.1เทอมเริ่มไม่ค่อยสนิทกับพี่3คนนี้แล้ว จนมา.2เทอม2มาเจอกันหน้าห้องคอม ปรากฏว่าที่ประจำเขาคือหน้าห้องคอม แล้วตอนนั้นเหมือนมีเรากับเพื่อนอีกหนึ่งคนที่อยู่ด้วยกันอีก5คนอยู่ที่โรงอาหาร ตอนนั้นพอเจอกันก็คุยกันซักจนมีการแกล้งเล่นๆกันแล้วเพื่อนของพี่เพชรแซว คนที่แซวคือพี่โม ส่วนพี่มายไม่อยู่ แล้วคือตอนนั้นคัยกันถูกคอมากจนเริ่มเจอกันบ่อยๆจนมีครั้งนึงพี่เพชรให้พี่โมมาถามว่าสเปคแบบไหนเราก็ตอบไปแต่ก็พอเดาออกว่าพี่เพชรฝากจนมาวันนึงเรากลับมาจากโรงอาหารกับเพื่อนอีกคนที่ชื่ออาม แล้วเห็นพี่เขาร้องมา เราก็เป็นห่วงเลยถามแต่เขาไม่ตอบแล้วอามก็ตัดสินใจไปส่งพี่เขาเราก็งงมากตอนนั้นเลยกลับมาคุยกับเพื่อนอีกคน จนรู้มาว่าเพื่อนบอกพี่เพชรว่าเรามีคนที่แอบบชอบแล้วจนแกร้อง ตอนนั้นคือแบบงงมากไปชอบใครตอนไหนคือเราแค่ชอบทรงผมพี่คนนึง จนสุดท้ายตอนนั่งรอรถเราเบยตัดสินใจทักหาแกว่าเป็นไรมั้ยจนเขายอมเล่าแล้วก็เราบอกเขาว่าเราชอบเขาเลยตัดสินใจคุยกับเขาจนคบกัน แต่แรกๆคืออะไรๆก็ดีไปหมด แต่พอรู้จักซักพักเขาเป็นคนขี้หึงมากแต่เราก็ชอบนะไม่ได้ออะไรแต่จุดเปฃี่ยนคือเหมือนเขาเริ่มอยากเลิกเพราะเ่รื่องที่เคยทะเลาะกันเรื่องดอกไม้วันวาเลนไทน์คือเราซื้อให้แล้วเขาไม่เอากลับดลยนึกว่าไม่เอาตอนนั้นเสียใจมากจนบอกเขาว่าถ้าเขาไม่เอาเราเอาไปรวมกับปัจฉิมนะแล้วเขาก็โกรธพอเราบอกว่าเดียวเอาไปให้วันปัจฉิมเขาก็ยอกว่าไม่เอาของที่จะให้คนอื่นพอบอกว่าวั้นทิ้งนะก็บอกว่าไหนยอกจะให้คืองงมากจนเขาบอกเลิก คือรู้ว่าซื่อบื้อแต่เหมือนเขาอยากเลิกตั้งนานแล้วตั้งแต่ก่อนวาเลนไทน์ เพื่อนเล่าให้ฟังว่าเขามาเล่าให้ฟังว่าอยากเลิกเพราะเขาใกล้จบแล้วจึงอยากเลิก ปล.เพื่อนเล่าตอนเลิกแล้วแล้วเราเสียใจมากจำได้ว่าร้อง3วันติดแล้วคือวันที่3เราตเองเผชิญหน้าโดยตรงเพราะสมถดศิลปะกับสมุดอื่นๆเขาอยู่ที่เราเลยต้องเอาไปให้แล้วคือเราฝากเขาซื้อโค๊กก่อนเลิกกันด้วยตอรเอาไปให้แล้สเขาให้แป๊บซี่มาเพราะโค้กหมด จำได้ว่าร้องกลับมาไม่ใช่เพราะซื้อผิดนะ5555แต่คือมันเสียใจแล้วหลังจากนั้นคือเราทักหาเขาตลอดเหมือนตอนนั้นรับไม่ได้ด้วยมั้งเลยแอบมีคำพูดแรงๆหลุดไปจนเขาบล็อค แต่แบบเลิกกันไม่ถึงสัปดาห์เขาไปง้อคนคุยเก่า🥲 เราเลยเขียนกระทู้นี้มาเพื่ออยากทราบว่าถ้าวันนั้นไม่เจอกันมันจะเกิดอะไรขึ้นนะ แล้วเราจะยังเสียใจอยู่มั้ย?