คือเรื่องมันมีอยู่ว่าก่อนหน้านี้ผมเสื่อมศรัทธาในตัวพ่อและแม่ เนื่องจากการหย่า และการโกหก อ้างความชอบธรรม แต่เรื่องของเรื่องคือเรื่องเพศสัมพันธ์ พ่อนิสัยอนุรักษ์นิยมวันๆ นั่งดูเฟสที่พวก io สร้างมาปั่นให้คนไทยแตกความสามัคคี และพ่อมีความเป็นเจ้าเรือน ตัวกูของกู อะไรที่มาจากกูดีที่สุด ก็คือมีอัตตา
ส่วนแม่ผมเริ่มไม่หลับนอนกับพ่อ ผมมารู้อีกทีคือแม่เริ่มปันใจให้ผู้ชายอีกคนที่เขาเป็นคนนิสัยตรงกันข้ามกับพ่อ พูดดี พูดเพราะ ทำตัวธรรมะธรรมโม แต่ผมเกลียดมันตรงที่มันก็คือสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ครอบครัวผมมีปัญหา
ปัญหาก่อนหน้านี้มันเกิดขึ้นตรงที่พ่อรู้แล้วว่าแม่มีชู้ พ่อพยายามปลุกปล้ำขอมีเพศสัมพันธ์ แต่แม่ไม่ยอม เนื่องจากรักคนอื่น พ่อก็มีอัตตาคือของๆกู ไม่ยอม แต่ก็ใช้ลูกน้องสืบข่าวเรื่อยๆ แต่ไม่กล้าเผชิญหน้ากับชายชู้ แต่จะใช้ลูกน้องไปขว้างไข่ใส่บ้านคู่กรณี ผมซึ่งเป็นลูกชายรู้สึกขัดใจอย่างมากกับการกระทำที่ไม่เป็นลูกผู้ชายของพ่อ
ดังนั้นผมต้องจัดการเรื่องนี้เอง ไปดักรอหน้าบ้านชายชู้ ซึ่งอันที่จริงผมไม่ควรต้องเข้ามายุ่ง แต่ด้วยความที่ผมรำคาญเหลือเกิน จะทำให้เรื่องมันจบๆ คือมีชู้ ก็จับให้ได้คาหนังคาเขา จะได้หย่า ดักรอจนแม่ออกมาจากบ้านชายชู้ ผมก็บอกกับแม่ว่าอันนี้แม่ทำผิดแล้วนะ ผมจะบอกว่าให้หย่า แม่บอกเออ ไปหย่ากันเลย
วันรุ่งขึ้นพ่อกับแม่ก็ตบตีกันเล็กน้อย เดินทางไปอำเภอเพื่อหย่า
แม่กลับไปอยู่ต่างจังหวัด แต่พ่อยังไปคุกคามเรื่อยๆ โกหกผมว่าพ่อไปทำบุญต่างจังหวัด เดี๋ยวกลับมา แต่ไม่ใช่ พ่อไปปีนไปวัดบ้านแม่ที่อยู่ต่างจังหวัด นี้ก็เริ่มเสื่อมศรัทธา เพราะโกหกเรา
ต่อไปแม่อยู่คนเดียวที่ต่างจังหวัด เริ่มจะลำบาก เบอร์โทรที่เคยบล็อกพ่อ ไลน์ที่เคยบล็อกพ่อ ก็ปลดบล็อก แอบดีลกัน ขอกลับมาอยู่บ้านแบบเพื่อน ไม่ได้แบบผัวเมีย เพื่อลูก แต่ลูกไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยเลย จะอยู่ด้วยกันหรือแยกกันอยู่กันหรือแยกกันอยู่ ความสุขความทุกข์ก็เท่าเดิม
พ่อด้วยความที่คิดว่าตัวเองถือไพ่เหนือกว่า พยายามทำความดีชนะใจ หวังกลับเป็นผัวเมีย ก็อัตตาแหละครับ ตัวกูของกู แต่ไม่สำเร็จ แม่ไม่ยอมหลับนอนด้วย แยกกันนอน
สิ่งที่ผมไม่ชอบคือ ทั้งพ่อและแม่ ทำตัวธรรมะธรรมโม แต่การกระทำมันไม่ใช่ พ่อก็ไม่ปล่อยวาง แม่ก็ยังแอบคุยกับชู้ แล้วชู้นั้นก็มีเมียมีลูกด้วย
พอพ่อแม่ไปทำบุญ ไม่ได้ไปทำด้วยกันนะ แต่ทำบุญปล่อยปลา ก็ไลน์ส่งรูปมา วันนี้ไปทำบุญ แบ่งบุญให้ลูกทุกคน แบบนี้มันได้บุญไหมครับ
การแบ่งบุญมันทำได้หรือครับ
ส่วนแม่ผมเริ่มไม่หลับนอนกับพ่อ ผมมารู้อีกทีคือแม่เริ่มปันใจให้ผู้ชายอีกคนที่เขาเป็นคนนิสัยตรงกันข้ามกับพ่อ พูดดี พูดเพราะ ทำตัวธรรมะธรรมโม แต่ผมเกลียดมันตรงที่มันก็คือสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ครอบครัวผมมีปัญหา
ปัญหาก่อนหน้านี้มันเกิดขึ้นตรงที่พ่อรู้แล้วว่าแม่มีชู้ พ่อพยายามปลุกปล้ำขอมีเพศสัมพันธ์ แต่แม่ไม่ยอม เนื่องจากรักคนอื่น พ่อก็มีอัตตาคือของๆกู ไม่ยอม แต่ก็ใช้ลูกน้องสืบข่าวเรื่อยๆ แต่ไม่กล้าเผชิญหน้ากับชายชู้ แต่จะใช้ลูกน้องไปขว้างไข่ใส่บ้านคู่กรณี ผมซึ่งเป็นลูกชายรู้สึกขัดใจอย่างมากกับการกระทำที่ไม่เป็นลูกผู้ชายของพ่อ
ดังนั้นผมต้องจัดการเรื่องนี้เอง ไปดักรอหน้าบ้านชายชู้ ซึ่งอันที่จริงผมไม่ควรต้องเข้ามายุ่ง แต่ด้วยความที่ผมรำคาญเหลือเกิน จะทำให้เรื่องมันจบๆ คือมีชู้ ก็จับให้ได้คาหนังคาเขา จะได้หย่า ดักรอจนแม่ออกมาจากบ้านชายชู้ ผมก็บอกกับแม่ว่าอันนี้แม่ทำผิดแล้วนะ ผมจะบอกว่าให้หย่า แม่บอกเออ ไปหย่ากันเลย
วันรุ่งขึ้นพ่อกับแม่ก็ตบตีกันเล็กน้อย เดินทางไปอำเภอเพื่อหย่า
แม่กลับไปอยู่ต่างจังหวัด แต่พ่อยังไปคุกคามเรื่อยๆ โกหกผมว่าพ่อไปทำบุญต่างจังหวัด เดี๋ยวกลับมา แต่ไม่ใช่ พ่อไปปีนไปวัดบ้านแม่ที่อยู่ต่างจังหวัด นี้ก็เริ่มเสื่อมศรัทธา เพราะโกหกเรา
ต่อไปแม่อยู่คนเดียวที่ต่างจังหวัด เริ่มจะลำบาก เบอร์โทรที่เคยบล็อกพ่อ ไลน์ที่เคยบล็อกพ่อ ก็ปลดบล็อก แอบดีลกัน ขอกลับมาอยู่บ้านแบบเพื่อน ไม่ได้แบบผัวเมีย เพื่อลูก แต่ลูกไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยเลย จะอยู่ด้วยกันหรือแยกกันอยู่กันหรือแยกกันอยู่ ความสุขความทุกข์ก็เท่าเดิม
พ่อด้วยความที่คิดว่าตัวเองถือไพ่เหนือกว่า พยายามทำความดีชนะใจ หวังกลับเป็นผัวเมีย ก็อัตตาแหละครับ ตัวกูของกู แต่ไม่สำเร็จ แม่ไม่ยอมหลับนอนด้วย แยกกันนอน
สิ่งที่ผมไม่ชอบคือ ทั้งพ่อและแม่ ทำตัวธรรมะธรรมโม แต่การกระทำมันไม่ใช่ พ่อก็ไม่ปล่อยวาง แม่ก็ยังแอบคุยกับชู้ แล้วชู้นั้นก็มีเมียมีลูกด้วย
พอพ่อแม่ไปทำบุญ ไม่ได้ไปทำด้วยกันนะ แต่ทำบุญปล่อยปลา ก็ไลน์ส่งรูปมา วันนี้ไปทำบุญ แบ่งบุญให้ลูกทุกคน แบบนี้มันได้บุญไหมครับ