วสันตฤดู

โอ้...วสันตฤดู ฝนพรูพร่ำ นภาฉ่ำ น้ำนอง ท้องละหาน เมฆาคล้อย ลอยรอบ ขอบคัคนานต์ แว่วเสียงขาน ไก่แก้ว แจ้วไพรวัน ......... สาย...อสุนีบาต ดังฟาดฟ้า ซุ้มไผ่ป่า เสียดลำไหว ใบสุขสันต์ เสียงวิหค จกจ้อ พ้อจำ

...................................วสันตฤดูฝนพรูพร่ำ กระหน่ำน้ำนองท้องละหาน เมฆาลอยรอบขอบคัดนานต์ เสียงขานไก่แก้วแจ้วไพรวัน อสนีบาตฟาดเปรี้ยงคาดว่า กระท่อมปลายนาหลังคาสั่น โมกขาวล้มระเนระนาดพลั

  คิมหันตฤดู    อดสูแห้งแล้งฟ้าแกล้งน้ำพร่อง    เหือดท้องละหานเมฆไป่รายรอบ    ริ้วขอบคัดนานค์ไก่แก้วขับขาน    สะท้านไพรวัลย์ อสุนีบาต    ดังฟาดดั

ครั้นวสันตฤดูฝนพรูพร่ำเธอเคยจำรักฉันไหมเธอจ๋าฉันจำได้รักเธอเสมอมาคำสัญญาเราสองไยต้องกลาย ?"จรดเหมันต์ฉันเหงาเศร้าหม่นหมางเคยเคียงข้างสุขสมชมเดือนหงายเธอหนุนตักฉันท่ามกลางหมอกพรายตะวันบ่ายคล้อยคลา