เราเด็กพอที่จะมีความรักรึปล่าว มันเป็นปัญหาที่ค้างคาใจผมมานาน

ต้องขอเกริ่นเรื่องก่อนนะครับ ผมอายุ 18 อยู่ ม6 พอดีได้เข้าเรียนตาม ม สวนดุสิต ในรอบพอต ผมเองก็ได้เมคเฟรน กับเพื่อนๆหลายคน ซึ่งผมได้เมคเฟรน กับ ผญ คนนึง ผมเอ่ยนามเค้าว่า ท ล่ะกัน ผมก็ได้ทักไปทำความรู้จักกะเค้าคุยกันประมาณ 3-4 วัน ท ก็ได้ พาไปรู้จัก กับ ผญ อีกสองคน  ซึ่ง อีกคน มี นาม ว่า ม กับ ช ล่ะกันผมก็ได้ทักไปทำความรู้จักกันทั่งคู่นะครับ ตามประสาอยากได้เพื่อนใหม่ๆที่ ม สวนดุสิต ซึ่งผมได้คุยกับทาง ช เป็นซะส่วนใหญ่คุยไปคุยมาดูเหมือน ผมจะไประบายว่า เอ้อ ช่วงนี้แบบเหงาจัง เหงาใจไรทำนองนี้ ทาง ช เค้าก็บอกว่าถ้าไม่มีคนจีบเดี๋ยว เขาจีบผมเอง ซึ่งผมเองก็ไม่ได้ติดอะไร บางทีคุยกับเขา ก็มีความสุขดีนะครับ คุยได้ 2 วัน บางทีเขาชอบมาๆหาย บางทีผมก็ชอบทักข้อความย้ำๆ ไปหาเค้าว่าเค้าหายไรงี้ บางทีก็ชอบทักไปหาเพื่อนของ ช ด้วยความที่ว่าผมเป็นห่วงเค้ากลัว ช จะเป็นอะไรไป จนกระทั่ง ถึงวันที่ 2 ช ได้ บล็อกผม ผมเลยทัก ไปหา ท เพราะ ท เป็นคนที่ผมไว้ใจเค้าก็ทักไปถาม ช ให้ผมจนกระทั่ง ช ได้ตอบ ท ว่าบางครั้งผมชอบทำตัวเหมือนเด็กไป งี่เง่า เค้าต้องการ ผญ ที่ไม่ใช่ แบบ เด็กน้อยไรงี้ ผมเลยมานั่งทบทวนตัวเองว่ามันเป็นความผิดของผมเอง รึ ตัวเราเองที่ยังอ่อนและโง่ต่อเรื่องความรัก นั้นแหละครับเรื่องของผมมีแค่นี้ครับ เพื่อนๆ สามารถ แสดงความคิดเห็นได้เลยครับ ขอบคุณที่อ่านจนจบครับผม