ลองอ่านของผมแล้วช่วยตอบหน่อยครับ

คือผมมีคนคุยที่รรกันครับจุดเริ่มต้นผมทักไปชวนเขาเล่นเกมแล้วคนที่ทักไปคือเพื่อนของเพื่อน หลังจากชวนเล่นมาหลายวันชวนคุยกันคาสายด้วยกันจนความคิดผมเปลี่ยนไปผมเริ่มแอบชอบเขาจนบอกกับเขาว่าความคิดเราเปลี่ยนไปเราไม่รุ้จะบอกยังไงแต่ความคิดเราเปลี่ยนไปจิงๆทีนี้มีอยุ่ช่วงนึงที่ผมไปหาเขาทุกวันเรยไปนั่งซื้อขนมมาให้ปกติผมเป็นคนชอบคุยไงแล้วผมจะชวนเขาแต่เขาก็คุยกับเพื่อนไปไหนมาไหนกับเพื่อนอะครับจนผมแบบเย็นชาไปเลยว่า ตอนเราไปทั้งๆที่เราอยากคุยแต่ทำไมเราไม่ได้โอกาสนั้นแต่เข้าใจที่ว่าผมกับเขาอยุ่คนละห้องกันผมไม่สนิทกับใครเลยยกเว้นเพื่อนสนิทที่ผมรุ้จัก หลังจากไม่กี่วันเขาก็ทักมาถามตรงๆว่าทำไมถึงเย็นชาใส่เรา ผมก็บอกตามที่ผมบอกไปแล้วก็ขอโทดเขา เขาก็บอกอีกว่า เธอเย็นชาใส่เราทั้งๆที่เรารุ้สึกดีกับผม ผมเสียใจมากที่ผมทำลงไป หลังจากนั้นก็คืนดีกัน เขาเป็นคนชอบชวนเล่นปั่นหรือหยอกแกล้งไรงี้บางทีก็แหย่ๆกันบ้างจนทะเลาะกันเถียงกัน มันอาจจะเป็นเรื่องเล็กของผมแต่เป็นเรื่องใหญ่สำหรับเขา แต่ตอนนั้นผมไม่รุ้ หลังจากนั้นการคุยการอะไรก็เริ่มเปลี่ยนไปจนผมบอกตรงๆกับเขาว่าทำไม่เธอเปลี่ยนไป เขาก็บอกว่าก็ปกตินะ ‘’ปกติสำหรับเขา แต่ไม่ปกติสำหรับผม’‘ จนเริ่มทะเลาะกัน หลังจากนั้นก็ทำตัวปกติก็ตื่นมามอนิ่งนู่นนี่นั่น แต่มันมีวันนึงผมคิดมากเรื่องเขาเพราะหลายเรื่องมาก จนบอกกับเขาว่า ยังอยากจะคุยกับเราต่อไหม เขาตอบกลับว่า ที่ถามมาคืออยากเลิกคุยหรอที่ผ่านทะเลาะกันหนักแค่ไหนเราก็ไม่เคยว่า ตอนนั้นผมก็ขอโทดอีกรอบผมเคยทะเลาะกันหนักๆนะ จนเกือบเลิกคุย แต่ผมขอโอกาสเขาแต่เขาให้ครั้งสุดท้าย วันถึงวันนั้นเขาบอกว่า ที่เธออยากจะเลิกคุย ไม่รุ้สิตอนนี้เรารุ้สึกเฉยๆมาก ที่จิงเขาพิมเยอะนะแต่ผมขกพิมแล่วT-T ผมก็บอกกับเขาว่าแล้วแต่เธอเลยเอาทีเธอสบายใจแล้วยังอยากคุยกับเราต่อมั้ยเขาบอก เราจะคุยก็ได้ไม่คุยก็ได้ ผมก็บอกอีกอะแหละแล้วแต่เธอเลย เขาบอกว่า เลิกคุยก็ได้ สถานะอะไรก็ไม่รุ้ ทั้งๆที่ผมชวนเขาเล่นชวนที่จะให้มันใกล้ชิดกันแต่ว่าผมคิดว่า การที่ชวนทะเลาะกันมันทำให้คสพมันจบลง จนผมกับเขาเคลียความในใจกันผมก็ขอร้องอ้อนวอนไม่ให้เขาไปเขาบอกอีกว่าที่บอกมาทั้งหมด ยังอยากไปต่อหรอ แต่ตอนนั้นผมปรึกษาเพื่อนเพื่อนบอกว่า ให้พิมว่า เราไม่ไปต่อดีกว่าถ้าเราไปต่อคงเหนื่อยป่าวๆ แต่ในใจผมไม่อยากทำเลยเพราะตอนนั้นผมเครียดกับเส้าเลยไม่รุ้จะทำอะไรเลยตอบตามที่เพื่อนบอกหลังจากนั้นเขาปิดบัญชีชั่วคราว เหลือแค่ในแมสเสจ ผมไปขอร้องอ้อนวอนเขา แต่เขาบอกว่า จะให้โอกาสอีก10ครั้งหรอถึงจะปรับตัวได้ จนผมบอกไปตรงๆว่า สุดท้ากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหมเขาบอกว่า ถ้าเราไม่ให้โอกาสใจเรามันก็ไม่กล้าพอ จนผมตื้ออีกรอบเขาบอกว่า เราไม่เอาดีกว่า เราพอแล้ว ผมยังรอเขาเพราะเขาคือคนที่ผดีที่สึดุดที่ผมเคยเจอมา