หนูอายุ15จะ16เเล้วค่ะรู้สึกว่าเเม่ท้อกซิกมากอารมณ์เเปรปรวนเขาไม่เคยให้โอกาสเราในด้านต่างๆเราทำผิดเรากลายเป็รเด็ก

ในสายตาคนอื่นเช่นล่าสุดเเม่ให้เอาของไปเเช่ในตู้เย็นตู้เย็นมันเต็มเราเลยพยายามอัดเข้าไปเรารู้ว่ามันผิดจริงๆเราก็บอมรับผิดมากๆเเต่คำพูดของเเม่ทำให้เราสงสัยเเม่ด่าเราว่า


เเค่นี้ก็ไม่รู้เรื่ิองนิสัยสันดานอีเด็ก

เเล้วเมื่อวานเกรดเราออกเราดีใจมากเพราะเราตั้งใจเเม่ก็ไม่ดีใจอะไรกับเราทั้งนั้นญาติๆชมเราส่วนเเม่เราด่าเรา🥹มีอีกเรื่องคือเเม่เราเปิดร้านอาหารปกติก็จะไปช่วยเเต่วันนั้นไม่สบายหนักเอามากๆเขาก็บังคับเราหาว่าเราขี้เกียจเราโกหกทั้งๆที่เราก็พยายามอธิบายนะคะว่าเราไม่ไหวจริงๆเเค่ลุกก็จะล้มลงไปตัวเราร้อนมากพอออกไปช่วยเราไอเราจะอ้วกเเม่ถามเราว่าไปโรงบาลบ้ามั้ยรักษาสมองตรงนั้นมีคนอยู่เต็มเลยค่ะเเล้วเราก็รู้สึกเเย่มากๆจริงๆเราควรชินได้เเล้วเพราะเราเองก็โดนมาตั้งเเต่เกิดเเต่ไม่ชินสักทีควรทำยังไงดีคะต้องจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงดี(เคยพยายามคุยเเล้วเเม่ก็ไม่รับฟัง)
รับมือยังไงกับเเม่ที่Toxicดีคะ