ควรไปต่อหรือพอเเค่นี้

ผมมีแฟนนคนนึงคบมาปีกว่าๆ วันนั้นเราไปเที่ยวด้วยกัน แต่พอเวลาผ่านไปซักพักแม่ของฝ่ายผู้หญิงจะมารับ เขาเลยบอกให้ผมกลับบ้านคนเดียว ปัญหาเริ่มจากตรงนี้เลยครับ ความคิดผมนะตอนนั้นคิดว่า คบกันมานานขนาดนี้แต่ยังไม่กล้าบอกครอบครัวว่าไปไหนกับแฟน ทำไมต้องคบกันแบบบหลบๆซ่อนๆเหมือนไปทำอะไรผิดมา นั้นคือความคิดผมนะตอนนั้นครับ ผมดิ่งมากๆจนกลับบ้านมาผมเลยทักไปถามเขาพอคุยกันไปซักพักก็เริ่มทะเลาะครับแล้ววตอนนั้นผมก็ได้บอกเลิกไป มันเป็นอารมณ์ชั่ววูบเลยครับนะตอนนั้น คือเขายังไม่อธิบายอะไรเลยผมก็ซัดบอกเลิกเขาไปก่อนเเล้วหลังจากที่ผมบอกเลิกไปเขาก็บอกว่าถ้าผมจะไปจริงๆก็คงจะนั่งไว้ไม่ได้แล้ววเขาก็อธิบายทุกอย่างครับว่าเขากับครอบครัวต้องใช้เวลาเพราะเขาเคยทำให้ครอบครัวเขาสบายใจในอดีต อันนนี้คือคร่าวๆนะครับ แล้ววหลังจากนั้นผมรู้สึกผิดมากที่ทำอะไรไม่คิดแบบนี้ลงไป แล้ววผมก็ใช้หน้าด้านๆผมพูดไปว่าขอโอกาสอีกรอบได้มั้ยเพราะ มันเป็นคำที่ผมไม่ได้คิดไตร่ตรองอะไรเลยครับ พูดแบบบใช้อีโก้กับคำว่าเลิก เขาหายไปสองชั่วโมง สองชั่วโมงนั้นผมคิดไปร้อยอย่างได้ผมรู้สึกผิดทุกๆอย่างที่ทำลงไป แต่เขาก็กลับมาให้อภัยครับตอนนั้นผมดีใจมาก แต่เขาคงเจ็บมากจริงๆจากคำพูดของผม เขากลับมาเป็นคนละคนเลยครับเขาเปลี่ยนไปเดามันก็คงไม่แปลกกหรอกครับ ถ้าดูจากสิ่งที่ผมทำ ผมก็เข้าใจเลยพยายามให้เขาเชื่อใจให้เขากลับมาเป็นคนเดิมให้ได้ แต่หลายวันเข้าเขาก็ลงโซเชียลเศร้าทุกวันรีโพสเศร้าตลอด จนผมคิดว่าสิ่งที่ผมทำไปคงฝังใจเขาจริงๆคงเป็นสิ่งที่ให้อภัยไม่ได้ ผมอยากขอโทษซักล้านรอบ แต่มันก็เท่านั้นครับ อย่างที่บอกไปครับพอหลายวันเข้าเขาไม่มีทีท่าจะกลับมาเป็นคนเดิมเลย ผมก็เริ่มท้อขึ้นทุกๆวัน เริ่มจะถอดใจแต่ผมก็อยากทำให้เต็มที่แล้ววไม่มาเสียใจทีหลังครับ เลยอยากจะสอบถามพี่ๆทุกคนครับว่าคิดยังไงเลยตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาครับ