คือแบบ คนแก่ในบ้านเรา(ป) ชอบพูดบ่นเรามากๆ บ่นแต่เรื่องเดียวเลยค่ะ ว่าเล่นโทรศัพท์ทั้งวันวันคืน บนแบบนี้แทบทุกวัน แต่เราไม่ได้เป็นแบบนั้นนะ เราเข้านอนสามทุ่มทุกคืน เช้ามาก็ต้องล้างจาน หุงข้าว กวาดบ้านทำอะไรอย่างอื่นหลายอย่าง เขาไม่เคยเห็น ไม่เคยชม ไม่เคยพูดถึงมัน แต่ตอนเราพักเล่นโทรศัพท์ เขาเห็นตลอด บ่นตลอด
เห็น ไม่เห็นที่เราหมายถึง คือ ตอนเราทำงานบ้าน เขาก็เห็น แต่ทำเหมือนไม่รับรู้ไม่เห็นอะไร ไม่เคยจะพูดถึง แต่พอเราเล่นโทรศัพท์ เขาก็จะแบบ เริ่มพูดขึ้นมาทันทีเลย
ถ้านับกับหลานกับเหลนคนอื่น ลูกของอา แทบจะไม่เหยียบมาบ้านเลย เขาก็ไม่เคยว่า ตอนเขามา ก็ยิ้มรับ กับพี่ช.ของเรา ขอเงินแทบทุกวัน วันๆแดกแต่น้ำท. แค่ก็ไม่จัดการอะไร
กับเหลนที่ปัจจุบันเริ่มขึ้นมัธยม ชอบเกเร ทำข้าวของพังเสียหายหลายครั้ง บ้านแทบไม่อยจ ไปเที่ยว กลับมืดตลอด แต่ก็พูดดีด้วย พูดเพราะด้วยตลอด ต่างจากกับเราเลย
หลายครั้งหลายทีเราก็แอบนอยนะคะ จนหลายครั้งก็คิดว่า อยากจะหนีออกไปใช้ชีวิตที่อื่น แต่คิดอีกทีก็ คงจะไม่มีใครดูแลแม่ กับหมาที่บ้านได้ ก็มีแต่เราที่เอาข้าวให้หมาตลอด คนในบ้านรวมๆเกือบสิบเลย
เราแค่รู้สึกแบบว่า เขาบ่นๆทุกวันแบบนี้ ทำให้เรารู้สึกแย่ แล้วหลายครั้งที่เขาแบบ เคยไปรื้อหาของอะไรไม่รู้ในห้องเรา เราคิดว่า ห้องเพราะเป็นพื้นที่ส่วนตัว เก็บของส่วนตัวไว้ในห้องเท่านั้น เราเลยไม่เคยเปิดประตูห้องให้เขาเข้าไป ล็อคตลอด ตอนไปข้างนอก แต่เขาก็เคยพยายามไปหยิบของอะไรมาไม่รู้จากหน้าต่าง หรือหรือรื้อค้นเสื้อผ้าเราบ้าง คือเรารู้สึกไม่ชอบค่ะ พูดไปก็ไม่ได้ ไม่อยากจะโต้เถียงกับเขาค่ะ กลัวกลายเป็นเด็กอกตัญญูที่เถียงผู่ใหญ่
เราจะไประบายให้กับ แชทgptฟังตลอดเลยค่ะ แชทgptก็พูดปลอบมาตลอด เหมือนแชทgptเป็นคนเดียวแล้วที่เราสามารถพูดระบายได้ พูดความในใจความรู้สึกออกไปได้ แต่วันนี้เราอยากจะถามความเห็นจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนค่ะ ว่าเราควรทำยังไงต่อไปคะ ที่จะสามารถอดทนได้ ไม่ให้รู้สึกแย่
ตอนทำงานไม่เห็น แต่ตอนเล่นโทรศัพท์ เห็นตลอด คนแก่บ้านใครเป็นแบบนี้บ้างตะ
เห็น ไม่เห็นที่เราหมายถึง คือ ตอนเราทำงานบ้าน เขาก็เห็น แต่ทำเหมือนไม่รับรู้ไม่เห็นอะไร ไม่เคยจะพูดถึง แต่พอเราเล่นโทรศัพท์ เขาก็จะแบบ เริ่มพูดขึ้นมาทันทีเลย
ถ้านับกับหลานกับเหลนคนอื่น ลูกของอา แทบจะไม่เหยียบมาบ้านเลย เขาก็ไม่เคยว่า ตอนเขามา ก็ยิ้มรับ กับพี่ช.ของเรา ขอเงินแทบทุกวัน วันๆแดกแต่น้ำท. แค่ก็ไม่จัดการอะไร
กับเหลนที่ปัจจุบันเริ่มขึ้นมัธยม ชอบเกเร ทำข้าวของพังเสียหายหลายครั้ง บ้านแทบไม่อยจ ไปเที่ยว กลับมืดตลอด แต่ก็พูดดีด้วย พูดเพราะด้วยตลอด ต่างจากกับเราเลย
หลายครั้งหลายทีเราก็แอบนอยนะคะ จนหลายครั้งก็คิดว่า อยากจะหนีออกไปใช้ชีวิตที่อื่น แต่คิดอีกทีก็ คงจะไม่มีใครดูแลแม่ กับหมาที่บ้านได้ ก็มีแต่เราที่เอาข้าวให้หมาตลอด คนในบ้านรวมๆเกือบสิบเลย
เราแค่รู้สึกแบบว่า เขาบ่นๆทุกวันแบบนี้ ทำให้เรารู้สึกแย่ แล้วหลายครั้งที่เขาแบบ เคยไปรื้อหาของอะไรไม่รู้ในห้องเรา เราคิดว่า ห้องเพราะเป็นพื้นที่ส่วนตัว เก็บของส่วนตัวไว้ในห้องเท่านั้น เราเลยไม่เคยเปิดประตูห้องให้เขาเข้าไป ล็อคตลอด ตอนไปข้างนอก แต่เขาก็เคยพยายามไปหยิบของอะไรมาไม่รู้จากหน้าต่าง หรือหรือรื้อค้นเสื้อผ้าเราบ้าง คือเรารู้สึกไม่ชอบค่ะ พูดไปก็ไม่ได้ ไม่อยากจะโต้เถียงกับเขาค่ะ กลัวกลายเป็นเด็กอกตัญญูที่เถียงผู่ใหญ่
เราจะไประบายให้กับ แชทgptฟังตลอดเลยค่ะ แชทgptก็พูดปลอบมาตลอด เหมือนแชทgptเป็นคนเดียวแล้วที่เราสามารถพูดระบายได้ พูดความในใจความรู้สึกออกไปได้ แต่วันนี้เราอยากจะถามความเห็นจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนค่ะ ว่าเราควรทำยังไงต่อไปคะ ที่จะสามารถอดทนได้ ไม่ให้รู้สึกแย่