กลายเป็นเด็กขาดความอบอุ่นต้องการคนรักโหหยหาความรักจากคนอื่น

ตามหัวข้อนะคะ ตอนนี้ฉันอายุจะ20 ฉันมาสังเกตุตัวเองว่าฉันโหยหาความรักมากเกินไป
ทั้งกับเพื่อนแฟน คนรอบตัว รู้สึกเหมืขาอะดอะไรตลอดเวลา ไม่มีอะไรมาเติมเต็ม
ทำให้ฉันต้องตกอยู่ในความรักหรือความสำพันธุที่แย่เสมอมา ฉันเรียกร้อง และไม่ชอบที่อยู่คนเดียว
ในวัยเด็กของฉัน พ่อทิ้ฉันนตั่งแต่2ขวบ แม่ก็ไปทำงานลัอยู่กับพ่อใหม่ที่ต่างประเทศตั้งแต่3ขวบทิ้งฉัน
อยู่กับตา ยาย ให้การดูแลเลี้ยงดู อาจมีดุด่า แม่ฉันส่งเงินมาให้ ก็จริงแต่เขาไม่เคยเลี้ยงดู
ไม่เคยเจอในสิ่งที่ฉันเจอ ตอนอนุบาล เคยมีคนถามว่า พ่อแม่หนูอยู่ไหน ถึงจะจำได้ลางๆเเจ่ฉันจำ
คำตอบได้ชัดเจน ว่าไม่รู้ ไม่เคยมีแม่พ่อมาไหว้ในวันสำคัญ วันจบการศึกษาตั่งเด็กจนโตก็ไม่เคยมี
ไม่เคยมพ่อแม่มารับเหมือนคนอื่น พอฉันโตขึ้นนอกจากสายในโทรศัพท์ก็ได้เจอแม่ ปีละ3วันอย่างมาก
และเมื่อฉันมีนิสัยของตนเอง แม่กลับไม่ชอบที่ฉันเป็นแบบนี้
และแม่ก็บอกว่า อย่าหาเรื่องใแม่ปวดดหัวหลาย หนูไม่สงสารแม่นิสงสารแต่คนอื่น
เราผิดมากไหมที่เราให้ความสำคญกับคนอื่นมากกว่าแม่