คิดไปไกช

สวัสดีครับพี่ ผมอยากมีเรื่องมาปรึกษา คือผมแอบมีความรู้สึกให้กับน้องร่วมงานด้วยกัน ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าตัวเองมีความรู้สึกนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมรู้สึกแอบรักน้องเขามาประมาร2เดือนได้ แต่ผมก็ไม่แสดงออกว่าผมมีใจให้กับน้องคนนั้น ผมทำได้แค่พี่ชายที่ดี คอยให้คำปรึกษา คอยเอาใจใส่ทุกๆเรื่องที่น้องเขามีปัญหา ผมเรื่อมสนิทกันมากขึ้น ไปกินข้าวไปเที่ยวไปนู้นนี้นั้นด้วยกัน จนความรู้สึกของผมมันเริ่มรู้สึกมากขึ้นทุกๆวัน ผมจะหลุดเผลอทำตัวหวง จะหลุดไม่อยากให้น้องเขารู้ว่าผมรู้สึกยังไงกับน้องเขา ผมกลัวตัวเองมากๆ ถ้าผมหลุดไปผมกลัวจะเสียเขาไป น้องเขามีคนคุยมีคนมาจีบมากมาย แต่ผมทำได้แค่มองและเฝ้าดูแบบห่างๆ แล้วมีอยู่วันหนึ่ง พวกผมและน้องๆที่ทำงาน มีการจัดทริปไปเที่ยวนครนายกด้วยกัน แต่พอถึงวันที่จะไปจริงๆ เพื่อนและน้องคนอื่นๆเทผมกับน้องเขาหมด จะเหลือแค่ผมกับน้อง2คน แต่ตอนนั้นผมคิดว่า ทริปนี้มันคงล้มไม่ได้ไปแล้วแน่ๆ  แต่น้องเขากับไม่ยอม เขาเลือกที่จะไปกับผมแค่2คน ผมเลยแบบคิดในใจว่า ผมจะถือโอกาสบอกน้องเขาดีมั้ยในวันไปเที่ยวด้วยกัน  แต่ความคิดของผมกลับเปลี่ยนตอนนึกถึงคำพูดคำหนึ่งของน้องเขาว่า ถ้าหนูคิดกับคนไหนแค่พี่ชาย ก็เป็นได้แค่พี่ชายจริงๆ เป็นมากกว่านั้นไม่ได้  เราไปเที่ยวด้วยกัน 3วัน2คืน นอนกินเที่ยวด้วยดันเหมือนฟิวแฟน  แต่ผมไม่เคยจะถูกเนื้อต้องตัวน้องเขา ผมได้แค่นอนมองหน้าน้องเขาผมก็มีความสุข ผมแอบคิดไปไกลมากกว่าพี่น้องแล้ว  ตอนนี้น้องเขาเริ่มจะชัดเจนกับคนคุยเขาแล้ว ผมทำได้แค่ยิ้ม แล้วบอกน้องเขาว่า ก็ลองคบกับเขาดู เผื่อมันจะโอเค   แต่ความรู้สึกของผมในตอนนั้น ผมนอยผมเสียใจ ผมเงียบไปหลายวัน จนน้องเขาถามว่าพี่เป็นอะไรทำไมเดี๋ยวนี้พี่เหมือนไม่โอเคเลย  ผมได้แค่ยิ้มและบอกว่าพี่มีปัญหานิดหน่อย  ผมอยากจะพิมความในใจผมออกมามากๆ  แต่มันอธิบายไม่ถูก  
#ผมควรที่จะตัดใจจากน้องเขาใช่มั้ยครับ 😔
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ป้อนข้อความ